Psalms 137
1Επί των ποταμών Βαβυλώνος, εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν, ότε ενεθυμήθημεν την Σιών. 2Επί τας ιτέας εν μέσω αυτής εκρεμάσαμεν τας κιθάρας ημών. 3Διότι οι αιχμαλωτίσαντες ημάς εκεί εζήτησαν παρ' ημών λόγους ασμάτων· και οι ερημώσαντες ημάς ύμνον, λέγοντες, Ψάλατε εις ημάς εκ των ωδών της Σιών. 4Πως να ψάλωμεν την ωδήν του Κυρίου επί ξένης γης; 5Εάν σε λησμονήσω, Ιερουσαλήμ, ας λησμονήση η δεξιά μου 6Ας κολληθή η γλώσσα μου εις τον ουρανίσκον μου, εάν δεν σε ενθυμώμαι· εάν δεν προτάξω την Ιερουσαλήμ εις την αρχήν της ευφροσύνης μου 7Μνήσθητι, Κύριε, των υιών Εδώμ, οίτινες την ημέραν της Ιερουσαλήμ έλεγον, Κατεδαφίσατε, κατεδαφίσατε αυτήν έως των θεμελίων αυτής. 8Θυγάτηρ Βαβυλώνος, η μέλλουσα να ερημωθής, μακάριος όστις σοι ανταποδώση την ανταμοιβήν των όσα έπραξας εις ημάς 9Μακάριος όστις πιάση και ρίψη τα νήπιά σου επί την πέτραν
Copyright information for
GreVamvas