‏ Luke 11

CHAPTER 11

Jesus Teaches on Prayer

1και εγένετο εν τω είναι αυτόν εν τόπω τινί προσευχόμενον ως επαύσατο είπέ τις των μαθητών αυτού προς αυτόν κύριε δίδαξον ημάς προσεύχεσθαι καθώς και Ιωάννης εδίδαξε τους μαθητάς αυτού 2είπε δε αυτοίς όταν προσεύχησθε λέγετε πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς αγιασθήτω το όνομά σου ελθέτω η βασιλεία σου γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης 3τον άρτον ημών τον επιούσιον δίδου ημίν το καθ΄ ημέραν 4και άφες ημίν τας αμαρτίας ημών και γαρ αυτοί αφίεμεν παντί οφείλοντι ημίν και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού 5και είπεν προς αυτούς τις εξ υμών έξει φίλον και πορεύσεται προς αυτόν μεσονυκτίου και είπη αυτώ φίλε χρήσόν μοι τρείς άρτους 6επειδή φίλος μου παρεγένετο εξ οδού προς με και ουκ έχω ο παραθήσω αυτώ 7κακείνος έσωθεν αποκριθείς είπη μη μοι κόπους πάρεχε ήδη η θύρα κέκλεισται και τα παιδία μου μετ΄ εμού εις την κοίτην εισίν ου δύναμαι αναστάς δούναί σοι 8λέγω υμίν ει και ου δώσει αυτώ αναστάς διά το είναι αυτού φίλον διά γε την αναίδειαν αυτού εγερθείς δώσει αυτώ όσων χρήζει

Ask, Seek, and Knock

9καγώ υμίν λέγω αίτειτε και δοθήσεται υμίν ζητείτε και ευρήσετε κρούετε και ανοιγήσεται υμίν 10πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται 11τίνα δε υμών τον πατέρα αιτήσει ο υιός άρτον μη λίθον επιδώσει αυτώ ει και ιχθύν μη αντί ιχθύος όφιν επιδώσει αυτώ 12η και εάν αιτήση ωόν μη επιδώσει αυτώ σκορπίον 13ει ούν υμείς πονηροί υπάρχοντες οίδατε δόματα αγαθά διδόναι τοις τέκνοις υμών πόσω μάλλον ο πατήρ ο εξ ουρανού δώσει πνεύμα άγιον τοις αιτούσιν αυτόν

A Kingdom Divided Cannot Stand

14και ην εκβάλλων δαιμόνιον και αυτό ην κωφόν εγένετο δε του δαιμονίου εξελθόντος ελάλησεν ο κωφός και εθαύμασαν οι όχλοι 15τινές δε εξ αυτών είπον εν Βεελζεβούλ άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια 16έτεροι δε πειράζοντες σημείον παρ΄ αυτού εζήτουν εξ ουρανού 17αυτος δε ειδώς αυτών τα διανοήματα είπεν αυτοίς πάσα βασιλεία εφ΄ εαυτήν διαμερισθείσα ερημούται και οίκος επί οίκον πίπτει 18ει δε και ο σατανάς εφ΄ εαυτόν διεμερίσθη πως σταθήσεται η βασιλεία αυτού ότι λέγετε εν Βεελζεβούλ εκβάλλειν με τα δαιμόνια 19ει δε εγώ εν Βεελζεβούλ εκβάλλω τα δαιμόνια οι υιοί υμών εν τίνι εκβάλλουσι διά τούτο κριταί υμών αυτοί έσονται 20ει δε εν δακτύλω θεού εκβάλλω τα δαιμόνια άρα έφθασεν εφ΄ υμάς η βασιλεία του θεού 21όταν ο ισχυρός καθωπλισμένος φυλάσση την εαυτού αυλήν εν ειρήνη εστί τα υπάρχοντα αυτού 22επάν δε ο ισχυρότερος αυτού επελθών νικήση αυτόν την πανοπλίαν αυτού αίρει εφ΄ η επεποίθει και τα σκύλα αυτού διαδίδωσιν 23ο μη ων μετ΄ εμού κατ΄ εμού εστι και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζει 24όταν το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου διέρχεται δι΄ ανύδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν και μη ευρίσκον λέγει υποστρέψω εις τον οίκόν μου όθεν εξήλθον 25και ελθόν ευρίσκει σεσαρωμένον και κεκοσμημένον 26τότε πορεύεται και παραλαμβάνει επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού και εισελθόντα κατοικεί εκεί και γίνεται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων 27εγένετο δε εν τω λέγειν αυτόν ταύτα επάρασά τις γυνή φωνήν εκ του όχλου είπεν αυτώ μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας 28αυτός δε είπε μενούνγε μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του θεού και φυλάσσοντες αυτόν

