Zec 1:13-16 | DutKingComments | STEP | Het antwoord op het gebed wordt gegeven in “goede woorden, troostrijke woorden” (vgl. ; ; ) . ‘Goede woorden’ zijn woorden waarin het goede voor iemand tot uitdrukking wordt gebracht. ‘Troostrijke woorden’ zijn woorden die iemand nodig heeft omdat hij zich in ellende bevindt. Het bieden van perspectief geeft troost. Iemand die oprechte zorg heeft voor het volk van God, krijgt troost. Hij maakt de gevraagde ontferming kenbaar. De troost krijgt gestalte in wat God zegt met het volk te gaan doen. De troost van God wordt vergeleken met de troost van een kind door zijn moeder ( ) . Angst en onrust zijn weg, er is geborgenheid. Dit geldt ook voor ons, persoonlijk en gemeenschappelijk. Leed maakt dat God in de omstandigheden komt en Zich aan ons doet kennen als “de Vader der ontfermingen en de God van alle vertroosting” ( ) . God geeft vertroosting door de Schriften. Door de vertroosting van de Schriften hebben wij hoop op God ( ) . De Schriften getuigen van de Heer Jezus ( ) , Hij is de inhoud ervan. God vertroost ook door de Heilige Geest ( ) . Hij is de Voorspraak of Trooster. Gods Geest neemt op een bijzondere wijze uit de Schriften om te troosten. God wil ook ons gebruiken om anderen te vertroosten ( ) . Ware troost is spreken tot iemands hart ( ) .

‏ Zechariah 1:13-16

Goede woorden, troostrijke woorden

Het antwoord op het gebed wordt gegeven in “goede woorden, troostrijke woorden” (vgl. Js 40:1-2 ; Js 57:18; Jz 23:14; Jr 29:10). ‘Goede woorden’ zijn woorden waarin het goede voor iemand tot uitdrukking wordt gebracht. ‘Troostrijke woorden’ zijn woorden die iemand nodig heeft omdat hij zich in ellende bevindt.

Het bieden van perspectief geeft troost. Iemand die oprechte zorg heeft voor het volk van God, krijgt troost. Hij maakt de gevraagde ontferming kenbaar. De troost krijgt gestalte in wat God zegt met het volk te gaan doen. De troost van God wordt vergeleken met de troost van een kind door zijn moeder (Js 66:13). Angst en onrust zijn weg, er is geborgenheid.

Dit geldt ook voor ons, persoonlijk en gemeenschappelijk. Leed maakt dat God in de omstandigheden komt en Zich aan ons doet kennen als “de Vader der ontfermingen en de God van alle vertroosting” (2Ko 1:3). God geeft vertroosting door de Schriften. Door de vertroosting van de Schriften hebben wij hoop op God (Rm 15:4). De Schriften getuigen van de Heer Jezus (Jh 5:39), Hij is de inhoud ervan. God vertroost ook door de Heilige Geest (Hd 9:31). Hij is de Voorspraak of Trooster. Gods Geest neemt op een bijzondere wijze uit de Schriften om te troosten.

God wil ook ons gebruiken om anderen te vertroosten (2Ko 1:4 ; 2Ko 7:13). Ware troost is spreken tot iemands hart (Ru 2:13).

De HEERE zet Zich in voor Zijn stad

De profeet moet prediken of uitroepen wat de HEERE tegen hem heeft gezegd. Het is niet alleen voor hem, maar het hele volk moet het horen en erdoor bemoedigd worden.

Jeruzalem is de plaats van Gods woning en troon, het centrum van Zijn regering. Die stad zal Hij niet blijvend prijsgeven. Sion is de naam van Jeruzalem met het oog op de zegeningen die de stad in het vrederijk zal ontvangen. Sion betekent ‘zonnig’, want daar zal de “Zon der gerechtigheid opgaan en onder Zijn vleugels zal genezing zijn” (Ml 4:2). Sion, dat is de berg Sion, wordt vermeld samen met Jeruzalem als de locatie van de tempel. Hierdoor wordt bepaald en bevestigd dat alleen Jeruzalem als de hoofdstad van het koninkrijk van de Zoon des mensen in aanmerking komt.

Gods toorn over de heidenvolken

God is “zeer toornig” op de volken die Hij als tuchtroede voor Zijn volk heeft gebruikt. Hij is zeer toornig omdat ze daarbij geen maat hebben gehouden, want ze zijn zo vermetel geweest om Israël te willen vernietigen (Js 47:6; Jr 50:11-18 ; Jr 51:24; Ez 25:3 ; 8 ; 12 ; 15 ; Ez 26:2; Ob 1:10-14). Ze zijn zich niet bewust geweest dat ze alleen een tuchtroede in Gods hand waren, maar hebben hun eigen voordeel willen halen uit de gelegenheid die God heeft geboden om Zijn volk aan te vallen (Js 10:5 ; 7). Hier wordt ook duidelijk dat ondanks de wereldvrede die er op dat moment is, God toch toornig op hen is en die vrede daarom ook slechts van beperkte duur kan zijn.

Dat God maar “een weinig toornig” was, ziet op de duur van de toorn (Js 54:8), Gods toorn is slechts voor korte tijd. In Zc 1:2 gaat het over de hevigheid van Zijn toorn.

De HEERE keert terug naar Jeruzalem

De HEERE keert met barmhartigheid terug tot Zijn volk waarvan Hij Zich eerst heeft moeten terugtrekken vanwege hun zonden (Hs 5:15). Hij denkt in Zijn “toorn aan ontferming” (Hk 3:2). Zoals Hij eerst met oordeel tot Jeruzalem is gekomen, zo komt Hij nu met barmhartigheid.

Er is geen grotere bemoediging dan de handen te slaan aan een werk dat Gods volkomen belangstelling heeft en Zijn doel bevordert. Zo wordt de herbouw van de tempel hier voorgesteld. Het is een voorrecht daaraan te mogen meewerken. Eerst wordt het huis gebouwd, daarna Jeruzalem. Gods woonplaats staat voorop.

Aan wie “het meetlint” toebehoort, heeft het recht op wat wordt gemeten (Zc 2:1; Jb 38:5; Ez 41:3 ; Ez 45:6). Het meetlint duidt op Gods belangstelling om de juiste toestand van de stad waar te nemen en haar naar Zijn eigen, wijze plan op de juiste tijd te zegenen. Het meetlint is hier een symbool van herstel (vgl. Zc 2:1; Jr 31:38-40), terwijl het vroeger een symbool van oordeel was (2Kn 21:13; Js 34:11).