‏ 1 Corinthians 4:14-21

Wat Paulus leerde

1Ko 4:14-15. Het schaamrood moet de Korinthiërs wel naar de kaken zijn gestegen bij het lezen van de voorgaande verzen. Daar wordt hun de grote tegenstelling voorgehouden tussen de manier waarop zij christen zijn en de manier waarop de apostelen het zijn. Die tegenstelling zou er niet moeten zijn. Het is niet Paulus’ opzet geweest om hen te beschamen. Hij heeft hun geschreven als een vader die bij zijn kinderen dingen ziet die hij hun niet zo heeft geleerd. Want hij is toch hun vader? Hij heeft hen immers door het evangelie verwekt.

Hij noemt hen “mijn geliefde kinderen”. Dat wil zeggen dat ze van hem het evangelie hebben gehoord en het hebben aangenomen. Op die manier is hij hun vader en zijn zij zijn kinderen geworden. Daarin zien we een familierelatie. In de liefde van Paulus voor de gelovigen in Korinthe zien we de liefde van een ouder voor zijn kinderen. Misschien heb jij ook zo iemand voor wie je veel betekent omdat jij door zijn dienst tot geloof gekomen bent. Iemand die zorg voor jou heeft en die erop toeziet dat het geestelijk goed met je gaat. Het is fijn als er vaders in het geloof zijn die jonge gelovigen willen helpen op de weg van het geloof.

Er zijn in Korinthe heel wat mensen die de dienst van Paulus maar niets vinden. Paulus spreekt wat spottend over “tienduizend leermeesters”. Hij bedoelt hiermee mensen die zich bij de Korinthiërs voordoen als leraren. Zij vinden zichzelf heel wat betere leraren dan Paulus. Hun dienst wordt ook vlot geaccepteerd door de gelovigen omdat ze hun een fijn, gemakkelijk christelijk leven voorhouden. Is wat Paulus hun voorhoudt niet wat te veel gevraagd?

1Ko 4:16. Nee, het is niet te veel gevraagd. Hij verkondigt hun geen droge theorie. Wat hij hun voorhoudt, heeft hij zelf in zijn leven waargemaakt. Hij kan hen dan ook vermanen zowel vanuit zijn ‘vaderschap’ als vanuit zijn eigen leven door tegen hen te zeggen: “Weest mijn navolgers.”

In 1 Korinthiërs 11 zegt hij hetzelfde, terwijl hij er daar aan toevoegt “zoals ook ik van Christus” (1Ko 11:1) Paulus vraagt alleen om navolging in zoverre hij zelf Christus navolgt. In die zin kun jij iemand die jou geestelijk helpt ook navolgen. Daarom is het voorbeeld van oudere gelovigen zo belangrijk. Maar blijf kijken of ze zelf Christus navolgen. Door persoonlijk in de Bijbel te lezen zul je kunnen zien of het voorbeeld dat ze geven een goed voorbeeld is. Een goed voorbeeld wordt gegeven, wanneer het op de Heer Jezus lijkt.

1Ko 4:17. Wat Paulus hier allemaal schrijft, geldt voor alle gemeenten. Het is niet zo dat hij in de gemeente in Efeze weer wat anders leerde en in de gemeente in Kolosse ook weer wat anders. Hij heeft op verschillende plaatsen wel over verschillende dingen gesproken. Maar wat hij in Efeze en Kolosse leert, is niet in strijd met wat hij in Korinthe leert. Hij praat maar niet wat heen en weer. Hij is een man van wie je op aan kunt. Hij leert niet de ene keer dit en een andere keer dat.

De verdeeldheid in de christenheid komt juist door het steeds weer anders uitleggen van de Bijbel. Al de brieven van Paulus, en trouwens de hele Bijbel, vormen een eenheid. De uitleg van de Bijbel is niet aan veranderingen onderhevig. Dat zou een mooie boel worden.

Weer kan Paulus wijzen op zijn voorbeeld. Zijn wegen zijn “wegen, die in Christus zijn”, dat wil zeggen dat zijn woorden en daden zijn zoals Christus ze bedoelt. Om te laten zien dat het maar niet een persoonlijke visie is, heeft hij Timotheüs naar hen toegestuurd. Van hem zullen ze precies hetzelfde horen. De manier waarop Paulus te werk gaat, past volledig bij Christus.

Niet alleen zijn onderwijs is in overeenstemming met Christus, maar ook de weg die hij gaat om dit onderwijs bekend te maken. Hij gebruikt geen fraaie woorden of sluwheid om de gelovigen voor zijn zienswijze te winnen. Het gaat hem om Christus en Zijn eer in de gemeente. En omdat er maar één gemeente is, vertelt hij overal hetzelfde.