A Wicked Generation Seeks a Sign

29των δε όχλων επαθροιζομένων ήρξατο λέγειν η γενεά αύτη πονηρά εστι σημείον επιζητεί και σημείον ου δοθήσεται αυτή ει μη το σημείον Ιωνά του προφήτου 30καθώς γαρ εγένετο Ιωνάς σημείον τοις Νινευϊταις ούτως έσται και ο υιός του ανθρώπου τη γενεά ταύτη 31βασίλισσα νότου εγερθήσεται εν τη κρίσει μετά των ανδρών της γενεάς ταύτης και κατακρινεί αυτούς ότι ήλθεν εκ των περάτων της γης ακούσαι την σοφίαν Σολομώντος και ιδού πλείον Σολομώντος ώδε 32άνδρες Νινευϊ αναστήσονται εν τη κρίσει μετά της γενεάς ταύτης και κατακρινούσιν αυτήν ότι μετενόησαν εις το κήρυγμα Ιωνά και ιδού πλείον Ιωνά ώδε 33ουδείς δε λύχνον άψας εις κρυπτόν τίθησιν ουδέ υπό τον μόδιον αλλ΄ επί την λυχνίαν ίνα οι εισπορευόμενοι το φέγγος βλέπωσιν 34ο λύχνος του σώματός εστιν ο οφθαλμός όταν ούν ο οφθαλμός σου απλούς η και όλον το σώμά σου φωτεινόν εστιν επάν δε πονηρός η και το σώμά σου σκοτεινόν 35σκόπει ούν μη το φως το εν σοι σκότος εστίν 36ει ούν το σώμά σου όλον φωτεινόν μη έχον τι μέρος σκοτεινόν έσται φωτεινόν όλον ως όταν ο λύχνος τη αστραπή φωτίζη σε

Woe to the Pharisees

37εν δε τω λαλήσαι ηρώτα αυτόν Φαραισαϊός τις όπως αριστήση παρ΄ αυτώ εισελθών δε ανέπεσεν 38ο δε Φαρισαίος ιδών εθαύμασεν ότι ου πρώτον εβαπτίσθη προ του αρίστου 39είπε δε ο κύριος προς αυτόν νυν υμείς οι Φαρισαίοι το έξωθεν του ποτηρίου και του πίνακος καθαρίζετε το δε έσωθεν υμών γέμει αρπαγής και πονηρίας 40άφρονες ουχ ο ποιήσας το έξωθεν και το έσωθεν εποίησε 41πλην τα ενόντα δότε ελεημοσύνη και ιδού πάντα καθαρά υμίν εστιν 42αλλ΄ ουαί υμίν τοις Φαρισαίος ότι αποδεκατούτε το ηδύοσμον και το πήγανον και παν λάχανον και παρέρχεσθε την κρίσιν και την αγάπην του θεού ταύτα έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι 43ουαί υμίν τοις Φαρισαίοις ότι αγαπάτε την πρωτοκαθεδρίαν εν ταις συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς 44ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί ότι εστέ ως τα μνημεία τα άδηλα και οι άνθρωποι περιπατούντες επάνω ουκ οίδασιν 45αποκριθείς δε τις των νομικών λέγει αυτώ διδάσκαλε ταύτα λέγων και ημάς υβρίζεις 46ο δε είπε και υμίν τοις νομικοίς ουαί ότι φορτίζετε τους ανθρώπους φορτία δυσβάστακτα και αυτοί ενί των δακτύλων υμών ου προσψαύετε τοις φορτίοις 47ουαί υμίν ότι οικοδομείτε τα μνημεία των προφητών οι δε πατέρες υμών απέκτειναν αυτούς 48άρα μαρτυρείτε και συνευδοκείτε τοις έργοις των πατέρων υμών ότι αυτοί μεν απέκτειναν αυτούς υμείς δε οικοδομείτε αυτών τα μνημεία 49διά τούτο και η σοφία του θεού είπεν αποστελώ εις αυτούς προφήτας και αποστόλους και εξ αυτών αποκτενούσι και εκδιώξουσιν 50ίνα εκζητηθή το αίμα πάντων των προφητών το εκχυνόμενον από καταβολής κόσμου από της γενεάς ταύτης 51από του αίματος Αβελ έως του αίματος Ζαχαρίου του απολομένου μεταξύ του θυσιαστηρίου και του οίκου ναι λέγω υμίν εκζητηθήσεται από της γενεάς ταύτης 52ουαί υμίν τοις νομικοίς ότι ήρατε την κλείδα της γνώσεως αυτοί ουκ εισήλθετε και τους εισερχομένους εκωλύσατε 53λέγοντος δε αυτού ταύτα προς αυτούς ήρξαντο οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεινώς ενέχειν και αποστοματίζειν αυτόν περί πλειόνων 54ενεδρεύοντες αυτόν ζητούντες θηρεύσαί τι εκ του στόματος αυτού ίνα κατηγορήσωσιν αυτού