Neh 4:6 | DutKingComments | STEP | Nadat Nehemia zijn hart voor God heeft uitgestort, bouwen hij en het volk gewoon verder, alsof er geen tegenstand is. Ze laten zich er niet toe verleiden over de zaken te gaan praten of te klagen. Het volk wil graag werken. Ze werken niet omdat het moet, omdat de zweep knalt. Ze leggen hun hart in het werk. Dat werkt een stuk plezieriger. Iemand die met zijn hart aan zijn werk verbonden is, hoeft niet te worden aangespoord. Hij ziet niet alleen de noodzaak in en is daardoor overtuigd van het belang van het werk, maar ook het werk zelf heeft zijn hart, er is liefde voor het werk. Er zijn wel uitzonderingen ( ) . Er is een soort mensen dat erbij staat en vanaf de zijlijn commentaar levert, maar verdwijnt als er tegenstand komt. Sommigen willen ook wel op een gemakkelijke manier een bijdrage leveren, waardoor ze inspanning ontlopen. Ze sturen geld – en staan erop dat ze een betalingsbewijs krijgen om de gift als aftrekpost voor de belasting te kunnen opvoeren – en menen daarmee hun dienst in het koninkrijk van God te kunnen afkopen. Maar een hart om te werken hebben ze niet. Het werk in en voor de gemeente wordt niet geregeld via een collectieve arbeidsovereenkomst. Toch is het gevaar aanwezig dat werk voor de gemeente steeds meer een ‘job’ wordt. De kerk wordt een bedrijf met een management en een strategie, met doelstellingen en bijstellingen. Er wordt gepraat over een product en een marktaandeel. Ieder krijgt een taak toebedeeld en de uren die men erin heeft gestoken, worden geteld. Men verwacht een beloning voor geleverde prestaties. Misschien niet zozeer in de zin van geld, maar dan toch wel in de vorm van waardering. Deze houding is vreemd aan de Heer Jezus. Hij zegt: “Mijn Vader werkt tot nu toe en Ik werk [ook]” ( ) . Zijn hart is bereid te werken, elke seconde. Hij is het voorbeeld voor iedere christen. Wij kunnen onszelf alleen onbaatzuchtig inzetten voor de ander met een hart vol liefde als we naar Hem kijken. Dan wordt een werklast een werklust.

Nehemiah 4:6

Een hart om te werken

Nadat Nehemia zijn hart voor God heeft uitgestort, bouwen hij en het volk gewoon verder, alsof er geen tegenstand is. Ze laten zich er niet toe verleiden over de zaken te gaan praten of te klagen. Het volk wil graag werken. Ze werken niet omdat het moet, omdat de zweep knalt. Ze leggen hun hart in het werk. Dat werkt een stuk plezieriger. Iemand die met zijn hart aan zijn werk verbonden is, hoeft niet te worden aangespoord. Hij ziet niet alleen de noodzaak in en is daardoor overtuigd van het belang van het werk, maar ook het werk zelf heeft zijn hart, er is liefde voor het werk.

Er zijn wel uitzonderingen (Ne 3:5). Er is een soort mensen dat erbij staat en vanaf de zijlijn commentaar levert, maar verdwijnt als er tegenstand komt. Sommigen willen ook wel op een gemakkelijke manier een bijdrage leveren, waardoor ze inspanning ontlopen. Ze sturen geld – en staan erop dat ze een betalingsbewijs krijgen om de gift als aftrekpost voor de belasting te kunnen opvoeren – en menen daarmee hun dienst in het koninkrijk van God te kunnen afkopen. Maar een hart om te werken hebben ze niet.

Het werk in en voor de gemeente wordt niet geregeld via een collectieve arbeidsovereenkomst. Toch is het gevaar aanwezig dat werk voor de gemeente steeds meer een ‘job’ wordt. De kerk wordt een bedrijf met een management en een strategie, met doelstellingen en bijstellingen. Er wordt gepraat over een product en een marktaandeel. Ieder krijgt een taak toebedeeld en de uren die men erin heeft gestoken, worden geteld. Men verwacht een beloning voor geleverde prestaties. Misschien niet zozeer in de zin van geld, maar dan toch wel in de vorm van waardering.

Deze houding is vreemd aan de Heer Jezus. Hij zegt: “Mijn Vader werkt tot nu toe en Ik werk [ook]” (Jh 5:17). Zijn hart is bereid te werken, elke seconde. Hij is het voorbeeld voor iedere christen. Wij kunnen onszelf alleen onbaatzuchtig inzetten voor de ander met een hart vol liefde als we naar Hem kijken. Dan wordt een werklast een werklust.