Mat 20 | DutSVVA | STEP | Want het Koninkrijk der hemelen is gelijk een heer des huizes , die met den morgenstond uitging , om arbeiders te huren in zijn wijngaard .

‏ Matthew 20

1 Want het Koninkrijk der hemelen is gelijk een heer des huizes, die met den morgenstond uitging, om arbeiders te huren in zijn wijngaard. ^{▼▼ het koninkrijk der hemelen Hieruit blijkt dat deze gelijkenis door Christus bijgebracht wordt tot bevestiging van de spreuk in Mat 19:30 , en ook in vs.16.
,} ^{▼▼ heer des huizes, Grieks, een mens, die een heer des huizes is.} 2 En als hij met de arbeiders eens geworden was, voor een penning des daags, zond hij hen heen in zijn wijngaard. ^{▼▼ penning des daags, Grieks, denarias. Zie daarvan Mat 18:28 ; Rev 6:6 .} 3 En uitgegaan zijnde omtrent de derde ure, zag hij anderen, ledig staande op de markt. ^{▼▼ derde ure De Joden verdeelden de dag in twaalf uren, gelijk te zien is Joh 11:9 , zodat het uur van elf tot twaalf het laatste was van de dag en van de arbeid, en het derde met ons negende voor de middag overeenkwam.} 4 En hij zeide tot dezelve: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zal ik u geven. En zij gingen. 5 Wederom uitgegaan zijnde omtrent de zesde en negende ure, deed hij desgelijks. 6 En uitgegaan zijnde omtrent de elfde ure, vond hij anderen ledig staande, en zeide tot hen: Wat staat gij hier den gehelen dag ledig? 7 Zij zeiden tot hem: Omdat ons niemand gehuurd heeft. Hij zeide tot hen: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zult gij ontvangen. 8 Als het nu avond geworden was, zeide de heer des wijngaards, tot zijn rentmeester: Roep de arbeiders, en geef hun het loon, beginnende van de laatsten tot de eersten. ^{▼▼ rentmeester Grieks, Epitropos; dat is, die de bediening of zorg had van zijn goederen, of die zorg had over het ontvangen en uitgeven van zijn inkomen.} 9 En als zij kwamen, die ter elfder ure gehuurd waren, ontvingen zij ieder een penning. ^{▼▼ een penning Hieruit blijkt dat het loon hiernamaals niet gegeven zal worden naar verdiensten; anders zouden deze laatsten minder hebben moeten ontvangen dan de eersten.} 10 En de eersten komende, meenden, dat zij meer ontvangen zouden; en zij zelven ontvingen ook elk een penning. 11 En dien ontvangen hebbende, murmureerden zij tegen den heer des huizes, ^{▼▼ murmureerden Hieruit volgt niet dat er ten laatste dage onder de gelovigen enige murmurering zal zijn, daar alle delen der gelijkenissen niet mogen toegepast worden; maar dit wordt hier gesteld om te tonen dat er alsdan geen oorzaak van murmureren zijn zal, overmits het loon gegeven zal worden uit Gods goedheid en naar genade, gelijk blijkt uit vs.15.} 12 Zeggende: Deze laatsten hebben maar een uur gearbeid, en gij hebt ze ons gelijk gemaakt, die den last des daags en de hitte gedragen hebben. ^{▼▼ gearbeid, Of, doorgebracht in de arbeid.} 13 Doch hij, antwoordende, zeide tot een van hen: Vriend! ik doe u geen onrecht; zijt gij niet met mij eens geworden voor een penning? ^{▼▼ Vriend, Grieks, gezel.} 14 Neem het uwe en ga heen. Ik wil dezen laatsten ook geven, gelijk als u. 15 Of is het mij niet geoorloofd, te doen met het mijne, wat ik wil ? Of is uw oog boos, omdat ik goed ben? ^{▼▼ boos, Dat is, afgunstig, nijdig.} 16 Alzo zullen de laatsten de eersten zijn, en de eersten de laatsten; want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren. ^{▼▼ eersten zijn Dat is als de eersten.
,} ^{▼▼ laatsten; Dat is als de laatsten. Hiermede leert Christus dat niemand oorzaak heeft om te murmureren over de beloning, die namaals gegeven zal worden, al is het dat iemand meer gearbeid of langer God gediend heeft, overmits dezelve gegeven zal worden uit genade en naar de eeuwige verkiezing, gelijk Christus in de volgende woorden getuigt, als Hij zegt: Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren. Anderen menen dat door de eersten verstaan worden die uit hun eigen werken willen gerechtvaardigd en zalig worden, hoedanig de jongeling was, waarvan in het voorgaande hoofdstuk gepsproken is; en door de laatsten degenen, die uit kracht der genadige verkiezing Gods de roeping ter zaligheid met een waarachtig geloof aannemen.} 17 En Jezus, opgaande naar Jeruzalem, nam tot Zich de twaalf discipelen alleen op den weg, en zeide tot hen: 18 Ziet, wij gaan op naar Jeruzalem, en de Zoon des mensen zal den overpriesteren en Schriftgeleerden overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen; 19 En zij zullen Hem den heidenen overleveren, om Hem te bespotten en te geselen, en te kruisigen; en ten derden dage zal Hij weder opstaan. 20 Toen kwam de moeder der zonen van Zebedeüs tot Hem met haar zonen, Hem aanbiddende, en begerende wat van Hem. ^{▼▼ moeder der zonen van Zebedeüs Namelijk Salome, gelijk blijkt uit vergelijk van Mat 27:56 met Mar 15:40 .
