Joh 18:18 | DutKingComments | STEP | Terwijl de trouwe Getuige wordt meegevoerd en wordt mishandeld vanwege Zijn trouw aan de Vader, wordt onze aandacht ook regelmatig op de discipel Petrus gevestigd. We zien afwisselend de trouwe Heer en de ontrouwe Petrus. Beide taferelen worden met elkaar verweven. De volmaaktheid van de Zoon straalt steeds helderder, de ontrouw van Petrus voert hem steeds verder in de verkeerde richting. Petrus is eerst gevlucht, maar is toch weer teruggekomen om bij zijn Heer te zijn. Daarvoor gaat hij een weg die hij niet gaan kan. Hij volgt de Heer op een weg die de Heer alleen moet gaan. In zijn liefde voor Hem wil hij bij Hem blijven, maar doet dat in eigen kracht. Hij gebruikt ook de bekendheid van de “andere discipel” – mogelijk Johannes – met de hogepriester om diens voorhof binnen te gaan. Ook de andere discipel is dus van zijn vlucht teruggekomen om bij de Heer Jezus te zijn. Er wordt hier geen waardeoordeel gegeven over wat de andere discipel doet, niet in goedkeurende en ook niet in afkeurende zin, maar wel over het gedrag en de woorden van Petrus. Wat voor de andere discipel misschien geoorloofd is, geldt voor Petrus in elk geval niet. De andere discipel heeft in deze geschiedenis geen enkel probleem; hem worden geen vragen gesteld. Het staat er zo treffend dat de andere discipel “met Jezus in de voorhof van de hogepriester” gaat. Hij wil ook graag zijn waar zijn Heer is. Toch lijkt het erop dat ook hij niet als een discipel van de Heer naar binnen is gegaan, maar omdat de portierster hem kent. En op grond van zijn voorspraak mag ook Petrus naar binnen. Het dienstmeisje kent de andere discipel wel, maar Petrus niet. Dat ze niet onbekend geweest is met het discipelschap van de andere discipel, blijkt uit haar vraag aan Petrus of hij “ook” een van de discipelen van “deze Mens” is. Dat loochent Petrus direct met de krachtige uitspraak: “Ik ben het niet.” Wat is deze verloochening een enorm contrast met wat de Heer naar waarheid heeft gezegd. De Heer heeft naar waarheid gezegd ‘Ik ben het’; Petrus spreekt onwaarheid als hij zegt ‘Ik ben het niet.’ De vijanden van Christus hebben het koud en hebben daarom een vuur gemaakt. Daar staan ze zich bij te warmen. Petrus heeft het ook koud en sluit zich bij hen aan. Hij zal het dubbel koud hebben gehad: koud door de temperatuur buiten, maar ook koud door de temperatuur in hem. Zijn eerste verloochening heeft hem nog niet wakker geschud. Hij blijft in de omgeving waar de vijandschap tegen de Heer tastbaar is, wat onvermijdelijk tot een volgende val zal voeren.

John 18:18

Eerste verloochening door Petrus

Terwijl de trouwe Getuige wordt meegevoerd en wordt mishandeld vanwege Zijn trouw aan de Vader, wordt onze aandacht ook regelmatig op de discipel Petrus gevestigd. We zien afwisselend de trouwe Heer en de ontrouwe Petrus. Beide taferelen worden met elkaar verweven. De volmaaktheid van de Zoon straalt steeds helderder, de ontrouw van Petrus voert hem steeds verder in de verkeerde richting.

Petrus is eerst gevlucht, maar is toch weer teruggekomen om bij zijn Heer te zijn. Daarvoor gaat hij een weg die hij niet gaan kan. Hij volgt de Heer op een weg die de Heer alleen moet gaan. In zijn liefde voor Hem wil hij bij Hem blijven, maar doet dat in eigen kracht. Hij gebruikt ook de bekendheid van de “andere discipel” – mogelijk Johannes – met de hogepriester om diens voorhof binnen te gaan. Ook de andere discipel is dus van zijn vlucht teruggekomen om bij de Heer Jezus te zijn.

Er wordt hier geen waardeoordeel gegeven over wat de andere discipel doet, niet in goedkeurende en ook niet in afkeurende zin, maar wel over het gedrag en de woorden van Petrus. Wat voor de andere discipel misschien geoorloofd is, geldt voor Petrus in elk geval niet. De andere discipel heeft in deze geschiedenis geen enkel probleem; hem worden geen vragen gesteld.

Het staat er zo treffend dat de andere discipel “met Jezus in de voorhof van de hogepriester” gaat. Hij wil ook graag zijn waar zijn Heer is. Toch lijkt het erop dat ook hij niet als een discipel van de Heer naar binnen is gegaan, maar omdat de portierster hem kent. En op grond van zijn voorspraak mag ook Petrus naar binnen. Het dienstmeisje kent de andere discipel wel, maar Petrus niet.

Dat ze niet onbekend geweest is met het discipelschap van de andere discipel, blijkt uit haar vraag aan Petrus of hij “ook” een van de discipelen van “deze Mens” is. Dat loochent Petrus direct met de krachtige uitspraak: “Ik ben het niet.” Wat is deze verloochening een enorm contrast met wat de Heer naar waarheid heeft gezegd. De Heer heeft naar waarheid gezegd ‘Ik ben het’; Petrus spreekt onwaarheid als hij zegt ‘Ik ben het niet.’

De vijanden van Christus hebben het koud en hebben daarom een vuur gemaakt. Daar staan ze zich bij te warmen. Petrus heeft het ook koud en sluit zich bij hen aan. Hij zal het dubbel koud hebben gehad: koud door de temperatuur buiten, maar ook koud door de temperatuur in hem. Zijn eerste verloochening heeft hem nog niet wakker geschud. Hij blijft in de omgeving waar de vijandschap tegen de Heer tastbaar is, wat onvermijdelijk tot een volgende val zal voeren.