Psa 80:8-9 | DutKingComments | STEP | Nederlandse verzen (9-14) Asaf herinnert God aan Zijn genadige handelen door Zijn volk uit Egypte te bevrijden. God heeft Israël als “een wijnstok uit Egypte uitgegraven” ( ; vgl. ; ) . De vrucht van een wijnstok, de wijn, stelt vreugde voor. In Egypte kon het volk geen vreugde voor Hem zijn. Dat kon alleen in het land dat Hij als Zijn eigen land heeft uitgekozen. Daarom heeft Hij “de heidenvolken verdreven en hém geplant” (vgl. ; ) . Jesaja, die een lied over Gods volk als een wijngaard zingt, zegt het zo: Hij “zuiverde hem van stenen” ( ) . We vinden hier, samengevat in enkele verzen, de lange geschiedenis van Israël met behulp van een gelijkenis. Daarin wordt benadrukt dat de geschiedenis van Israël te danken is aan het handelen van de HEERE. Hij heeft uitgegraven. Dat vinden we in het boek Exodus . Hij heeft volken verdreven. Dat vinden we in het boek Jozua . God heeft de wijnstok, Zijn volk, niet zomaar ergens geplant, maar op “[een plaats] voor hem bereid” ( ; ) . Hij heeft er een plaats voor klaargemaakt. Dat doet God altijd. Voordat Hij de mens in het paradijs plaatste, heeft Hij die plaats voor hem klaargemaakt ( ) . Hij heeft alles goed toebereid. Omdat de Heer Jezus ons wil brengen naar het huis van de Vader, is Hij eerst heengegaan om daar voor ons een plaats te bereiden ( ) . God heeft er alles aan gedaan om de wijnstok te kunnen planten, zodat hij rijke vrucht zou dragen (vgl. ) . Hij heeft hem vervolgens “wortel doen schieten” . Het resultaat is dat “hij [heel] het land vulde” . Alles spreekt van Zijn zorg voor Zijn wijnstok, zodat Hij er het volle genot van zou kunnen hebben. Hij heeft Israël geplant op een plaats die Hij heeft toebereid. Hij heeft Israël gezegend, waardoor het volk wortel schoot en het land vulde. Hij breidde zijn ranken tot aan de zee. Dit brengt ons tot de periode van de regeringen van David en Salomo. De groei van de wijnstok is Zijn werk geweest. Die groei, dat is de groei van de bevolking, is overvloedig geweest. “De bergen” in het zuiden “zijn met zijn schaduw bedekt geweest” ( ) . Dat wijst op een talrijke bevolking. Het is ook een machtig volk geworden, “zijn takken waren [als] machtige ceders” van de Libanon in het noorden (vgl. ; ) . De groei is ook van west naar oost zichtbaar. “Hij breidde zijn ranken uit tot aan de zee” ( ) , dat is de Middellandse Zee in het westen en de Rode Zee in het oosten. Hetzelfde geldt voor “zijn jonge loten tot aan de rivier” , waarmee de Eufraat wordt bedoeld. Het zijn de grenzen van het gebied dat Israël in het vrederijk zal bezitten, overeenkomstig de belofte die God aan de vaderen heeft gedaan ( ; ). Deze bevolkingsgroei en gebiedsuitbreiding zijn in de dagen van Salomo voor korte tijd aanwezig geweest ( ) . Nadat God dit allemaal voor Zijn volk heeft gedaan, rijst de vraag bij het overblijfsel waarom Hij een bres heeft geslagen in de muur die Hij om Zijn wijngaard heeft gebouwd ( ; vgl. ) . De reden daarvoor vinden we in de vorige psalm ( ; vgl. ) . Een muur dient tot bescherming. God breekt die bescherming af. Dat doet Hij door middel van de Babyloniërs die Jeruzalem verwoesten. De stad ligt er opengebroken bij. “Alle voorbijgangers op de weg” kunnen er naar hartenlust plunderen. “Het zwijn” is een onrein dier ( ) en stelt de heidenvolken voor ( ) . De heidenvolken zijn uit “het woud” , dat is hun eigen woongebied, gekomen om Jeruzalem van haar fundament los te wroeten. De wilde volken zijn gekomen om alles wat ze maar enigszins waardevol achten in bezit te nemen. Zo is Jeruzalem “afgegraasd” en is er niets eetbaars, niets van waarde meer over. Vele volken hebben Jeruzalem vertrapt. Assyrië is de voorafschaduwing van wat in de toekomst gaat gebeuren. Vanaf Nebukadnezar vinden we in de tijden van de volken ( ) dat vele volken over Jeruzalem hebben geheerst en de stad hebben vertrapt. Profetisch in de toekomst zal de profetische Assyriër, de koning van het noorden, dit doen.

