Luk 23:55 | DutKingComments | STEP | Nu verschijnt er iemand op het toneel van wie we nog niet eerder hebben gehoord. Het is Jozef uit de stad Arimathéa. Hij is een raadsheer, wat inhoudt dat hij zitting heeft in de Raad. Lukas vermeldt van hem dat hij een goed en rechtvaardig man is. Lukas vermeldt ook dat hij niet heeft meegedaan met de haatcampagne tegen de Heer. Mogelijk heeft hij zelfs geprotesteerd tegen hun plannen en de uitvoering ervan. Deze man is een gelovige die, net als de ene boosdoener, uitziet naar het koninkrijk van God. Jozef komt tevoorschijn uit de verborgenheid ( ) . Hij bekent openlijk kleur voor de gestorven Christus door naar Pilatus te gaan en hem om Zijn lichaam te vragen. Het kan lang duren voordat iemand werkelijk voor de Heer uitkomt, maar als er echt nieuw leven is, komt de openbare belijdenis een keer. Jozef neemt met de grootste behoedzaamheid het lichaam van de Heer van het kruis af. Dan wikkelt hij het in een stuk linnen en legt Hem – niet ‘het’, dat wil zeggen het lichaam, maar Zijn Persoon – in een graf “waarin nog nooit iemand was gelegd” (vgl. ) . Toen de Heer geboren was, werd Hij in doeken gewikkeld. Nu Hij gestorven is, wordt Hij weer in doeken gewikkeld. De doeken bestaan uit een stuk linnen. Dat spreekt van het volmaakt rechtvaardige leven van de Heer (vgl. ) . Alles is klaar voordat de sabbat aanbreekt. Terwijl iedereen bezig is alles klaar te maken voor het Feest van de ongezuurde broden, wordt de Heer in het graf gelegd. Hij zal de sabbat in het graf doorbrengen. De dag van rust wordt zo het symbool voor de eeuwige rust die Hij door Zijn dood heeft aangebracht voor ieder die in Hem gelooft. Jozef heeft ook toeschouwers. Het zijn de vrouwen die met de Heer zijn meegekomen uit Galiléa. Zij hebben bij het kruis gestaan en zijn nu bij het graf. Hun gehechtheid aan de Heer is groot. Zij willen zijn waar Hij is, of Hij nu op het kruis is of in het graf. Van de discipelen ontbreekt hier elk spoor. In hun liefde voor Hem maken de vrouwen specerijen en balsems klaar om die zo vlug mogelijk na de sabbat bij Hem te brengen om Zijn lichaam daarmee te verzorgen. Als trouwe Joden wachten ze eerst tot de sabbat voorbij is die ze naar het gebod in rust doorbrengen.

‏ Luke 23:55

De begrafenis

Nu verschijnt er iemand op het toneel van wie we nog niet eerder hebben gehoord. Het is Jozef uit de stad Arimathéa. Hij is een raadsheer, wat inhoudt dat hij zitting heeft in de Raad. Lukas vermeldt van hem dat hij een goed en rechtvaardig man is. Lukas vermeldt ook dat hij niet heeft meegedaan met de haatcampagne tegen de Heer. Mogelijk heeft hij zelfs geprotesteerd tegen hun plannen en de uitvoering ervan.

Deze man is een gelovige die, net als de ene boosdoener, uitziet naar het koninkrijk van God. Jozef komt tevoorschijn uit de verborgenheid (Jh 19:38). Hij bekent openlijk kleur voor de gestorven Christus door naar Pilatus te gaan en hem om Zijn lichaam te vragen. Het kan lang duren voordat iemand werkelijk voor de Heer uitkomt, maar als er echt nieuw leven is, komt de openbare belijdenis een keer.

Jozef neemt met de grootste behoedzaamheid het lichaam van de Heer van het kruis af. Dan wikkelt hij het in een stuk linnen en legt Hem – niet ‘het’, dat wil zeggen het lichaam, maar Zijn Persoon – in een graf “waarin nog nooit iemand was gelegd” (vgl. Lk 19:30). Toen de Heer geboren was, werd Hij in doeken gewikkeld. Nu Hij gestorven is, wordt Hij weer in doeken gewikkeld. De doeken bestaan uit een stuk linnen. Dat spreekt van het volmaakt rechtvaardige leven van de Heer (vgl. Op 19:8).

Alles is klaar voordat de sabbat aanbreekt. Terwijl iedereen bezig is alles klaar te maken voor het Feest van de ongezuurde broden, wordt de Heer in het graf gelegd. Hij zal de sabbat in het graf doorbrengen. De dag van rust wordt zo het symbool voor de eeuwige rust die Hij door Zijn dood heeft aangebracht voor ieder die in Hem gelooft.

Jozef heeft ook toeschouwers. Het zijn de vrouwen die met de Heer zijn meegekomen uit Galiléa. Zij hebben bij het kruis gestaan en zijn nu bij het graf. Hun gehechtheid aan de Heer is groot. Zij willen zijn waar Hij is, of Hij nu op het kruis is of in het graf. Van de discipelen ontbreekt hier elk spoor.

In hun liefde voor Hem maken de vrouwen specerijen en balsems klaar om die zo vlug mogelijk na de sabbat bij Hem te brengen om Zijn lichaam daarmee te verzorgen. Als trouwe Joden wachten ze eerst tot de sabbat voorbij is die ze naar het gebod in rust doorbrengen.