Mat 24:49 | DutKingComments | STEP | De Heer gaat nu aanwijzingen geven voor de tijd van Zijn afwezigheid. Hij geeft onderwijs door middel van drie gelijkenissen ( ) . Daarna spreekt Hij weer verder over Zijn toekomstige verbinding met de aarde en de heidenen. De drie gelijkenissen moeten als het ware tussen haakjes worden gelezen, ze vormen een soort tussenzin. Het zijn drie afzonderlijke delen, maar ze staan allemaal in relatie met Zijn komst. Zoals door de hele Schrift heen zien we ook hier volmaakte orde. De eerste gelijkenis gaat over het gedrag in het huis ( ) . De Heer heeft gesproken over waakzaamheid. Nu gaat Hij spreken over voedsel. We zullen alleen attent blijven als we ons goed voeden. Voor de huidige tijd weten we dat het huis een beeld is van de gemeente ( ) , maar dan in deze gelijkenis gezien vanuit het aspect van de verantwoordelijkheid van de mens en niet zoals God de gemeente bouwt. Deze gelijkenis is vooral van belang voor hen die de verantwoordelijkheid hebben om in de gemeente onderwijs te geven. In deze gelijkenis wordt ook de toestand van de gemeente als geheel gezien. Wie bezig is met het uitdelen van voedsel, wordt door de Heer Jezus “gelukkig” genoemd. Het bewijst een denken aan Christus en aan anderen en niet aan zichzelf. De toestand van de verantwoordelijke gemeente hangt af van hun wachten op Christus, of van het zeggen in hun hart dat Hij uitblijft. Wie bezig is geweest met uitzien naar Hem en het dienen van Hem in het dienen van de Zijnen, zal een rijke beloning in ontvangst mogen nemen. De wijze waarop de goederen zijn beheerd in de tijd van de afwezigheid van de Heer, is belangrijk voor de toekomst. Het is namelijk de basis voor het beheer van de goederen van de Heer die Hij geeft als Hij terugkomt. Getrouwheid zal bij de komst van Christus worden beloond. Zij die in nederigheid trouw zijn geweest in Zijn dienst tijdens Zijn afwezigheid, zullen tot heersers worden gemaakt over alles wat Hem toebehoort. Maar er kan een situatie komen dat de trouwe slaaf verandert in een boze slaaf. Let wel: het gaat over “die boze slaaf” . Het is dezelfde slaaf die eerst trouw was. Deze verandering van een trouwe slaaf in een boze slaaf zien we in de geschiedenis van de gemeente. Na aanvankelijke trouw aan de Heer, zoals we dat in het boek Handelingen vinden, is al snel het verval gekomen. De ontrouw van de slaaf begint in zijn hart. Het is geen vergeetachtigheid. De wil is erin betrokken. Het resultaat van het uitblijven van de Heer is dat de vleselijke wil zich openbaart. Als Zijn komst niet meer leeft, wordt de christen aards gericht. Behalve dat hij alleen aan zichzelf denkt, begint hij ook anderen te mishandelen. Tevens zoekt hij ander gezelschap dan dat van de medechristenen. Hij gaat eten en drinken met de dronkaards. Het is niet langer een toegewijde dienst voor Gods huis met het hart gericht op de goedkeuring van de Meester bij Diens terugkeer. De dagelijkse verwachting wordt opgegeven. Dat is de oorzaak van het verval. Als de komst van de Heer ver weg wordt gesteld (vgl. ) , gaat de ware christelijke positie verloren. Maar dat niet alleen. Het vergeten van Zijn komst zal leiden tot losbandigheid en tirannie. Er staat niet dat die slaaf zelf dronken wordt, maar dat hij eet en drinkt met hen die dronken zijn. Hij verbindt zich met de wereld en volgt zijn gewoonten na. Iemand die de komst van Christus uit het oog verliest, die niet meer uitziet naar Zijn komst, zal door Zijn komst overvallen worden. Het oordeel van de Heer over deze slaaf past bij zijn handelwijze en bij de schone schijn die hij ophield. Hij ging door voor een christen, maar is het niet. Hij is een huichelaar. Huichelaars zijn tweeslachtig. Daarom wordt hij “in tweeën” gehakt. Deze slaaf is een huichelaar en zal in het lot van de huichelaars delen. Dit is het lot van de christenheid die naar haar belijdenis godsdienstig is, maar in wezen met de wereld meedoet. Het is belangrijk eraan te denken dat wat voor het geheel geldt, ook voor de enkeling geldt.

