Isa 24:6 | DutKingComments | STEP | Dan wordt zichtbaar wat voor het geloof nu al waar is, “dat de hele schepping tezamen zucht en tezamen in barensnood is” ( ; ) . Ook de mensen, en onder hen speciaal de hooggeplaatsten, zullen al hun heerlijkheid verliezen. Er is sprake van “land” en “wereld” . Met ‘land’ wordt meestal het terrein bedoeld waar Gods regering zichtbaar wordt. Dat terrein wordt ook wel de ‘profetische aarde’ genoemd omdat daar de profetieën betrekking op hebben. Met ‘wereld’ wordt hier hetzelfde terrein bedoeld, maar dan als het terrein waarop de mens zich openbaart in zijn toestand van vervreemding van God. In staat de reden van de oordelen. De mens is er de oorzaak van ( ) . God heeft Zijn schepping aan algemene wetten en inzettingen onderworpen die als een eeuwig verbond tussen Hem en Zijn schepping gelden ( ) . De mens kan ze nooit ongestraft negeren en veranderen ( ) . Bovenal geldt dit voor Israël, Gods volk, dat Hij op een bijzondere manier heeft duidelijk gemaakt op welke wijze het Zijn zegen kan ontvangen. Maar Israël heeft Zijn wet overtreden en Zijn verbond verbroken ( ; ) . De mens maakt zich drukker om bodem- en luchtverontreiniging dan om de veel tragischere en diepgaandere verontreiniging van zijn eigen moraliteit. Die laatste verontreiniging is minstens zo wijdverspreid en ernstig als in de achtste eeuw voor Christus, in de dagen van Jesaja. Gods algemene instellingen voor het samenleven van de mensen worden stuk voor stuk afgebroken (vgl. ) . De oordelen, waarvan het “verbrand worden” een beeld is ( ) , die op al dit verlaten van de HEERE en Zijn verordeningen volgen, zullen de bevolking van de aarde uitdunnen ( ; vgl. ) .

‏ Isaiah 24:6

De aanleiding tot het oordeel

Dan wordt zichtbaar wat voor het geloof nu al waar is, “dat de hele schepping tezamen zucht en tezamen in barensnood is” (Js 24:4; Rm 8:22). Ook de mensen, en onder hen speciaal de hooggeplaatsten, zullen al hun heerlijkheid verliezen.

Er is sprake van “land” en “wereld”. Met ‘land’ wordt meestal het terrein bedoeld waar Gods regering zichtbaar wordt. Dat terrein wordt ook wel de ‘profetische aarde’ genoemd omdat daar de profetieën betrekking op hebben. Met ‘wereld’ wordt hier hetzelfde terrein bedoeld, maar dan als het terrein waarop de mens zich openbaart in zijn toestand van vervreemding van God.

In Js 24:5 staat de reden van de oordelen. De mens is er de oorzaak van (Rm 8:20). God heeft Zijn schepping aan algemene wetten en inzettingen onderworpen die als een eeuwig verbond tussen Hem en Zijn schepping gelden (Gn 9:8-10 ; 16). De mens kan ze nooit ongestraft negeren en veranderen (Dn 7:23-26). Bovenal geldt dit voor Israël, Gods volk, dat Hij op een bijzondere manier heeft duidelijk gemaakt op welke wijze het Zijn zegen kan ontvangen. Maar Israël heeft Zijn wet overtreden en Zijn verbond verbroken (Jr 11:10; Dt 31:16 ; 20).

De mens maakt zich drukker om bodem- en luchtverontreiniging dan om de veel tragischere en diepgaandere verontreiniging van zijn eigen moraliteit. Die laatste verontreiniging is minstens zo wijdverspreid en ernstig als in de achtste eeuw voor Christus, in de dagen van Jesaja. Gods algemene instellingen voor het samenleven van de mensen worden stuk voor stuk afgebroken (vgl. Dn 7:23-25). De oordelen, waarvan het “verbrand worden” een beeld is (Op 19:20 ; Op 21:8), die op al dit verlaten van de HEERE en Zijn verordeningen volgen, zullen de bevolking van de aarde uitdunnen (Js 24:6; vgl. Mt 24:22).