Lev 17 | PesPCB

‎ Leviticus 17

خون حيوانات

1 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse لاويان 17:2.} 2 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses لاويان 17:1-2.}خداوند دستورات زير را برای هارون و پسرانش و تمامی قوم اسرائيل به موسی داد: 3 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse لاويان 17:4.} 4 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses لاويان 17:3-4.}هر اسرائيلی كه گاو يا گوسفند يا بزی را در جايی ديگر غير از خيمهٔ عبادت برای خداوند ذبح كند، خون ريخته و مجرم است و بايد از ميان قوم خود طرد شود. 5 هدف از اين قانون اين است كه قوم اسرائيل ديگر در صحرا قربانی نكنند. قوم بايد قربانیهای خود را دم در خيمهٔ عبادت پيش كاهن بياورند و آنها را به عنوان قربانی سلامتی به خداوند تقديم كنند. 6 سپس كاهن خون آنها را بر قربانگاه خداوند كه دم در خيمهٔ عبادت است بپاشد و پيه آنها را همچون عطر خوشبويی كه مورد پسند خداوند است بسوزاند. 7 قوم اسرائيل ديگر نبايد در صحرا برای ارواح شرير قربانی كنند و به خداوند خيانت ورزند. اين برای شما قانونی است هميشگی كه بايد نسل اندر نسل بجا آورده شود.

8 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse لاويان 17:9.} 9 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses لاويان 17:8-9.}هرگاه يک اسرائيلی يا غريبی كه در ميان قوم ساكن است در جايی غير از دم در خيمهٔ عبادت برای خداوند قربانی كند، بايد از ميان قوم طرد شود.

10 هر کس خون بخورد، چه اسرائيلی باشد، چه غريبی كه در ميان شما ساكن است، روی خود را از او برگردانده او را از ميان قوم طرد خواهم كرد، 11 زيرا جان هر موجودی در خون اوست و من خون را به شما داده‌ام تا برای كفارهٔ جانهای خود، آن را بر روی قربانگاه بپاشيد. خون است كه برای جان كفاره می‌كند. 12 به همين دليل است كه به قوم اسرائيل حكم می‌كنم كه نه خودشان خون بخورند و نه غريبی كه در ميان ايشان ساكن است. 13 هر کس به شكار برود، خواه اسرائيلی باشد خواه غريبی كه در ميان شماست و حيوان يا پرندهٔ حلال گوشتی را شكار كند، بايد خونش را بريزد و روی آن را با خاک بپوشاند، 14 زيرا جان هر موجودی در خون اوست. به همين دليل است كه به قوم اسرائيل گفتم كه هرگز خون نخورند، زيرا حيات هر موجود زنده‌ای در خون آن است. پس هر كس خون بخورد بايد از ميان قوم اسرائيل طرد شود.

15 هر اسرائيلی يا غريبی كه گوشت حيوان مرده يا دريده شده‌ای را بخورد، بايد لباس خود را بشويد و غسل كند. او بعد از غروب شرعاً طاهر خواهد بود. 16 ولی اگر لباسهایش را نشويد و غسل نكند مجرم خواهد بود.