2Sa 15:1-6 | DutKingComments | STEP | In wat zich in dit hoofdstuk afspeelt, zien we een deel van de oogst van David van wat hij voor het vlees heeft gezaaid. Zijn zoon Absalom komt tegen hem in opstand, verdrijft hem van de troon en verjaagt hem uit Jeruzalem. Dit is de kant van de verantwoordelijkheid. Tegelijk zien we ook dat God in genade Zijn werk aan het doen is in David. De HEERE is bezig hem verder te vormen tot Zijn eer. We zien hoe David zich onderwerpt aan de wil van de HEERE. Het antwoord op de kus die Absalom van zijn vader heeft gekregen, is dat hij aan de slag gaat met de voorbereidingen voor een staatsgreep. De goedheid van zijn vader beantwoordt hij met verraad. Hij zorgt voor de juiste middelen en mensen om zich heen. Hij staat vroeg op – hij is niet lui in het uitvoeren van zijn programma – en begeeft zich ook ‘op straat’, tussen de mensen. Hij doet alsof hij de grootst mogelijke belangstelling heeft voor wat er onder het volk leeft. Hij lijkt wel op de geslepen politici van vandaag die ook zo opereren om de volksgunst te verwerven. Zij beloven ook allemaal dat ze al het verkeerde goed zullen maken als zij aan de macht zijn. Absalom speelt handig in op de gevoelens van het volk voor David. Men zal niet meer zo tevreden over hem zijn geweest, want zijn geestelijk beoordelingsvermogen is zwak geworden en dat zal het volk hebben gemerkt. Nu stelt Absalom zichzelf als de betere kandidaat voor en belooft dat hij wel naar hen zal luisteren. Hij ondergraaft het gezag van de koning om zichzelf te promoten. Hij laat het volk weten dat hij een post als rechter wenst, want zoals de zaken nu gaan, komt er van het recht niets terecht. Als hij rechter zou zijn, zou dat wel anders gaan. Iedereen zou van hem zijn recht krijgen. Zonder enige navraag zegt hij tegen de mensen die met een geschil naar de koning willen gaan, dat hun zaken “goed en rechtmatig” zijn. Dat zegt de man die zelf wegens moord ter dood had moeten worden veroordeeld. Het is de onbeschaamdheid ten top. Niets in wat wij van Absalom lezen, duidt erop dat hij enige wijsheid of bekendheid met de wetten bezit. Hij heeft ook geen bewijzen geleverd van zijn liefde voor het volk, eerder het tegendeel. Toch wenst hij rechter te zijn. Het zijn vaak de mensen die het minst geschikt zijn voor een ambt die er eerzuchtig het meest naar streven. Zij die wel geschikt zijn, zijn meestal bescheiden en hebben geen hoge dunk van zichzelf. Absalom is innerlijk buitengewoon geraffineerd en hatelijk. Hij is werkelijk een beeld van de antichrist. Saul was dat ook, maar dan als degene die in David het overblijfsel najaagde. In Absalom zien we het beeld van de antichrist die zich aan het volk voorstelt, terwijl de Heer Jezus onder Zijn volk aan het werk is, maar nog niet al Zijn vijanden aan Zich heeft onderworpen. Als we dit toepassen op vandaag, dan weten we dat de Heer Jezus nu Zijn rijk heeft in de harten van allen die Hem volgen. In deze tijd is de geest van de antichrist werkzaam om allen te misleiden die belijden tot Gods volk te behoren ( ) . In Saul zien we meer het beeld van de antichrist die zich manifesteert in de afval van het Jodendom. In Absalom zien we meer het beeld van de antichrist die zich manifesteert in de afval van het christendom. Johannes noemt in zijn eerste brief beide aspecten ( ) . Absalom doet ook alsof hij nederig en de ander voor hem belangrijk is, maar hij is een grote huichelaar en doet alles uit eigenliefde. Zo palmt hij het volk in. Door vleierij steelt Absalom de harten van de Israëlieten die recht zoeken bij David. Dat Absalom hen zo gemakkelijk achter zich krijgt, zegt ook iets van deze mensen zelf, die zich zo gemakkelijk laten beïnvloeden. Ze zullen David ook niet echt hebben gekend. Wie niet een hechte band met de Heer Jezus heeft, is zomaar door andere praat te beïnvloeden. Dit is een reëel gevaar voor alle gelovigen.

