Psalms 30
Pangamuyo nga Pagpasalamat
Ang kanta nga ginsulat ni David. Ang kanta sa pagdedikar sang templo.
1Ginadayaw ko ikaw, Ginoo,kay ginluwas mo ako sa katalagman
kag wala mo pagtuguti nga magkalipay ang akon mga kaaway
sa akon kahimtangan.
2 Ginoo nga akon Dios,
nagapangayo ako sang bulig sa imo,
kag gin-ayo mo ako.
3Ginluwas mo ako sa kamatayon.
Wala mo pagtuguti nga mapatay ako.
4Magkanta kamo sang mga pagdayaw sa Ginoo,
kamo nga iya matutom nga katawhan.
Dayawa ninyo siya bilang pagdumdom sa iya pagkabalaan.
5Kay ang iya kaakig wala nagadugay,
pero ang iya kaayo nagapadayon hasta san-o.
Ayhan nagakasubo kita sa kagab-ihon,
pero pag-abot sang kaagahon magakalipay kita.
6Sang mabakod ang akon kahimtangan,
nagsiling ako nga indi gid ako maano.
7Ini tungod sa kaayo mo, Ginoo.
Ginpabakod mo ako pareho sa isa ka bukid.
Pero sang nagpanago ka sa akon, hinadlukan ako.
8Nagpanawag ako sa imo, Ginoo, nga nagapakitluoy.
Siling ko, 9“Ano bala ang makuha mo kon mapatay ako?
Makadayaw bala sa imo ang patay nga tawo?
Makasugid bala siya sang imo katutom?
10 Ginoo, pamatii ako kag kaluoyi. Buligi ako!”
11Gani, ginbayluhan mo ang akon pagpangasubo
sang malipayon nga pagsaot.
Ginpauba mo sa akon ang sako nga ginsul-ob ko
sang nagpangasubo ako,
kag ginhatagan mo ako sang kalipay,
12para indi lang ako maghipos,
kundi magkanta ako sang mga pagdayaw sa imo.
Ginoo nga akon Dios, pasalamatan ko ikaw hasta san-o.
Copyright information for
HilAPD