‏ Luke 7

CHAPTER 7

The Believing Centurion

1επεί δε επλήρωσε πάντα τα ρήματα αυτού εις τας ακοάς του λαού εισήλθεν εις Καπερναούμ 2εκατοντάρχου δε τινος δούλος κακώς έχων έμελλε τελευτάν ος ην αυτώ έντιμος 3ακούσας δε περί του Ιησού απέστειλεν προς αυτόν πρεσβυτέρους των Ιουδαίων ερωτών αυτόν όπως ελθών διασώση τον δούλον αυτού 4οι δε παραγενόμενοι προς τον Ιησούν παρεκάλουν αυτόν σπουδαίως λέγοντες ότι άξιός εστιν ω παρέξει τούτο 5αγαπά γαρ το έθνος ημών και την συναγωγήν αυτός ωκοδόμησεν ημίν 6ο δε Ιησούς επορεύετο συν αυτοίς ήδη δε αυτού ου μακράν απέχοντος από της οικίας έπεμψε προς αυτόν ο εκατόνταρχος φίλους λέγων αυτώ κύριε μη σκύλλου ου γαρ ειμι ικανός ίνα υπό την στέγην μου εισέλθης 7διό ουδέ εμαυτόν ηξίωσα προς σε ελθείν αλλά είπε λόγω και ιαθήσεται ο παις μου 8και γαρ εγώ ανθρωπός ειμι υπό εξουσίαν τασσόμενος έχων υπ΄ εμαυτόν στρατιώτας και λέγω τούτω πορεύθητι και πορεύεται και άλλω έρχου και έρχεται και τω δούλω μου ποίησον τούτο και ποιεί 9ακούσας δε ταύτα ο Ιησούς εθαύμασεν αυτόν και στραφείς τω ακολουθούντι αυτώ όχλω είπε λέγω υμίν ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον 10και υποστρέψαντες οι πεμφθέντες εις τον οίκον εύρον τον ασθενούντα δούλον υγιαίνοντα

The Widow's Son Raised to Life

11και εγένετο εν τη εξής επορεύετο εις πόλιν καλουμένην Ναϊν και συνεπορεύοντο αυτώ οι μαθηταί αυτού ικανοί και όχλος πολύς 12ως δε ήγγισε τη πύλη της πόλεως και ιδού εξεκομίζετο τεθνηκώς υιός μονογενής τη μητρί αυτού και αυτή ην χήρα και όχλος της πόλεως ικανός συν αυτή 13και ιδών αυτήν ο κύριος εσπλαγχνίσθη επ΄ αυτή και είπεν αυτή μη κλαίε 14και προσελθών ήψατο της σορού οι δε βαστάζοντες έστησαν και είπεν νεανίσκε σοι λέγω εγέρθητι 15και ανεκάθισεν ο νεκρός και ήρξατο λαλείν και έδωκεν αυτόν τη μητρί αυτού 16έλαβε δε φόβος πάντας και εδόξαζον τον θεόν λέγοντες ότι προφήτης μέγας εγήγερται εν ημίν και ότι επεσκέψατο ο θεός τον λαόν αυτού 17και εξήλθεν ο λόγος ούτος εν όλη τη Ιουδαία περί αυτού και εν πάση τη περιχώρω

