2Sa 20:9-10 | DutKingComments | STEP | Wat David met de bijvrouwen doet, is juist. Hij verzorgt hen, maar heeft geen seksuele omgang meer met hen omdat ze door Absalom in bezit waren genomen ( ) . Het zal hem ook beschaamd hebben gemaakt dat hij deze vrouwen een prooi heeft laten worden van zijn opstandige zoon. Wat hij met de bijvrouwen doet, mag dan juist zijn, voor de vrouwen is het een kwalijk gevolg van zijn verkeerde handelen. Ze zijn veroordeeld tot weduwschap, zonder de vrijheid opnieuw aan een man toe te behoren. Dat was voor een vrouw in die tijd een zwaar lot. Als hij intern de zaken in orde heeft gemaakt, wil hij zich verzekeren van de steun van de mannen van Juda. Hij geeft Amasa de opdracht binnen drie dagen de mannen van Juda bij hem te brengen. Maar het gaat allemaal erg stroef. Amasa heeft meer tijd nodig. Waren de mannen van Juda zo moeilijk te mobiliseren? Hadden ze geen zin meer in de strijd? Zo zijn er helaas ook veel christenen die zich erop beroemen bij de Heer Jezus te horen, maar die, als het op strijd aankomt, niet-thuis geven. Ze hechten te zeer aan hun rust en gemak om zich aan een nieuw avontuur met Hem te wagen. Amasa lijkt niet de geschikte man voor de opdracht te zijn. Hij krijgt het in elk geval niet voor elkaar om binnen drie dagen de mannen van Juda naar David te brengen. Misschien is hij toch niet de goede keus van David geweest. David ziet daardoor het gevaar opdoemen dat Seba zich zal versterken en er een nieuwe opstand zal uitbreken. Daarom stuurt hij Abisaï erop uit. Joab heeft geen bevel ontvangen, maar hij is er ook bij. Hij ziet zijn kans om een probleem op te lossen dat hem in de weg zit. Hoe het precies zit met het zwaard dat valt, is niet duidelijk. Het kan een listige handeling van Joab zijn. Door te doen alsof het zwaard valt, kan hij het in de hand nemen, zonder dat het een voor Amasa dreigende en verontrustende beweging inhoudt. In elk geval heeft hij het zwaard in zijn hand als hij Amasa ontmoet. Met gehuichelde belangstelling vraagt hij Amasa hoe het met hem gaat, terwijl hij hem bij de baard grijpt om hem met een kus te begroeten. Net als zijn gehuichelde woorden is ook deze uiting van liefde gehuicheld. Het is de ‘Judaskus’ in het Oude Testament, de kus waarachter een verraderlijk en moordzuchtig hart schuilgaat. De manier waarop Joab te werk gaat, wordt uitvoerig beschreven om aan te geven dat hij koel overleggend en berekenend te werk gaat. Het kan bijna niet anders of Joab handelt uit jaloersheid. Hij is door David als generaal gepasseerd, mogelijk vanwege zijn moord op Abner of de moord op Absalom of beide. Maar hij kan zijn degradatie niet accepteren. Er kunnen dingen gebeuren in iemands leven waardoor hij uitgeschakeld wordt om leiding te geven. Het kost vaak moeite dat te accepteren. Sommigen kunnen het nooit accepteren en zullen alles doen om zichzelf weer in de verloren gegane positie te herstellen, vaak ten koste van anderen.

‏ 2 Samuel 20:9-10

Joab doodt Amasa

Wat David met de bijvrouwen doet, is juist. Hij verzorgt hen, maar heeft geen seksuele omgang meer met hen omdat ze door Absalom in bezit waren genomen (2Sm 16:21-22). Het zal hem ook beschaamd hebben gemaakt dat hij deze vrouwen een prooi heeft laten worden van zijn opstandige zoon. Wat hij met de bijvrouwen doet, mag dan juist zijn, voor de vrouwen is het een kwalijk gevolg van zijn verkeerde handelen. Ze zijn veroordeeld tot weduwschap, zonder de vrijheid opnieuw aan een man toe te behoren. Dat was voor een vrouw in die tijd een zwaar lot.

Als hij intern de zaken in orde heeft gemaakt, wil hij zich verzekeren van de steun van de mannen van Juda. Hij geeft Amasa de opdracht binnen drie dagen de mannen van Juda bij hem te brengen. Maar het gaat allemaal erg stroef. Amasa heeft meer tijd nodig. Waren de mannen van Juda zo moeilijk te mobiliseren? Hadden ze geen zin meer in de strijd? Zo zijn er helaas ook veel christenen die zich erop beroemen bij de Heer Jezus te horen, maar die, als het op strijd aankomt, niet-thuis geven. Ze hechten te zeer aan hun rust en gemak om zich aan een nieuw avontuur met Hem te wagen.

Amasa lijkt niet de geschikte man voor de opdracht te zijn. Hij krijgt het in elk geval niet voor elkaar om binnen drie dagen de mannen van Juda naar David te brengen. Misschien is hij toch niet de goede keus van David geweest. David ziet daardoor het gevaar opdoemen dat Seba zich zal versterken en er een nieuwe opstand zal uitbreken. Daarom stuurt hij Abisaï erop uit.

Joab heeft geen bevel ontvangen, maar hij is er ook bij. Hij ziet zijn kans om een probleem op te lossen dat hem in de weg zit. Hoe het precies zit met het zwaard dat valt, is niet duidelijk. Het kan een listige handeling van Joab zijn. Door te doen alsof het zwaard valt, kan hij het in de hand nemen, zonder dat het een voor Amasa dreigende en verontrustende beweging inhoudt. In elk geval heeft hij het zwaard in zijn hand als hij Amasa ontmoet. Met gehuichelde belangstelling vraagt hij Amasa hoe het met hem gaat, terwijl hij hem bij de baard grijpt om hem met een kus te begroeten. Net als zijn gehuichelde woorden is ook deze uiting van liefde gehuicheld. Het is de ‘Judaskus’ in het Oude Testament, de kus waarachter een verraderlijk en moordzuchtig hart schuilgaat.

De manier waarop Joab te werk gaat, wordt uitvoerig beschreven om aan te geven dat hij koel overleggend en berekenend te werk gaat. Het kan bijna niet anders of Joab handelt uit jaloersheid. Hij is door David als generaal gepasseerd, mogelijk vanwege zijn moord op Abner of de moord op Absalom of beide. Maar hij kan zijn degradatie niet accepteren.

Er kunnen dingen gebeuren in iemands leven waardoor hij uitgeschakeld wordt om leiding te geven. Het kost vaak moeite dat te accepteren. Sommigen kunnen het nooit accepteren en zullen alles doen om zichzelf weer in de verloren gegane positie te herstellen, vaak ten koste van anderen.