‏ Exodus 9

CHAPTER 9

Death of the Egyptian Livestock

1είπε δε κύριος προς Μωυσήν είσελθε προς Φαραώ και ερείς αυτώ τάδε λέγει κύριος ο θεός των Εβραίων εξαπόστειλον τον λαόν μου ίνα λατρεύσωσί μοι 2ει μεν ουν μη βούλη εξαποστείλαι τον λαόν μου αλλ΄ έτι εγκρατείς αυτού 3ιδού χειρ κυρίου έσται εν τοις κτήνεσί σου τοις εν τοις πεδίοις και εν τε τοις ίπποις και εν τοις υποζυγίοις και ταις καμήλοις και βουσί και προβάτοις θάνατος μέγας σφόδρα 4και παραδοξάσω εγώ εν τω καιρώ εκείνω αναμέσον των κτηνών των Αιγυπτίων και αναμέσον των κτηνών των υιών Ισραήλ και ου τελευτήσει από πάντων των του υιών Ισραήλ ρητόν 5και έδωκεν ο θεός όρον λέγων εν τη αύριον ποιήσει κύριος το ρήμα τούτο επί της γης 6και εποίησε κύριος το ρήμα τούτο τη επαύριον και ετελεύτησε πάντα τα κτήνη των Αιγυπτίων από δε των κτηνών των υιών Ισραήλ ουκ ετελεύτησεν ουδέν 7ιδών δε Φαραώ ότι ουκ ετελεύτησεν από πάντων των κτηνών των υιών Ισραήλ ουδέν εβαρύνθη η καρδία Φαραώ και ουκ εξαπέστειλε τον λαόν

Boils Break Out in the Land of Egypt

8είπε δε κύριος προς Μωυσήν και Ααρών λέγων λάβετε υμείς πλήρεις τας χείρας αιθάλης καμιναίας και πασάτω Μωυσής εις τον ουρανόν εναντίον Φαραώ και εναντίον των θεραπόντων αυτού 9και γενηθήτω κονιορτός επί πάσαν την γην Αιγύπτου και έσται επί τους ανθρώπους και επί τα τετράποδα έλκη φλυκτίδες αναζέουσαι εν τε τοις ανθρώποις και εν τοις τετράποσι και εν πάση γη Αιγύπτου 10και έλαβε την αιθάλην της καμιναίας εναντίον Φαραώ και έπασεν αυτήν Μωυσής εις τον ουρανόν και εγένετο έλκη φλυκτίδες αναζέουσαι εν τε τοις ανθρώποις και εν τοις τετράποσι 11και ουκ ηδύναντο οι φαρμακοί στήναι εναντίον Μωυσή διά τα έλκη εγένετο γαρ τα έλκη εν τοις φαρμακοίς και εν πάση γη Αιγύπτω 12εσκλήρυνε δε κύριος την καρδίαν Φαραώ και ουκ εισήκουσεν αυτών καθά συνέταξε κύριος τω Μωυσή

