Mar 15:6-14 | DutKingComments | STEP | Pilatus zoekt een compromis. Hij wil de Joden een genoegen doen en toch een onschuldige niet veroordelen. Door dit compromis te zoeken bewijst hij zijn onrechtvaardigheid en veroordeelt hij zichzelf, want hij had de Onschuldige moeten vrijlaten zonder daarover te onderhandelen. Pilatus heeft naar zijn idee wel een aanvaardbare kandidaat om naast Jezus te plaatsen. Het is Barabbas. Markus beschrijft deze man uitvoeriger dan de andere evangelisten. Barabbas betekent ‘zoon van de vader’. Dat is de Heer Jezus ook. Maar wat een wereld van verschil. Barabbas heeft de duivel tot vader. Dat is uit zijn daden gebleken. Hij is een oproermaker, zoals zijn ‘vader’, en een moordenaar, zoals diezelfde ‘vader’ van het begin af is ( ) . Tegelijk is hij een vertegenwoordiger van het volk dat ook in oproer is tegen God en op het punt staat in dat oproer de Zoon van God te vermoorden. Door Barabbas naast Jezus te plaatsen laat Pilatus het volk kiezen tussen een moordenaar, iemand die het leven van een ander neemt, en Iemand Die Zelf Zijn leven zal geven en aan anderen leven geeft. De menigte dringt erop aan dat hij hun zal doen, zoals hij gewoon was. Dat gaf vermaak en discussie. Voor dit spel zijn ze ook nu wel te vinden. In dit evangelie gaat het initiatief daartoe van de Joden uit. Pilatus tracht de keus van het volk te beïnvloeden door hun voor te stellen Christus los te laten Die hij “de Koning der Joden” noemt. God bestuurt de dingen zo, dat de Joden moeten kiezen tussen de moordenaar en Hem Die het leven geeft, tussen de oproermaker en de volmaakte Dienaar van God. Vandaag is de keus tussen dezelfde personen en dagelijks wordt massaal dezelfde keus gemaakt voor Barabbas. Pilatus is op de hoogte van de afgunst van de overpriesters op de Heer Jezus. Hij weet dat ze Hem haten omdat Hij Zich niet aan hun gezag onderwerpt en omdat Hij grote invloed heeft op het volk. Afgunst is een van de ergste en meest voorkomende zonden onder gelovigen. Het is de oorsprong van alle zonden. Het is de eerste zonde in de schepping, zowel bij de engelen – de duivel – als bij de mensen – Adam en Eva. De overpriesters doen hun verderfelijke werk en zetten de menigten op, dat zij om de vrijlating van Barabbas moeten vragen. In dit evangelie zijn het vooral de priesters in wie de haat en vijandschap tegen Christus worden gevonden. We zien hoe wispelturig de volksgunst is als er geen geloof in Christus is. Massaal heeft de menigte van Hem geprofiteerd toen Hij zegenend onder hen was. Nu het erop lijkt dat Zijn zegenende rol is uitgespeeld en ze geen profijt meer van Hem kunnen hebben, staan ze open voor de suggesties van de overpriesters. Daarom roepen ze om de vrijlating van Barabbas. Ze kiezen de dood in plaats van het leven. Dat is de toestand van de mens. Pilatus probeert het nog een keer en nu met een andere vraag. Als ze dan voor Barabbas kiezen, wat willen ze dan dat hij met hun Koning doet? Met al zijn diplomatie werkt Pilatus de vijanden van de Heer steeds meer in de hand. Hij meent slim te zijn, maar is gewoon een instrument van de satan. Hij zoekt alleen zijn eigen belang, terwijl hij probeert alle partijen te vriend te houden. Hij is een slappeling en corrupt, iemand die de volksgunst meer liefheeft dan het recht. Een rechter die het volk vraagt wat er met een gevangene moet gebeuren uit angst voor opstand en, als gevolg daarvan, ruzie met zijn superieuren, is een corrupte en karakterloze rechter. Met zijn vraag legt Pilatus de beslissing in handen van de menigte. Hiermee is hij zijn greep op het volk en op de uitoefening van het recht kwijt. Met zijn vraag legt hij hun de eis in de mond om Hem te kruisigen. Dat is wat ze willen en niets anders! Pilatus doet een laatste poging om het volk tot rede te brengen. Hij vraagt hun wat dan wel het kwaad is dat Hij gedaan zou hebben. Hij wil een reden hebben om Hem te veroordelen. De menigte is echter door het dolle heen. Ze willen bloed zien, Zijn bloed. Elke poging om Jezus vrij te laten wordt beantwoord met een nog beslistere schreeuw om Zijn dood. De slechtheid en verdorvenheid van de mens worden in wat hier gebeurt in al hun verschrikkelijke facetten openbaar. In uitingen van haat en verderf wordt de Heer Jezus niets bespaard. Om Hem gaat het in dit hele spektakel. Het gedrag van iedere betrokkene wordt bepaald door Wie Hij is. Hij werpt licht op iedere mens ( ) . Dan geeft Pilatus toe aan de wil van het volk en laat hun Barabbas los. De man die veroordeeld is vanwege moord, mag vrijuit gaan. Zo bevrijdt de Heer zelfs bij deze gebeurtenis – het proces tegen Hem – een ander ten koste van Zichzelf. Nooit heeft Hij Zichzelf gered, altijd bevrijdde, zegende en redde Hij anderen ten koste van Zichzelf. Alle uitingen en elke handeling van Pilatus getuigen van de willoosheid van deze man die de vertegenwoordiger is van het gezag van Rome. Hij is hier alleen bezig met en voor zichzelf en bekommert zich niet om waarheid en recht naar de norm van God. Pilatus levert de Heer over omdat hem dit het beste uitkomt. Hij geselt Hem zelfs nog. Al gebeurt het letterlijk door soldaten, hij is verantwoordelijk, want hij geeft de opdracht.