‏ Psalms 80:8-9

Nederlandse verzen (9-14)

De wijnstok Israël

Asaf herinnert God aan Zijn genadige handelen door Zijn volk uit Egypte te bevrijden. God heeft Israël als “een wijnstok uit Egypte uitgegraven” (Ps 80:9; vgl. Hs 10:1a; Ez 19:10). De vrucht van een wijnstok, de wijn, stelt vreugde voor. In Egypte kon het volk geen vreugde voor Hem zijn. Dat kon alleen in het land dat Hij als Zijn eigen land heeft uitgekozen. Daarom heeft Hij “de heidenvolken verdreven en hém geplant” (vgl. Dt 7:1; Ex 23:28). Jesaja, die een lied over Gods volk als een wijngaard zingt, zegt het zo: Hij “zuiverde hem van stenen” (Js 5:1-2).

We vinden hier, samengevat in enkele verzen, de lange geschiedenis van Israël met behulp van een gelijkenis. Daarin wordt benadrukt dat de geschiedenis van Israël te danken is aan het handelen van de HEERE. Hij heeft uitgegraven. Dat vinden we in het boek Exodus. Hij heeft volken verdreven. Dat vinden we in het boek Jozua.

God heeft de wijnstok, Zijn volk, niet zomaar ergens geplant, maar op “[een plaats] voor hem bereid” (Ps 80:10; Jr 2:21). Hij heeft er een plaats voor klaargemaakt. Dat doet God altijd. Voordat Hij de mens in het paradijs plaatste, heeft Hij die plaats voor hem klaargemaakt (Gn 2:8). Hij heeft alles goed toebereid. Omdat de Heer Jezus ons wil brengen naar het huis van de Vader, is Hij eerst heengegaan om daar voor ons een plaats te bereiden (Jh 14:2-3).

God heeft er alles aan gedaan om de wijnstok te kunnen planten, zodat hij rijke vrucht zou dragen (vgl. Js 5:2a ; Js 57:14). Hij heeft hem vervolgens “wortel doen schieten”. Het resultaat is dat “hij [heel] het land vulde”. Alles spreekt van Zijn zorg voor Zijn wijnstok, zodat Hij er het volle genot van zou kunnen hebben. Hij heeft Israël geplant op een plaats die Hij heeft toebereid. Hij heeft Israël gezegend, waardoor het volk wortel schoot en het land vulde. Hij breidde zijn ranken tot aan de zee. Dit brengt ons tot de periode van de regeringen van David en Salomo.

De groei van de wijnstok is Zijn werk geweest. Die groei, dat is de groei van de bevolking, is overvloedig geweest. “De bergen” in het zuiden “zijn met zijn schaduw bedekt geweest” (Ps 80:11). Dat wijst op een talrijke bevolking. Het is ook een machtig volk geworden, “zijn takken waren [als] machtige ceders” van de Libanon in het noorden (vgl. Nm 24:6; Ps 104:16).

De groei is ook van west naar oost zichtbaar. “Hij breidde zijn ranken uit tot aan de zee” (Ps 80:12), dat is de Middellandse Zee in het westen en de Rode Zee in het oosten. Hetzelfde geldt voor “zijn jonge loten tot aan de rivier”, waarmee de Eufraat wordt bedoeld. Het zijn de grenzen van het gebied dat Israël in het vrederijk zal bezitten, overeenkomstig de belofte die God aan de vaderen heeft gedaan (Gn 15:18; Dt 1:7-8 ; Dt 11:24). Deze bevolkingsgroei en gebiedsuitbreiding zijn in de dagen van Salomo voor korte tijd aanwezig geweest (1Kn 4:20 ; 24).

Nadat God dit allemaal voor Zijn volk heeft gedaan, rijst de vraag bij het overblijfsel waarom Hij een bres heeft geslagen in de muur die Hij om Zijn wijngaard heeft gebouwd (Ps 80:13; vgl. Js 5:5). De reden daarvoor vinden we in de vorige psalm (Ps 79:8; vgl. Js 5:1-7). Een muur dient tot bescherming. God breekt die bescherming af. Dat doet Hij door middel van de Babyloniërs die Jeruzalem verwoesten. De stad ligt er opengebroken bij. “Alle voorbijgangers op de weg” kunnen er naar hartenlust plunderen.

“Het zwijn” is een onrein dier (Lv 11:3-4 ; 7) en stelt de heidenvolken voor (Ps 80:14). De heidenvolken zijn uit “het woud”, dat is hun eigen woongebied, gekomen om Jeruzalem van haar fundament los te wroeten. De wilde volken zijn gekomen om alles wat ze maar enigszins waardevol achten in bezit te nemen. Zo is Jeruzalem “afgegraasd” en is er niets eetbaars, niets van waarde meer over.

Vele volken hebben Jeruzalem vertrapt. Assyrië is de voorafschaduwing van wat in de toekomst gaat gebeuren. Vanaf Nebukadnezar vinden we in de tijden van de volken (Lk 21:24) dat vele volken over Jeruzalem hebben geheerst en de stad hebben vertrapt. Profetisch in de toekomst zal de profetische Assyriër, de koning van het noorden, dit doen.