John the Baptist Sends Disciples to Jesus

18και απήγγειλαν Ιωάννη οι μαθηταί αυτού περί πάντων τούτων 19και προσκαλεσάμενος δύο τινάς των μαθητών αυτού ο Ιωάννης έπεμψε προς τον Ιησούν λέγων συ ει ο ερχόμενος η άλλον προσδοκώμεν 20παραγενόμενοι δε προς αυτόν οι άνδρες είπον Ιωάννης ο βαπτιστής απέσταλκεν ημάς προς σε λέγων συ ει ο ερχόμενος η άλλον προσδοκώμεν 21εν αυτή δε τη ώρα εθεράπευσε πολλούς από νόσων και μαστίγων και πνευμάτων πονηρών και τυφλοίς πολλοίς εχαρίσατο το βλέπειν 22και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς πορευθέντες απαγγείλατε Ιωάννη α είδετε και ηκούσατε ότι τυφλοί αναβλέπουσι χωλοί περιπατούσι λεπροί καθαρίζονται κωφοί ακούουσι νεκροί εγείρονται πτωχοί ευαγγελίζονται 23και μακάριός εστιν ος εάν μη σκανδαλισθή εν εμοί 24απελθόντων δε των αγγέλων Ιωάννου ήρξατο λεγείν τοις όχλοις περί Ιωάννου τι εξεληλύθατε εις την έρημον θεάσασθαι κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον 25αλλά τι εξεληλύθατε ιδείν άνθρωπον εν μαλακοίς ιματίοις ημφιεσμένον ιδού οι εν ιματισμώ ενδόξω και τρυφή υπάρχοντες εν τοις βασιλείοις εισίν 26αλλά τι εξεληλύθατε ιδείν προφήτην ναι λέγω υμίν και περισσότερον προφήτου 27ούτός εστι περί ου γέγραπται ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου προ προσώπου σου ος κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου 28λέγω γαρ υμίν μείζων εν γεννητοίς γυναικών προφήτης Ιωάννου του βαπτιστού ουδείς εστιν ο δε μικρότερος εν τη βασιλεία του θεού μείζων αυτού εστι 29και πας ο λαός ακούσας και οι τελώναι εδικαίωσαν τον θεόν βαπτισθέντες το βάπτισμα Ιωάννου 30οι δε Φαρισαίοι και οι νομικοί την βουλήν του θεού ηθέτησαν εις εαυτούς μη βαπτισθέντες υπ΄ αυτού 31τίνι ούν ομοιώσω τους ανθρώπους της γενεάς ταύτης και τίνι εισίν όμοιοι 32όμοιοί εισι παιδίοις τοις εν αγορά καθημένοις και προσφωνούσιν αλλήλοις και λέγουσιν ηυλήσαμεν υμίν και ουκ ωρχήσασθε εθρηνήσαμεν υμίν και ουκ εκλαύσατε 33ελήλυθε γαρ Ιωάννης ο βαπτιστής μήτε άρτον εσθίων μήτε οίνον πίνων και λέγετε δαιμόνιον έχει 34ελήλυθεν ο υιός του ανθρώπου εσθίων και πίνων και λέγετε ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης φίλος τελωνών και αμαρτωλών 35και εδικαιώθη η σοφία από των τέκνων αυτής πάντων

A Woman Anoints Jesus' Feet

36ηρώτα δε τις αυτόν των Φαρισαίων ίνα φάγη μετ΄ αυτού και εισελθών εις την οικίαν του Φαρισαίου ανεκλίθη 37και ιδού γυνή εν τη πόλει ήτις ην αμαρτωλός επιγνούσα ότι ανάκειται εν τη οικία του Φαρισαίου κομίσασα αλάβαστρον μύρου 38και στάσα παρά τους πόδας αυτού οπίσω κλαίουσα ήρξατο βρέχειν τους πόδας αυτού τοις δάκρυσι και ταις θριξί της κεφαλής αυτής εξέμασσε και κατεφίλει τους πόδας αυτού και ήλειφε τω μύρω 39ιδών δε ο Φαρισαίος ο καλέσας αυτόν είπεν εν εαυτώ λέγων ούτος ει ην προφήτης εγίνωσκεν αν τις και ποταπή η γυνή ήτις άπτεται αυτού ότι αμαρτωλός εστι 40και αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτόν Σίμων έχω σοι τι ειπείν ο δε φησι διδάσκαλε είπε 41δύο χρεωφειλέται ήσαν δανειστή τινί ο εις ώφειλε δηνάρια πεντακόσια ο δε έτερος πεντήκοντα 42μη εχόντων δε αυτών αποδούναι αμφοτέροις εχαρίσατο τις ούν αυτών είπε πλείον αυτόν αγαπήσει 43αποκριθείς δε ο Σίμων είπεν υπολαμβάνω ότι ω το πλείον εχαρίσατο ο δε είπεν αυτώ ορθώς έκρινας 44και στραφείς προς την γυναίκα τω Σίμωνι έφη βλέπεις ταύτην την γυναίκα εισήλθόν σου εις την οικίαν ύδωρ επί τους πόδας μου ουκ έδωκας αύτη δε τοις δάκρυσιν έβρεξέ μου τους πόδας και ταις θριξί της κεφαλής αυτής εξέμαξε 45φίλημά μοι ουκ έδωκας αύτη δε αφ΄ ης εισήλθον ου διέλιπε καταφιλούσά μου τους πόδας 46ελαίω την κεφαλήν μου ουκ ήλειψας αύτη δε μύρω ήλειψέ μου τους πόδας 47ου χάριν λέγω σοι αφέωνται αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί ότι ηγάπησε πολύ ω δε ολίγον αφίεται ολίγον αγαπά 48είπε δε αυτή αφέωνταί σου αι αμαρτίαι 49και ήρξαντο οι συνανακείμενοι λέγειν εν εαυτοίς τις ούτός εστιν ος και αμαρτίας αφίησιν 50είπε δε προς την γυναίκα η πίστις σου σέσωκέ σε πορεύου εις ειρήνην