Pro 17:25 | DutKingComments | STEP | Het is een intens verdriet een kind te hebben dat zich tot een dwaas ontwikkelt ( ) . Hier ligt de nadruk op de zoon die zijn vader dit verdriet aandoet en de oorzaak is van de bitterheid van zijn moeder, die “hem gebaard heeft” . De vreugde waarmee de geboorte werd aangekondigd, is veranderd in verdriet. De blijdschap van de geboorte na de smart van de bevalling is veranderd in bitterheid door de weg die de dwaze zoon gaat. Een dwaze zoon doet niet alleen zijn eigen ziel geweld aan, hij is niet alleen opstandig tegen God, maar toont de grootst mogelijke ondankbaarheid tegenover zijn ouders. Zijn moeder heeft hem met smart gebaard en hem vervolgens onderwezen. Zijn vader heeft hem wijze lessen over het leven geleerd. Maar hij verwerpt alles. Zijn grootste dwaasheid is dat hij onverschillig blijft over wat hij zijn vader en moeder aandoet. Vader en moeder delen de pijn van de weg die hun dwaze zoon gaat. Daardoor kunnen ze elkaar aanvoelen en vertroosten en bemoedigen om met hun nood naar de Heer te gaan. Dat voorkomt dat ze elkaar verwijten gaan maken. Ze kunnen elkaar ook helpen om met deze heel moeilijke situatie om te gaan. De moeder kan de vader helpen met zijn boosheid om te gaan, de vader kan de moeder helpen niet onder het verdriet te bezwijken. Soms geldt ook het omgekeerde.

Proverbs 17:25

Verdriet voor de vader en bitterheid voor de moeder

Het is een intens verdriet een kind te hebben dat zich tot een dwaas ontwikkelt (Sp 17:21). Hier ligt de nadruk op de zoon die zijn vader dit verdriet aandoet en de oorzaak is van de bitterheid van zijn moeder, die “hem gebaard heeft”. De vreugde waarmee de geboorte werd aangekondigd, is veranderd in verdriet. De blijdschap van de geboorte na de smart van de bevalling is veranderd in bitterheid door de weg die de dwaze zoon gaat.

Een dwaze zoon doet niet alleen zijn eigen ziel geweld aan, hij is niet alleen opstandig tegen God, maar toont de grootst mogelijke ondankbaarheid tegenover zijn ouders. Zijn moeder heeft hem met smart gebaard en hem vervolgens onderwezen. Zijn vader heeft hem wijze lessen over het leven geleerd. Maar hij verwerpt alles. Zijn grootste dwaasheid is dat hij onverschillig blijft over wat hij zijn vader en moeder aandoet.

Vader en moeder delen de pijn van de weg die hun dwaze zoon gaat. Daardoor kunnen ze elkaar aanvoelen en vertroosten en bemoedigen om met hun nood naar de Heer te gaan. Dat voorkomt dat ze elkaar verwijten gaan maken. Ze kunnen elkaar ook helpen om met deze heel moeilijke situatie om te gaan. De moeder kan de vader helpen met zijn boosheid om te gaan, de vader kan de moeder helpen niet onder het verdriet te bezwijken. Soms geldt ook het omgekeerde.