‏ Mark 15:6-14

Jezus of Barabbas

Pilatus zoekt een compromis. Hij wil de Joden een genoegen doen en toch een onschuldige niet veroordelen. Door dit compromis te zoeken bewijst hij zijn onrechtvaardigheid en veroordeelt hij zichzelf, want hij had de Onschuldige moeten vrijlaten zonder daarover te onderhandelen.

Pilatus heeft naar zijn idee wel een aanvaardbare kandidaat om naast Jezus te plaatsen. Het is Barabbas. Markus beschrijft deze man uitvoeriger dan de andere evangelisten. Barabbas betekent ‘zoon van de vader’. Dat is de Heer Jezus ook. Maar wat een wereld van verschil. Barabbas heeft de duivel tot vader. Dat is uit zijn daden gebleken.

Hij is een oproermaker, zoals zijn ‘vader’, en een moordenaar, zoals diezelfde ‘vader’ van het begin af is (Jh 8:44). Tegelijk is hij een vertegenwoordiger van het volk dat ook in oproer is tegen God en op het punt staat in dat oproer de Zoon van God te vermoorden. Door Barabbas naast Jezus te plaatsen laat Pilatus het volk kiezen tussen een moordenaar, iemand die het leven van een ander neemt, en Iemand Die Zelf Zijn leven zal geven en aan anderen leven geeft.

De menigte dringt erop aan dat hij hun zal doen, zoals hij gewoon was. Dat gaf vermaak en discussie. Voor dit spel zijn ze ook nu wel te vinden. In dit evangelie gaat het initiatief daartoe van de Joden uit.

Pilatus tracht de keus van het volk te beïnvloeden door hun voor te stellen Christus los te laten Die hij “de Koning der Joden” noemt. God bestuurt de dingen zo, dat de Joden moeten kiezen tussen de moordenaar en Hem Die het leven geeft, tussen de oproermaker en de volmaakte Dienaar van God. Vandaag is de keus tussen dezelfde personen en dagelijks wordt massaal dezelfde keus gemaakt voor Barabbas.