Het is belangrijk dit goed te zien. Je hoort wel eens de klacht dat iedereen de Bijbel weer anders uitlegt. Als dat een excuus is om zich niet met de Bijbel bezig te houden, deugt het niet. Wie niet in de Bijbel leest, meent gewoon verder te kunnen leven zonder zich door de Bijbel te laten gezeggen. Laat zulke redeneringen niet bij jezelf toe. De enige voorwaarde om te kunnen begrijpen wat de Bijbel zegt, is dat je bereid bent om te doen wat de Bijbel zegt.

Lees maar eens wat er staat in Johannes 7. Daar zegt de Heer Jezus: “Als iemand Zijn [d.i. Gods] wil doen wil, zal hij van deze leer erkennen of zij uit God is, of dat Ik vanuit Mijzelf spreek” (Jh 7:17). Leer dit vers maar uit je hoofd. Dit vers wil zeggen dat gehoorzaamheid aan de wil van God de voorwaarde is om Gods Woord te begrijpen. Alleen wanneer je bereid bent om te gehoorzamen, zul je kunnen ontdekken of een bepaalde uitleg van een bijbelgedeelte een uitleg van mensen is of dat de uitleg de bedoeling van God weergeeft.

Je moet goed beseffen dat Paulus deze dingen zegt met het oog op de gemeenten, want hij spreekt over “elke gemeente”. Er is slechts één gemeente die bestaat uit alle ware gelovigen. Maar, zoals je in de eerste verzen van 1 Korinthiërs 1 hebt gezien, is er ook in elke plaats op aarde waar gelovigen wonen een gemeente. Die bestaat uit al de gelovigen die in die plaats wonen. Wat Paulus nu, onder de leiding van de Heilige Geest, aan de gelovigen van een bepaalde plaats schrijft, geldt daarom ook voor de gelovigen die in andere plaatsen wonen.

Hij gaat eraan voorbij dat gelovigen van elkaar gescheiden zijn door allerlei muren die ze zelf hebben opgetrokken. In zijn tijd zijn die muren er nog niet, nu zijn ze er wel. Wie nu naar dit woord van Paulus, dat is van God Zelf, wil luisteren, zal die muur moeten weghalen of zelf moeten weggaan.

1Ko 4:18-19. Sommigen denken dat Paulus zelf niet durft te komen en dáárom Timotheüs stuurt. Maar dat is niet zo. Als de Heer het wil, zal hij komen. En dan zal hij niet willen luisteren naar die praatjesmakers. Hun woorden hebben geen inhoud, er zit geen kracht van God in en daarom hebben ze geen uitwerking. Jij leeft in een wereld waarin heel wat wordt afgepraat. Maar hoeveel woorden hebben er nu werkelijk kracht en werken iets uit? Vaak is het veel beloven en weinig of niets geven.

1Ko 4:20. “Het koninkrijk van God” bestaat niet uit praatjes. In het koninkrijk van God gaat het om een leven waarin de kracht van God zichtbaar wordt. Het is het terrein waar jij nu thuishoort en waar jij mag laten zien dat de Heer Jezus jouw Heer is. Door eenvoudig naar Hem te luisteren en te doen wat Hij zegt, zal Zijn kracht in jouw leven zichtbaar worden.

1Ko 4:21. Hoe moet Paulus bij hen komen? Ze mogen het zelf zeggen. Moet hij met de roede komen? Dat zal gebeuren wanneer ze niet luisteren naar zijn vermaning om hem na te volgen. Ja, soms moet er wel eens duidelijke taal gesproken worden. Dat is echt niet in strijd met de liefde. Zo gaat God ook om met Zijn kinderen. In Hebreeën 12 wordt tuchtiging door de Heer een bewijs van liefde genoemd (Hb 12:6).

Of zal hij kunnen komen in liefde en in de geest van zachtmoedigheid? Dit laatste hoopt hij, want dat zal betekenen dat ze hun verkeerde opstelling hebben ingezien. Zijn brief heeft dan de uitwerking gehad die hij vurig verlangt. Ze zullen Christus weer voor hun aandacht hebben, zowel in hun persoonlijke leven als in het gemeentelijke leven. Als hij dan komt, zal hij hen in liefde en zachtmoedigheid verder helpen.

Lees nog eens 1 Korinthiërs 4:14-21.

Verwerking: Jij kent ook wel gelovigen die voor jou een voorbeeld zijn. Ga eens na waarom ze je als voorbeeld aanspreken. Denk daarbij aan wat Paulus heeft gezegd.

Copyright information for DutKingComments