‏ 2 Samuel 15:1-6

Inleiding

In wat zich in dit hoofdstuk afspeelt, zien we een deel van de oogst van David van wat hij voor het vlees heeft gezaaid. Zijn zoon Absalom komt tegen hem in opstand, verdrijft hem van de troon en verjaagt hem uit Jeruzalem. Dit is de kant van de verantwoordelijkheid. Tegelijk zien we ook dat God in genade Zijn werk aan het doen is in David. De HEERE is bezig hem verder te vormen tot Zijn eer. We zien hoe David zich onderwerpt aan de wil van de HEERE.

Absalom manipuleert het volk

Het antwoord op de kus die Absalom van zijn vader heeft gekregen, is dat hij aan de slag gaat met de voorbereidingen voor een staatsgreep. De goedheid van zijn vader beantwoordt hij met verraad. Hij zorgt voor de juiste middelen en mensen om zich heen. Hij staat vroeg op – hij is niet lui in het uitvoeren van zijn programma – en begeeft zich ook ‘op straat’, tussen de mensen. Hij doet alsof hij de grootst mogelijke belangstelling heeft voor wat er onder het volk leeft. Hij lijkt wel op de geslepen politici van vandaag die ook zo opereren om de volksgunst te verwerven. Zij beloven ook allemaal dat ze al het verkeerde goed zullen maken als zij aan de macht zijn.

Absalom speelt handig in op de gevoelens van het volk voor David. Men zal niet meer zo tevreden over hem zijn geweest, want zijn geestelijk beoordelingsvermogen is zwak geworden en dat zal het volk hebben gemerkt. Nu stelt Absalom zichzelf als de betere kandidaat voor en belooft dat hij wel naar hen zal luisteren. Hij ondergraaft het gezag van de koning om zichzelf te promoten. Hij laat het volk weten dat hij een post als rechter wenst, want zoals de zaken nu gaan, komt er van het recht niets terecht. Als hij rechter zou zijn, zou dat wel anders gaan. Iedereen zou van hem zijn recht krijgen.

Zonder enige navraag zegt hij tegen de mensen die met een geschil naar de koning willen gaan, dat hun zaken “goed en rechtmatig” zijn. Dat zegt de man die zelf wegens moord ter dood had moeten worden veroordeeld. Het is de onbeschaamdheid ten top. Niets in wat wij van Absalom lezen, duidt erop dat hij enige wijsheid of bekendheid met de wetten bezit. Hij heeft ook geen bewijzen geleverd van zijn liefde voor het volk, eerder het tegendeel. Toch wenst hij rechter te zijn. Het zijn vaak de mensen die het minst geschikt zijn voor een ambt die er eerzuchtig het meest naar streven. Zij die wel geschikt zijn, zijn meestal bescheiden en hebben geen hoge dunk van zichzelf.

Absalom is innerlijk buitengewoon geraffineerd en hatelijk. Hij is werkelijk een beeld van de antichrist. Saul was dat ook, maar dan als degene die in David het overblijfsel najaagde. In Absalom zien we het beeld van de antichrist die zich aan het volk voorstelt, terwijl de Heer Jezus onder Zijn volk aan het werk is, maar nog niet al Zijn vijanden aan Zich heeft onderworpen.

Als we dit toepassen op vandaag, dan weten we dat de Heer Jezus nu Zijn rijk heeft in de harten van allen die Hem volgen. In deze tijd is de geest van de antichrist werkzaam om allen te misleiden die belijden tot Gods volk te behoren (1Jh 2:18 ; 1Jh 4:1-4). In Saul zien we meer het beeld van de antichrist die zich manifesteert in de afval van het Jodendom. In Absalom zien we meer het beeld van de antichrist die zich manifesteert in de afval van het christendom. Johannes noemt in zijn eerste brief beide aspecten (1Jh 2:22).

Absalom doet ook alsof hij nederig en de ander voor hem belangrijk is, maar hij is een grote huichelaar en doet alles uit eigenliefde. Zo palmt hij het volk in. Door vleierij steelt Absalom de harten van de Israëlieten die recht zoeken bij David. Dat Absalom hen zo gemakkelijk achter zich krijgt, zegt ook iets van deze mensen zelf, die zich zo gemakkelijk laten beïnvloeden. Ze zullen David ook niet echt hebben gekend. Wie niet een hechte band met de Heer Jezus heeft, is zomaar door andere praat te beïnvloeden. Dit is een reëel gevaar voor alle gelovigen.