Pilatus is op de hoogte van de afgunst van de overpriesters op de Heer Jezus. Hij weet dat ze Hem haten omdat Hij Zich niet aan hun gezag onderwerpt en omdat Hij grote invloed heeft op het volk. Afgunst is een van de ergste en meest voorkomende zonden onder gelovigen. Het is de oorsprong van alle zonden. Het is de eerste zonde in de schepping, zowel bij de engelen – de duivel – als bij de mensen – Adam en Eva.

De overpriesters doen hun verderfelijke werk en zetten de menigten op, dat zij om de vrijlating van Barabbas moeten vragen. In dit evangelie zijn het vooral de priesters in wie de haat en vijandschap tegen Christus worden gevonden. We zien hoe wispelturig de volksgunst is als er geen geloof in Christus is. Massaal heeft de menigte van Hem geprofiteerd toen Hij zegenend onder hen was. Nu het erop lijkt dat Zijn zegenende rol is uitgespeeld en ze geen profijt meer van Hem kunnen hebben, staan ze open voor de suggesties van de overpriesters. Daarom roepen ze om de vrijlating van Barabbas. Ze kiezen de dood in plaats van het leven. Dat is de toestand van de mens.

Pilatus probeert het nog een keer en nu met een andere vraag. Als ze dan voor Barabbas kiezen, wat willen ze dan dat hij met hun Koning doet? Met al zijn diplomatie werkt Pilatus de vijanden van de Heer steeds meer in de hand. Hij meent slim te zijn, maar is gewoon een instrument van de satan. Hij zoekt alleen zijn eigen belang, terwijl hij probeert alle partijen te vriend te houden. Hij is een slappeling en corrupt, iemand die de volksgunst meer liefheeft dan het recht. Een rechter die het volk vraagt wat er met een gevangene moet gebeuren uit angst voor opstand en, als gevolg daarvan, ruzie met zijn superieuren, is een corrupte en karakterloze rechter.

Met zijn vraag legt Pilatus de beslissing in handen van de menigte. Hiermee is hij zijn greep op het volk en op de uitoefening van het recht kwijt. Met zijn vraag legt hij hun de eis in de mond om Hem te kruisigen. Dat is wat ze willen en niets anders!

Pilatus doet een laatste poging om het volk tot rede te brengen. Hij vraagt hun wat dan wel het kwaad is dat Hij gedaan zou hebben. Hij wil een reden hebben om Hem te veroordelen. De menigte is echter door het dolle heen. Ze willen bloed zien, Zijn bloed. Elke poging om Jezus vrij te laten wordt beantwoord met een nog beslistere schreeuw om Zijn dood.

De slechtheid en verdorvenheid van de mens worden in wat hier gebeurt in al hun verschrikkelijke facetten openbaar. In uitingen van haat en verderf wordt de Heer Jezus niets bespaard. Om Hem gaat het in dit hele spektakel. Het gedrag van iedere betrokkene wordt bepaald door Wie Hij is. Hij werpt licht op iedere mens (Jh 1:9).

Dan geeft Pilatus toe aan de wil van het volk en laat hun Barabbas los. De man die veroordeeld is vanwege moord, mag vrijuit gaan. Zo bevrijdt de Heer zelfs bij deze gebeurtenis – het proces tegen Hem – een ander ten koste van Zichzelf. Nooit heeft Hij Zichzelf gered, altijd bevrijdde, zegende en redde Hij anderen ten koste van Zichzelf.

Alle uitingen en elke handeling van Pilatus getuigen van de willoosheid van deze man die de vertegenwoordiger is van het gezag van Rome. Hij is hier alleen bezig met en voor zichzelf en bekommert zich niet om waarheid en recht naar de norm van God. Pilatus levert de Heer over omdat hem dit het beste uitkomt. Hij geselt Hem zelfs nog. Al gebeurt het letterlijk door soldaten, hij is verantwoordelijk, want hij geeft de opdracht.