,} ^{▼▼ zonen, Namelijk Johannes en Jakobus; Mat 10:2 en Mar 10:35 .} 21 En Hij zeide tot haar: Wat wilt gij? Zij zeide tot Hem: Zeg, dat deze mijn twee zonen zitten mogen, de een tot Uw rechter-, en de ander tot Uw linker hand in Uw Koninkrijk. ^{▼▼ zitten mogen Dat is, dat zij de grootste of meeste na U mogen zijn. Een gelijkenis, genomen van koningen, die op hun troon zitten en degenen, die naast aan hen zijn, aan beide zijden naast hen plegen te zetten. Zie 1Ki 2:19 ; Psa 45:10 en Psa 110:1 .} 22 Maar Jezus antwoordde en zeide: Gijlieden weet niet wat gij begeert; kunt gij den drinkbeker drinken, dien Ik drinken zal, en met den doop gedoopt worden, waarmede Ik gedoopt worde? Zij zeiden tot Hem: Wij kunnen. ^{▼▼ weet niet Want zij verstonden nog niet de staat des koninkrijks van Christus, en waartoe zij geroepen waren, niet om in de wereld te heersen, maar om te dienen en te lijden.
,} ^{▼▼ drinkbeker drinken, Door de drinkbeker alsook door de doop verstaat Christus zwaar lijden, waardoor de mens als met een bittere drank gedrenkt en als met water overstort wordt, Psa 75:9 ; Isa 51:17 , Mat 26:42 ; Luk 12:50 .} 23 En Hij zeide tot hen: Mijn drinkbeker zult gij wel drinken, en met den doop, waarmede Ik gedoopt worde, zult gij gedoopt worden; maar het zitten tot Mijn rechter-, en tot Mijn linker hand, staat bij Mij niet te geven, maar het zal gegeven worden dien het bereid is van Mijn Vader. ^{▼▼ staat bij mij Grieks, het is mijne niet. Namelijk in deze mijn nederige staat, en om zulke redenen als gij u inbeeldt; anders zal Christus namaals ook geven te zitten op zijn troon degenen die overwinnen, Rev 3:21 . Of, dan wie het bereid is. Zie Mar 10:40 .
,} ^{▼▼ bereid is van mijn Vader Dat is, van eeuwigheid verordineerd. Zie Mat 25:34 .} 24 En als de andere tien dat hoorden, namen zij het zeer kwalijk van de twee broeders. ^{▼▼ tien dat hoorden, Namelijk apostelen.} 25 En als Jezus hen tot Zich geroepen had, zeide Hij: Gij weet, dat de oversten der volken heerschappij voeren over hen, en de groten gebruiken macht over hen. ^{▼▼ volken Anders, heidenen.} 26 Doch alzo zal het onder u niet zijn; maar zo wie onder u zal willen groot worden, die zij uw dienaar; ^{▼▼ u niet zijn; Namelijk mijn apostelen en alle anderen, die tot de dienst der kerk geroepen zullen worden, dewelken zulke wereldse wijze van heersen hier verboden wordt. Want anders zullen en mogen onder de Christenen ook koningen en heerschappijvoerders zijn; Psa 2:10 , en Isa 49:23 .} 27 En zo wie onder u zal willen de eerste zijn, die zij uw dienstknecht. 28 Gelijk de Zoon des mensen niet is gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen. ^{▼▼ ziel te geven tot Dat is, leven. Of, zichzelven naar lichaam en ziel.
,} ^{▼▼ rantsoen Of, losgeld; hetgeen gegeven wordt tot lossing van degenen, die gevangen zitten.
,} ^{▼▼ voor velen Dat is, in plaats van velen, namelijk de uitverkoren kinderen Gods, om hen daarmede van de eeuwige dood te verlossen; Joh 10:15 , en Joh 11:52 , en Joh 17:9 .} 29 En als zij van Jericho uitgingen, is Hem een grote schare gevolgd. 30 En ziet, twee blinden, zittende aan den weg, als zij hoorden, dat Jezus voorbijging, riepen, zeggende: Heere, Gij Zone Davids! ontferm U onzer. 31 En de schare bestrafte hen, opdat zij zwijgen zouden; maar zij riepen te meer, zeggende: Ontferm U onzer, Heere, Gij Zone Davids! 32 En Jezus, stil staande, riep hen en zeide: Wat wilt gij, dat Ik u doe? 33 Zij zeiden tot Hem: Heere! dat onze ogen geopend worden. 34 En Jezus, innerlijk bewogen zijnde met barmhartigheid, raakte hun ogen aan; en terstond werden hun ogen ziende, en zij volgden Hem.