Joshua 6
1( Jericho nu sloot de poorten toe, en was gesloten, voor het aangezicht van de kinderen Israëls; er ging niemand uit, en er ging niemand in.) ▼▼ voor het aangezicht Te weten, uit vrees van de kinderen Israëls.
2Toen zeide de Heere tot Jozua: Zie, Ik heb Jericho met haar koning en strijdbare helden in uw hand gegeven. ▼ 3Gij dan allen, die krijgslieden zijt, zult rondom de stad gaan, de stad omringende eenmaal; alzo zult gij doen zes dagen lang. 4En zeven priesters zullen zeven ramsbazuinen dragen, voor de ark; en gijlieden zult op den zevenden dag de stad zevenmaal omgaan; en de priesters zullen met de bazuinen blazen. ▼▼ ramsbazuinen dragen, Dat is, bazuinen van ramshoornen gemaakt.
5En het zal geschieden, als men langzaam met den ramshoorn blaast, als gijlieden het geluid der bazuin hoort, zo zal al het volk juichen met een groot gejuich; dan zal de stadsmuur onder zich vallen, en het volk zal daarin klimmen, een iegelijk tegenover zich. ▼
,
▼▼ onder zich vallen, Hebreeuws, aan zijn plaats.
6Toen riep Jozua, de zoon van Nun, de priesters, en zeide tot hen: Draagt de ark des verbonds, en dat zeven priesters zeven ramsbazuinen dragen, voor de ark des Heeren. 7En tot het volk zeide hij: Trekt door en gaat rondom deze stad; en wie toegerust is, die ga door voor de ark des Heeren. ▼▼ toegerust is, Dat is, gewapend.
8En het geschiedde, gelijk Jozua tot het volk gesproken had, zo gingen de zeven priesters, dragende zeven ramsbazuinen, voor het aangezicht des Heeren; zij trokken door en bliezen met de bazuinen; en de ark des verbonds des Heeren volgde hen na; ▼
,
▼▼ de ark des verbonds Dat is, de ark, in welke lagen de twee tafelen, waarop het verbond geschreven was.
9En wie toegerust was, ging voor het aangezicht der priesteren, die de bazuinen bliezen ; en de achtertocht volgde de ark na, terwijl men ging en blies met de bazuinen. ▼ 10Jozua nu had het volk geboden, zeggende: Gij zult niet juichen, ja, gij zult uw stem niet laten horen, en geen woord zal er uit uw mond uitgaan, tot op den dag, wanneer ik tot ulieden zeggen zal: Juicht! dan zult gij juichen. 11En hij deed de ark des Heeren rondom de stad gaan, omringende dezelve eenmaal; toen kwamen zij weder in het leger, en vernachtten in het leger. 12Daarna stond Jozua des morgens vroeg op, en de priesters droegen de ark des Heeren. 13En de zeven priesters, dragende de zeven ramsbazuinen voor de ark des Heeren, gingen voort, en bliezen met de bazuinen; en de toegerusten gingen voor hun aangezichten, en de achtertocht volgde de ark des Heeren na, terwijl men ging en blies met de bazuinen. 14Alzo gingen zij eenmaal rondom de stad op den tweeden dag; en zij keerden weder in het leger. Alzo deden zij zes dagen lang. 15En het geschiedde op den zevenden dag, dat zij zich vroeg opmaakten, met het opgaan des dageraads, en zij gingen rondom de stad, naar dezelve wijze, zevenmaal; alleenlijk op dien dag gingen zij zevenmaal rondom de stad. 16En het geschiedde ten zevenden male, als de priesters met de bazuinen bliezen, dat Jozua tot het volk sprak: Juicht, want de Heere heeft ulieden de stad gegeven! 17Doch deze stad zal den Heere verbannen zijn, zij en al wat daarin is; alleenlijk zal de hoer Rachab levend blijven, zij en allen, die met haar in het huis zijn, omdat zij de boden, die wij uitgezonden hadden, verborgen heeft. ▼
,
▼
,
▼▼ verborgen heeft Sommigen: wel, of, naarstiglijk verborgen heeft.
18Alleenlijk dat gijlieden u wacht van het verbannene, opdat gij u misschien niet verbant, mits nemende van het verbannene, en het leger van Israël niet stelt tot een ban, noch datzelve beroert. ▼▼ verbant, Dat is, geen oorzaak zijt, dat gij zelf verdelgd wordt.
19Maar al het zilver en goud, en de koperen en ijzeren vaten, zullen den Heere heilig zijn; tot den schat des Heeren zullen zij komen. ▼▼ heilig zijn; Hebreeuws, heiligheid.
20Het volk dan juichte, als zij met de bazuinen bliezen; en het geschiedde, als het volk het geluid der bazuin hoorde, zo juichte het volk met een groot gejuich; en de muur viel onder zich, en het volk klom in de stad, een ieder tegenover zich, en zij namen de stad in. ▼▼ zij met de bazuinen bliezen; Te weten, de zeven priesters.
21En zij verbanden alles, wat in de stad was, van den man tot de vrouw toe, van het kind tot den oude, en tot den os, en het klein vee, en den ezel, door de scherpte des zwaards. ▼
,
▼▼ de scherpte des zwaards Hebreeuws, den mond.
22Jozua nu zeide tot de twee mannen, de verspieders des lands: Gaat in het huis der vrouw, der hoer, en brengt die vrouw van daar uit, met al wat zij heeft, gelijk als gij haar gezworen hebt. 23Toen gingen de jongelingen, de verspieders, daarin en brachten er Rachab uit, en haar vader, en haar moeder, en haar broeders, en al wat zij had; ook brachten zij uit al haar huisgezinnen, en zij stelden hen buiten het leger van Israël. ▼▼ al haar huisgezinnen, Of, geslachten, of maagschappen; te weten, die haar aangingen.
,
▼ 24De stad nu verbrandden zij met vuur, en al wat daarin was; alleenlijk het zilver en goud, mitsgaders de koperen en ijzeren vaten, gaven zij tot den schat van het huis des Heeren. ▼ 25Dus liet Jozua de hoer Rachab leven, en het huisgezin haars vaders, en al wat zij had; en zij heeft gewoond in het midden van Israël tot op dezen dag, omdat zij de boden verborgen had, die Jozua gezonden had, om Jericho te verspieden. ▼
,
▼▼ tot op dezen dag, Dit sluit niet uit dat Rachab en haar nakomelingen ook niet na dien tijd zouden gewoond hebben onder de Israëlieten.
26En ter zelver tijd bezwoer hen Jozua, zeggende: Vervloekt zij die man voor het aangezicht des Heeren, die zich opmaken en deze stad Jericho bouwen zal; dat hij ze grondveste op zijn eerstgeborenen zoon, en haar poorten stelle op zijn jongsten zoon! ▼▼ bezwoer hen Jozua, Te weten, door het ingeven des Heiligen Geestes.
,
▼ 27Alzo was de Heere met Jozua; en zijn gerucht liep door het ganse land. ▼▼ liep Hebreeuws, was; dat is, men sprak van hem in alle omliggende landen.
Copyright information for
DutSVVA