Proverbs 29

1Izay olona anarina matetika ka mihamafy hatoka Dia ho torotoro tampoka, ka tsy hisy fahasitranana. 2Raha mihamaro ny marina, dia faly ny vahoaka; Fa raha ny ratsy fanahy no manapaka, dia misento kosa izy. 3Izay tia fahendrena no mahafaly ny rainy; Fa izay misakaiza amin’ ny vehivavy janga dia mandany harena. 4Ny rariny no ampandrian’ ny mpanjaka ny tany; Fa izay mandray tambitamby
Na: mampandoa harena.
no mandrava azy kosa.
5Izay olona mandrobo ny namany Dia mamela-pandrika ny tongony. 6Misy fandrika amin’ ny heloky ny olon-dratsy; Fa ny marina mihoby sy mifaly. 7Ny marina mihevitra ny adin’ ny malahelo; Fa ny ratsy fanahy tsy hahalala fahendrena. 8Ny mpaniratsira mampihotakotaka
Heb mampirehitra.
ny tanàna; Fa ny hendry mampionona fahatezerana.
9Raha iadian’ ny hendry ny adala, Dia tezitra sy mihomehy izy, ka tsy hisy fitsaharana
Na: Raha hendry miady amin’ adala, na tezitra izy, na mihomehy, dia tsy misy fitsaharana.
.
10Ny olona mpandatsa-drà mankahala ny tsy misy tsiny; Fa ny mahitsy kosa miahy ny ainy
Na: Ary mitady ny ain’ ny mahitsy.
.
11Ny fahatezeran’ ny adala dia avoakany avokoa; Fa ny hendry kosa manindry fo. 12Raha mihaino lainga ny mpanapaka, Dia ho ratsy fanahy ny mpanompony rehetra. 13Mihaona ny malahelo sy ny mpampahory
Na: mpampanana vola.
; Jehovah no manazava ny mason’ izy roa tonta.
14Izay mpanjaka mitsara marina ny malahelo, Dia haharitra mandrakizay ny seza fiandrianany. 15Ny tsorakazo sy ny anatra no manome fahendrena; Fa ny zaza aranana mampahamenatra ny reniny. 16Raha maro ny ratsy fanahy, dia mitombo ny ota; Fa ny marina ho faly mahita ny fahalavoany. 17Faizo ny zanakao, dia ho famelombelomana ny fonao izy Sy ho fifalian’ ny fanahinao. 18Raha tsy misy fahitana, dia atondraka hanaram-po amin’ izay tsy mety ny olona; Fa raha mitandrina ny lalàna kosa izy, dia sambatra. 19Raha teny fotsiny ihany, dia tsy ampy hananarana ny mpanompo; Fa na dia fantany aza, tsy hankatoaviny
Heb tsy misy valiny.
.
20Hitanao va ny olona faingam-bava? Ny adala aza misy hantenaina kokoa noho izy. 21Ny mpanompo izay nampihantaina hatry ny fony mbola kely Dia hihambo ho zanaka any am-parany. 22Ny olona mora tezitra manetsika ady; Ary ny olona masiaka dia be fahadisoana. 23Ny fiavonavonan’ ny olona no hampietry azy; Fa hahazo voninahitra kosa ny manetry tena. 24Izay miray tetika amin’ ny mpangalatra dia manary tena; Mandre ny fampianianana izy, nefa tsy mety milaza. 25Mamandrika ny tahotra olona; Fa izay matoky an’ i Jehovah no hovonjena
Heb hatao amin’ ny avo.
.
26Maro no mila sitraka amin’
Heb mitady ny tavan’
ny mpanapaka; Fa avy amin’ i Jehovah ny fitsarana ny olona.
27Ny meloka dia fahavetavetana eo imason’ ny marina; Ary ny mahitsy lalana dia mba fahavetavetana eo imason’ ny ratsy fanahy kosa.
Copyright information for Mg1865