Exodus 4:22
27) is Isral. Dat is, het volk of de nakomelingen van Isral: deze worden genoemd Gods eerstgeboren zoon, omdat zij uit genade uit alle heidenen eerst verkoren waren, om Gods volk en kinderen te wezen, en God zo aangenaam, gelijk de eerstgeborenen hunnen ouders zijn.Hosea 11:1
1) kind was, zie van het Hebreeuwse woord Jer. 1:6. De zin is: Als Ik Isral eerst tot mijn volk aannam en met hen mijn vebond maakte. Vergelijk Jer. 2:2, en zie de aantekening aldaar. Jer 1.6 2.2 2) heb Mijn En voerde hem door mijn goddelijke kracht uit de slavernij van Egypte, door de woestijn, naar het beloofde land. 3) zoon uit Egypte uitgeroepen. Namelijk Isral, dat God dikwijls, maar bijzonderlijk Exod. 4:22, door Mozes, in de aanspraak aan Farao, zijn zoon, ja zijn eerstgeboren zoon noemt; welke plaats hiermede dient vergeleken. Maar dat onder deze woorden wijders ene profetie verborgen is van den eniggeboren Zoon des Vaders onzen Heere Jezus Christus, die het Hoofd is van zijn geestelijk Isral of kerk, blijkt Matth. 2:15. Anders: omdat Isral een kind was, dat Ik liefhad, zo heb Ik mijnen Zoon uit Egypte geroepen. Of: Hoewel Isral een kind is, nochtans heb Ik hem lief; daarom heb Ik, enz., verstaande het eerste lid van Israls domme onverstandigheid, en het tweede van Christus alleen, wien de Vader uit Egypte geroepen heeft om in Judea het werk onzer verlossing te verrichten. Anderen aldus: Omdat Hij is een kind Israls, en Ik hem liefheb; daarom heb Ik mijnen Zoon uit Egypte geroepen. Verstaande beide leden van Hos. 11:1 van Christus. Ex 4.22 Mt 2.15 Ho 11.1Matthew 2:15
14) Uit Egypte Hoewel deze plaats, Hos. 11:1, van de verlossong des volks Israls uit Egypte ook verstaan wordt, nochtans moest hetzelve mede in Christus, als het hoofd van dit volk vervuld worden. Ho 11.1
Copyright information for
DutKant