1 Samuel 20:42

Nederlandse verzen (41-43)

Afscheid

Als de jongen weg is, komt David tevoorschijn. Hij is nog steeds de dienaar tegenover de kroonprins, met wie hij ook een innige vriendschap heeft, en buigt zich diep voor hem neer. Het is een hartroerende ontmoeting, omdat ze weten dat het de laatste keer zal zijn dat ze elkaar zien. Dat ze elkaar toch nog een keer ontmoeten (1Sm 23:16), is geen herstel van de innige omgang die ze tot nu toe hebben gehad. Zo nemen ze afscheid van elkaar en gaan ieder hun eigen weg.

Jonathan heeft alles aan David gegeven. Hij heeft het voor hem opgenomen bij zijn vader. Hij heeft hem gekust. Hij is hem echter niet gevolgd in de weg van zijn verwerping. Ze gaan uit elkaar en zullen elkaar pas weer in hun innige verbondenheid terugvinden aan de andere zijde van de dood. David gaat het lijden tegemoet en vandaar naar de troon. Jonathan gaat niet met hem in het lijden en wordt ook niet met hem verheerlijkt. Hij gaat terug naar de stad en zal met zijn vader vallen op het gebergte van Gilboa.

Hoe we ook over Jonathan denken, hij is niet met David de weg van verdrukking en smaad gegaan. Hij wordt niet vermeld onder de helden van David die hem gevolgd zijn in het lijden en met hem worden verheerlijkt in zijn regering.

Toch is het ook goed om, hoe we ook over Jonathan denken, te bedenken dat een vergelijking tussen de mannen die bij David zijn en Jonathan niet helemaal opgaat. Jonathan had een andere positie. Wie heeft trouwens een toewijding en liefde voor David aan de dag gelegd als hij? David heeft aan hem nooit gevraagd hem te volgen.

Mogelijk is hij in zeker opzicht te vergelijken met de man die demonen uitdrijft, van wie Johannes tegen de Heer zegt dat zij – hij en de andere discipelen – het hem hebben verboden omdat hij hen niet volgt. Maar de Heer spreekt recht van de man en berispt Zijn discipelen (Lk 9:49-50). In elk geval zal Jonathan zijn vader zeker niet hebben meegeholpen in diens jacht op David.

Copyright information for DutKingComments