‎ Psalms 36

شرارت انسان و نيكی خداوند

1گناه در عمق دل انسان شرور لانه كرده است و ترس خدا در دل او جای ندارد. 2او چنان از خود راضی است كه فكر می‌كند گناهش برملا نخواهد شد و او از مجازات فرار خواهد كرد. 3سخنانش شرارت‌آميز و مملو از دروغ است؛ خِرَد و نيكی در وجودش نيست. 4به راههای كج می‌رود و از كارهای خلاف دست نمی‌كشد.

5رحمت تو، ای خداوند، تا به آسمانها می‌رسد و وفاداری تو به بالاتر از ابرها! 6عدالت تو همچون کوههای بزرگ پابرجاست؛ احكام تو مانند دريا عميق است. ای خداوند، تو حافظ انسانها و حيوانات هستی.

7خدايا، رحمت تو چه عظيم است! آدميان زير سايهٔ بالهای تو پناه می‌گيرند. 8آنها از بركت خانهٔ تو سير می‌شوند و تو از چشمهٔ نيكويی خود به آنها می‌نوشانی. 9تو سرچشمهٔ حيات هستی؛ از نور تو است كه ما نور حيات را می‌بينيم!

10خداوندا، رحمت تو هميشه بر كسانی كه تو را می‌شناسند باقی بماند و نيكويی تو پيوسته همراه درستكاران باشد. 11نگذار متكبران به من حمله كنند و شروران مرا متواری سازند.

12ببينيد چگونه بدكاران افتاده‌اند! آنها نقش زمين شده‌اند و ديگر نمی‌توانند برخيزند!
Copyright information for PesPCB