Act 20:16 | DutKingComments | STEP | Vroeg in de ochtend van de maandag vertrekt het gezelschap uit Troas. Het volgende doel is Assus. Dat doel zal per schip worden bereikt, maar Paulus wil te voet naar Assus, zo’n veertig kilometer van Troas verwijderd. Dat Paulus deze voettocht onderneemt na een slapeloze nacht maakt eens te meer duidelijk dat hij een grote wilskracht en ook grote lichaamskracht bezit. Waarom hij te voet wil gaan, vertelt Lukas niet. Toch kunnen we ons voorstellen dat hij dat doet om alleen te zijn en met de Heer te praten over Zijn werk. Hij wil naar Hem luisteren, in Zijn tegenwoordigheid zijn, zonder de aanwezigheid van mensen die onbedoeld toch vaak voor ‘ruis’ in de omgang met de Heer zorgen. Zo’n tijd heeft iedere dienaar af en toe nodig, opdat hij zijn werk en de verantwoordelijkheden die dat met zich meebrengt, (opnieuw) kan zien zoals God die ziet. In Assus voegt Paulus zich weer bij hen. Lukas en de anderen nemen hem aan boord. Ze zullen hem hartelijk hebben verwelkomd. Ze hebben het er misschien wel met elkaar over gehad waarom Paulus te voet is gegaan. Hij had immers zo’n haast. Het lijkt erop dat ze hem daarover geen vragen stellen en hem nemen zoals hij is. Er is bij hen vertrouwen dat hij zijn weg met de Heer gaat. Dit vertrouwen is van grote betekenis in elke situatie waarin iemand een weg gaat die anders is dan de weg die wij gaan. Als we weten dat iemand met de Heer leeft, is het van belang zo iemand warm te ontvangen als hij bij ons komt. Van Assus vaart het gezelschap naar Mityléne. Na een dag varen komen ze ter hoogte van Chios. Na nog een dag varen zijn ze bij Samos waar ze een kort oponthoud in Trogyllium hebben. Weer een dag later komen ze in een van de havens van Miléte. Daarbij zijn ze Efeze voorbijgevaren. Dat heeft Paulus bewust gedaan. Hij weet dat aanleggen in Efeze voor een langdurig oponthoud zou zorgen. Zijn plan ligt vast en de tijd dringt.

‏ Acts 20:16

Van Troas naar Miléte

Vroeg in de ochtend van de maandag vertrekt het gezelschap uit Troas. Het volgende doel is Assus. Dat doel zal per schip worden bereikt, maar Paulus wil te voet naar Assus, zo’n veertig kilometer van Troas verwijderd. Dat Paulus deze voettocht onderneemt na een slapeloze nacht maakt eens te meer duidelijk dat hij een grote wilskracht en ook grote lichaamskracht bezit.

Waarom hij te voet wil gaan, vertelt Lukas niet. Toch kunnen we ons voorstellen dat hij dat doet om alleen te zijn en met de Heer te praten over Zijn werk. Hij wil naar Hem luisteren, in Zijn tegenwoordigheid zijn, zonder de aanwezigheid van mensen die onbedoeld toch vaak voor ‘ruis’ in de omgang met de Heer zorgen. Zo’n tijd heeft iedere dienaar af en toe nodig, opdat hij zijn werk en de verantwoordelijkheden die dat met zich meebrengt, (opnieuw) kan zien zoals God die ziet.

In Assus voegt Paulus zich weer bij hen. Lukas en de anderen nemen hem aan boord. Ze zullen hem hartelijk hebben verwelkomd. Ze hebben het er misschien wel met elkaar over gehad waarom Paulus te voet is gegaan. Hij had immers zo’n haast. Het lijkt erop dat ze hem daarover geen vragen stellen en hem nemen zoals hij is. Er is bij hen vertrouwen dat hij zijn weg met de Heer gaat. Dit vertrouwen is van grote betekenis in elke situatie waarin iemand een weg gaat die anders is dan de weg die wij gaan. Als we weten dat iemand met de Heer leeft, is het van belang zo iemand warm te ontvangen als hij bij ons komt.

Van Assus vaart het gezelschap naar Mityléne. Na een dag varen komen ze ter hoogte van Chios. Na nog een dag varen zijn ze bij Samos waar ze een kort oponthoud in Trogyllium hebben. Weer een dag later komen ze in een van de havens van Miléte. Daarbij zijn ze Efeze voorbijgevaren. Dat heeft Paulus bewust gedaan. Hij weet dat aanleggen in Efeze voor een langdurig oponthoud zou zorgen. Zijn plan ligt vast en de tijd dringt.