‏ Luke 10

CHAPTER 10

The Mission of the Seventy

1μετά δε ταύτα ανέδειξεν ο κύριος και ετέρους εβδομήκοντα και απέστειλεν αυτούς ανά δύο προ προσώπου αυτού εις πάσαν πόλιν και τόπον ου έμελλεν αυτός έρχεσθαι 2έλεγεν ουν προς αυτούς ο μεν θερισμός πολύς οι δε εργάται ολίγοι δεήθητε ούν του κυρίου του θερισμού όπως εκβάλλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού 3υπάγετε ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως άρνας εν μέσω λύκων 4μη βαστάζετε βαλάντιον μη πήραν μηδέ υποδήματα και μηδένα κατά την οδόν ασπάσησθε 5εις ην δ΄ αν οικίαν εισέρχησθε πρώτον λέγετε ειρήνη τω οίκω τούτω 6και εάν η εκεί υιός ειρήνης επαναπαύσεται επ΄ αυτόν η ειρήνη υμών ει δε μήγε εφ΄ υμάς ανακάμψει 7εν αυτή δε τη οικία μένετε εσθίοντες και πίνοντες τα παρ΄ αυτών άξιος γαρ ο εργάτης του μισθού αυτού εστι μη μεταβαίνετε εξ οικίας εις οικίαν 8και εις δ΄ ην αν πόλιν εισέρχησθε και δέχωνται υμάς εσθίετε τα παρατιθέμενα υμίν 9και θεραπεύετε τους εν αυτή ασθενείς και λέγετε αυτοίς ήγγικεν εφ΄ υμάς η βασιλεία του θεού 10εις ην δ΄ αν πόλιν εισέρχησθε και μη δέχωνται υμάς εξελθόντες εις τας πλατείας αυτής είπατε 11και τον κονιορτόν τον κολληθέντα ημίν από της πόλεως υμών απομασσόμεθα υμίν πλήν τούτο γινώσκετε ότι ήγγικεν εφ΄ υμάς η βασιλεία του θεού 12λέγω δε υμίν ότι Σοδόμοις εν τη ημέρα εκείνη ανεκτότερον έσται η τη πόλει εκείνη

Woe to the Cities

13ουαί σοι Χωραζίν ουαί σοι Βηθσαϊδά ότι ει εν Τύρω και Σιδώνι εγένοντο αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν υμίν πάλαι αν εν σάκκω και σποδώ καθήμεναι μετενόησαν 14πλην Τύρω και Σιδώνι ανεκτότερον έσται εν τη κρίσει η υμίν 15και συ Καπερναούμ η έως του ουρανού υψωθείσα έως άδου καταβιβασθήση 16ο ακούων υμών εμού ακούει και ο αθετών υμάς εμέ αθετεί ο δε εμέ αθετών αθετεί τον αποστείλαντά με 17υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς λέγοντες κύριε και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί σου 18είπε δε αυτοίς εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα 19ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού και ουδέν υμάς ου μη αδικήσει 20πλην εν τούτω μη χαίρετε ότι τα πνεύματα υμίν υποτάσσεται χαίρετε δε ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς 21εν αυτή τη ώρα ηγαλλιάσατο τω πνεύματι ο Ιησούς και είπεν εξομολογούμαί σοι πάτερ κύριε του ουρανού και της γης ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά νηπίος ναι ο πατήρ ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν σου 22και στραφείς προς τους μαθητάς είπε πάντα παρεδόθη μοι υπό του πατρός μου και ουδείς γινώσκει τις εστιν ο υιός ει μη ο πατήρ και τις εστιν ο πατήρ ει μη ο υιός και ω εάν βούληται ο υιός αποκαλύψαι 23και στραφείς προς τους μαθητάς κατ΄ ιδίαν είπε μακάριοι οι οφθαλμοί οι βλέποντες α βλέπετε 24λέγω γαρ υμίν ότι πολλοί προφήται και βασιλείς ηθέλησαν ιδείν α υμείς βλέπετε και ουκ είδον και ακούσαι α ακούετε και ουκ ήκουσαν

The Good Samaritan

25και ιδού νομικός τις ανέστη εκπειράζων αυτόν και λέγων διδάσκαλε τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω 26ο δε είπε προς αυτόν εν τω νόμω τι γέγραπται πως αναγινώσκεις 27ο δε αποκριθείς είπεν αγαπήσεις κύριον τον θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της ισχύος σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως σεαυτόν 28είπε δε αυτώ ορθώς απεκρίθης τούτο ποίει και ζήση 29ο δε θέλων δικαιούν εαυτόν είπε προς τον Ιησούν και τις εστί μου πλησίον 30υπολαβών δε ο Ιησούς είπεν άνθρωπός τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ και λησταίς περιέπεσεν οι και εκδύσαντες αυτόν και πληγάς επιθέντες απήλθον αφέντες ημιθανή τυγχάνοντα 31κατά συγκυρίαν δε ιερεύς τις κατέβαινεν εν τη οδώ εκείνη και ιδών αυτόν αντιπαρήλθεν 32ομοίως δε και Λευϊτης γενόμενος κατά τον τόπον ελθών και ιδών αντιπαρήλθε 33Σαμαρείτης δε τις οδεύων ήλθε κατ΄ αυτόν και ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη 34και προσελθών κετέδησε τα τραύματα αυτού επιχέων έλαιον και οίνον επιβιβάσας δε αυτόν επί το ίδιον κτήνος ήγαγεν αυτόν εις πανδοχείον και επεμελήθη αυτού 35και επί την αύριον εξελθών εκβαλών δύο δηνάρια έδωκε τω πανδοχεί και είπεν αυτώ επιμελήθητι αυτού και ο τι αν προσδαπανήσης εγώ εν τω επανέρχεσθαί με αποδώσω σοι 36τις ούν τούτων των τριών δοκεί σοι πλησίον γεγονέναι του εμπεσόντος εις τους ληστάς 37ο δε είπεν ο ποιήσας το έλεος μετ΄ αυτού είπεν ούν αυτώ ο Ιησούς πορεύου και συ ποίει ομοίως 38εγένετο δε εν τω πορεύεσθαι αυτούς και αυτός εισήλθεν εις κώμην τινά γυνή δε τις ονόματι Μάρθα υπεδέξατο αυτόν εις τον οίκον αυτής 39και τήδε ην αδελφή καλουμένη Μαρία η και παρακαθίσασα παρά τους πόδας του Ιησού ήκουε τον λόγον αυτού 40η δε Μάρθα περιεσπάτο περί πολλήν διακονίαν επιστάσα δε είπε κύριε ου μέλει σοι ότι η αδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονείν είπε ούν αυτή ίνα μοι συναντιλάβηται 41αποκριθείς δε είπεν αυτή ο Ιησούς Μάρθα Μάρθα μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά 42ενός δε εστι χρεία Μαρία δε την αγαθήν μερίδα εξελέξατο ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ΄ αυτής