Hail of Destruction upon Egypt

13είπε δε κύριος προς Μωυσήν όρθρισον τοπρωϊ και στήθι εναντίον Φαραώ και ερείς προς αυτόν τάδε λέγει κύριος ο θεός των Εβραίων εξαπόστειλον τον λαόν μου ίνα λατρεύσωσί μοι 14εν τω γαρ νυν καιρώ εγώ εξαποστέλλω πάντα τα συναντήματά μου εις την καρδίαν σου και των θεραπόντων σου και του λαού σου ίνα είδης ότι ουκ έστιν άλλος ως εγώ εν πάση τη γη 15νυν γαρ αποστείλας την χείρα μου πατάξω σε και τον λαόν σου θανατώσω και εκτριβήση από της γης 16και ένεκεν τούτου διετηρήθης ίνα ενδείξωμαι εν σοι την ισχύν μου και όπως διαγγελή το όνομά μου εν πάση τη γη 17έτι ουν συ εμποιή του λαού μου του μη εξαποστείλαι αυτούς 18ιδού εγώ ύω ταύτην την ώραν αύριον χάλαζαν πολλήν σφόδρα ήτις τοιαύτη ου γέγονεν εν Αιγύπτω αφ΄ ης ημέρας έκτισται και έως της ημέρας ταύτης 19νυν ουν κατάσπευσον συναγαγείν τα κτήνη σου και όσα σοι εστιν εν τω πεδίω πάντες γαρ οι άνθρωποι και τα κτήνη όσα αν ευρεθή εν τοις πεδίοις και μη εισέλθη εις οικίαν πέση δε επ΄ αυτά η χάλαζα τελευτήσει 20ο φοβούμενος το ρήμα κυρίου των θεραπόντων Φαραώ συνήγαγε τα κτήνη αυτού εις τους οίκους 21ος δε μη προσέσχε τη διανοία εις το ρήμα κυρίου αφήκε τα κτήνη εν τοις πεδίοις 22είπε δε κύριος προς Μωυσήν έκτεινον την χείρά σου εις τον ουρανόν και έσται χάλαζα επί πάσαν την γην Αιγύπτου επί τε τους ανθρώπους και τα κτήνη και επί πάσαν βοτάνην την επί της γης 23εξέτεινε δε Μωυσής την χείρα εις τον ουρανόν και κύριος έδωκε φωνάς και χάλαζαν και διέτρεχε το πυρ επί της γης και έβρεξε κύριος χάλαζαν επί πάσαν γην Αιγύπτου 24ην δε η χάλαζα και το πυρ φλογίζον εν τη χαλάζη η δε χάλαζα πολλή σφόδρα ήτις ου γεγονε τοιαύτη εν Αιγύπτω αφ΄ ης γεγένηται επ΄ αυτής έθνος 25επάταξε δε η χάλαζα εν πάση γη Αιγύπτου πάντα όσα ην εν τω πεδίω από ανθρώπου έως κτήνους και πάσαν βοτάνην την εν τω πεδίω επάταξεν η χάλαζα και πάντα τα ξύλα τα εν τοις πεδίοις συνέτριψε 26πλην εν γη Γεσέμ ου ήσαν οι υιοί Ισραήλ ουκ εγένετο η χάλαζα 27αποστείλας δε Φαραώ εκάλεσε τον Μωυσήν και Ααρών και είπεν αυτοίς ημάρτηκα το νυν ο κύριος δίκαιος εγώ δε και ο λαός μου ασεβείς 28εύξασθε ουν προς κύριον και παυσάσθω του γενηθήναι φωνάς θεού και χάλαζαν και πυρ και εξαποστελώ υμάς και ουκέτι προστεθήσεσθε μένειν 29είπε δε αυτώ Μωυσής ως αν εξέλθω την πόλιν εκπετάσω τας χείράς μου προς τον κύριον και αι φωναί παύσονται και η χάλαζα και ο υετός ουκ έσται έτι ίνα γνώς ότι του κυρίου η γη 30και συ και οι θεράποντές σου επίσταμαι ότι ουδέπω πεφόβησθε τον κύριον 31το δε λίνον και η κριθή επλήγη η γαρ κριθή παρεστηκύια το δε λίνον σπερματίζον 32ο δε πυρός και η ολύρα ουκ επλήγη όψιμα γαρ ην 33εξήλθε δε Μωυσής από Φαραώ εκτός της πόλεως και εξεπέτασε τας χείρας προς κύριον και αι φωναί επαύσαντο και η χάλαζα και ο υετός ουκ έσταξεν έτι επί την γην 34ιδών δε Φαραώ ότι πέπαυται ο υετός και η χάλαζα και αι φωναί προσέθετο του αμαρτάνειν και εβάρυνεν αυτού την καρδίαν και των θεραπόντων αυτού 35και εσκληρύνθη η καρδία Φαραώ και ουκ εξαπέστειλε τους υιούς Ισραήλ καθάπερ ελάλησε κύριος τω Μωυσή