‏ Matthew 24:49

De trouwe en boze slaaf

De Heer gaat nu aanwijzingen geven voor de tijd van Zijn afwezigheid. Hij geeft onderwijs door middel van drie gelijkenissen (Mt 24:45-51 ; Mt 25:1-13 ; Mt 25:14-30). Daarna spreekt Hij weer verder over Zijn toekomstige verbinding met de aarde en de heidenen. De drie gelijkenissen moeten als het ware tussen haakjes worden gelezen, ze vormen een soort tussenzin. Het zijn drie afzonderlijke delen, maar ze staan allemaal in relatie met Zijn komst. Zoals door de hele Schrift heen zien we ook hier volmaakte orde.

De eerste gelijkenis gaat over het gedrag in het huis (Mt 24:45-51). De Heer heeft gesproken over waakzaamheid. Nu gaat Hij spreken over voedsel. We zullen alleen attent blijven als we ons goed voeden. Voor de huidige tijd weten we dat het huis een beeld is van de gemeente (1Tm 3:15), maar dan in deze gelijkenis gezien vanuit het aspect van de verantwoordelijkheid van de mens en niet zoals God de gemeente bouwt. Deze gelijkenis is vooral van belang voor hen die de verantwoordelijkheid hebben om in de gemeente onderwijs te geven. In deze gelijkenis wordt ook de toestand van de gemeente als geheel gezien.

Wie bezig is met het uitdelen van voedsel, wordt door de Heer Jezus “gelukkig” genoemd. Het bewijst een denken aan Christus en aan anderen en niet aan zichzelf. De toestand van de verantwoordelijke gemeente hangt af van hun wachten op Christus, of van het zeggen in hun hart dat Hij uitblijft. Wie bezig is geweest met uitzien naar Hem en het dienen van Hem in het dienen van de Zijnen, zal een rijke beloning in ontvangst mogen nemen.

De wijze waarop de goederen zijn beheerd in de tijd van de afwezigheid van de Heer, is belangrijk voor de toekomst. Het is namelijk de basis voor het beheer van de goederen van de Heer die Hij geeft als Hij terugkomt. Getrouwheid zal bij de komst van Christus worden beloond. Zij die in nederigheid trouw zijn geweest in Zijn dienst tijdens Zijn afwezigheid, zullen tot heersers worden gemaakt over alles wat Hem toebehoort.

Maar er kan een situatie komen dat de trouwe slaaf verandert in een boze slaaf. Let wel: het gaat over “die boze slaaf”. Het is dezelfde slaaf die eerst trouw was. Deze verandering van een trouwe slaaf in een boze slaaf zien we in de geschiedenis van de gemeente. Na aanvankelijke trouw aan de Heer, zoals we dat in het boek Handelingen vinden, is al snel het verval gekomen.

De ontrouw van de slaaf begint in zijn hart. Het is geen vergeetachtigheid. De wil is erin betrokken. Het resultaat van het uitblijven van de Heer is dat de vleselijke wil zich openbaart. Als Zijn komst niet meer leeft, wordt de christen aards gericht. Behalve dat hij alleen aan zichzelf denkt, begint hij ook anderen te mishandelen. Tevens zoekt hij ander gezelschap dan dat van de medechristenen. Hij gaat eten en drinken met de dronkaards.

Het is niet langer een toegewijde dienst voor Gods huis met het hart gericht op de goedkeuring van de Meester bij Diens terugkeer. De dagelijkse verwachting wordt opgegeven. Dat is de oorzaak van het verval.

Als de komst van de Heer ver weg wordt gesteld (vgl. Ez 12:27), gaat de ware christelijke positie verloren. Maar dat niet alleen. Het vergeten van Zijn komst zal leiden tot losbandigheid en tirannie. Er staat niet dat die slaaf zelf dronken wordt, maar dat hij eet en drinkt met hen die dronken zijn. Hij verbindt zich met de wereld en volgt zijn gewoonten na.

Iemand die de komst van Christus uit het oog verliest, die niet meer uitziet naar Zijn komst, zal door Zijn komst overvallen worden. Het oordeel van de Heer over deze slaaf past bij zijn handelwijze en bij de schone schijn die hij ophield. Hij ging door voor een christen, maar is het niet. Hij is een huichelaar. Huichelaars zijn tweeslachtig. Daarom wordt hij “in tweeën” gehakt. Deze slaaf is een huichelaar en zal in het lot van de huichelaars delen. Dit is het lot van de christenheid die naar haar belijdenis godsdienstig is, maar in wezen met de wereld meedoet. Het is belangrijk eraan te denken dat wat voor het geheel geldt, ook voor de enkeling geldt.