Lamentations 5
CHAPTER 5
Jeremiah Laments the Destruction
1μνήσθητι κύριε ο τι εγενήθη ημίν επίβλεψον και ίδε τον ονειδισμόν ημών 2κληρονομία ημών μετεστράφη αλλοτρίοις οικοι ημών ξένοις 3ορφανοί εγενήθημεν ουχ υπάρχει πατήρ μητέρες ημών ως αι χήραι 4ύδωρ ημών εν αργυρίω επίομεν ξύλα ημών εν αλλάγματι ήλθεν 5επί τον τράχηλον ημών εδιώχθημεν εκοπιάσαμεν ουκ ανεπαύθημεν 6Αίγυπτος έδωκε χείρα Ασσούρ εις πλησμονήν αυτών 7οι πατέρες ημών ήμαρτον και ουχ υπάρχουσιν ημείς τα ανομήματα αυτών υπέσχομεν 8δούλοι εκυρίευσαν ημών λυτρούμενος ουκ έστιν εκ της χειρός αυτών 9εν ταις ψυχαίς ημών εισοίσομεν άρτον ημών από προσώπου ρομφαίας της ερήμου 10το δέρμα ημών ως κλίβανος επελιώθη συνεσπάσθησαν από προσώπου καταιγίδων λιμού 11γυναίκας εν Σιών εταπείνωσαν παρθένους εν πόλεσιν Ιούδα 12άρχοντες εν χερσίν αυτών εκρεμάσθησαν πρεσβύτεροι ουκ εδοξάσθησαν 13εκλεκτοί κλαυθμόν ανέλαβον και νεανίσκοι εν ξύλω ησθένησαν 14και πρεσβύται από πύλης κατέπαυσαν εκλεκτοί εκ ψαλμών αυτών κατέπαυσαν 15κατέλυσε χαρά καρδίας ημών εστράφη εις πένθος ο χορός ημών 16έπεσεν ο στέφανος της κεφαλής ημών ουαί δε ημίν ότι ημάρτομεν 17περί τούτου εγενήθη οδύνη οδυνηρά η καρδία ημών περί τούτου εσκότασαν οι οφθαλμοί ημών 18επ΄ όρος Σιών ότι ηφανίσθη αλώπεκες διήλθον εν αυτή 19συ δε κύριε εις τον αιώνα κατοικήσεις ο θρόνος σου εις γενεάν και γενεάν 20ινατί εις νίκος επιλήση ημών καταλείψει ημάς εις μακρότητα ημερών 21επίστρεψον ημάς προς σε κύριε και επιστραφησόμεθα και ανακαίνισον ημέρας ημών καθώς έμπροσθεν 22ότι απωθούμενος απώσω ημάς ωργίσθης εφ΄ ημάς έως σφόδρα
Copyright information for
ABGk