Rom 3 | Mg1865 | STEP | Koa inona ary no tombony ananan’ ny Jiosy, ary inona koa no soa avy amin’ ny famorana?

‏ Romans 3

1 Koa inona ary no tombony ananan’ ny Jiosy, ary inona koa no soa avy amin’ ny famorana? 2 Be ihany amin’ ny zavatra rehetra: voalohany, izy no notolorana ny tenin’ Andriamanitra ho adidiny. 3 Fa ahoana kosa ary? Raha tsy nino ny sasany, moa ny tsi-finoanay va hahafoana ny fahamarinan’ Andriamanitra? 4 Sanatria izany! Aoka Andriamanitra no ho marina, fa ny olona rehetra kosa ho mpandainga; araka ny voasoratra hoe: Mba hohamarinina amin’ ny teninao Hianao, Ary hahery, rehefa manana ady ^{▼▼Na: tsaraina.
,} ^b. 5 Fa raha ny tsi-fahamarinantsika no mampiseho ny fahamarinan’ Andriamanitra, ahoana ary no holazaintsika? Tsy marina angaha Andriamanitra Izay mandatsaka ny fahatezerany! ― miteny araka ny fanaon’ ny olona aho ― 6 Sanatria izany! Fa raha izany, hataon’ Andriamanitra ahoana no fitsara izao tontolo izao? 7 Fa raha ny fahamarinan’ Andriamanitra kosa no nitombo tamin’ ny laingako ho voninahiny, nahoana aho no mbola tsaraina ho mpanota indray? 8 Ary nahoana no tsy hanao ratsy hihavian’ ny soa isika,― araka ny anendrikendrehana anay sy ny filazan’ ny sasany anay. Marina ny fanamelohana ireny. 9 Ahoana ary? Manan-kavaly ^{▼▼Na: Latsaka noho ireny va isika?} va isika? Tsia tsy akory; fa efa voalazantsika rahateo ho mpanota avokoa na ny Jiosy na ny jentilisa ^{▼▼Gr. Grika.}; 10 araka ny voasoratra hoe: Tsy misy marina na dia iray akory aza; 11 Tsy misy izay mahafantatra, Tsy misy izay mitady an’ Andriamanitra. 12 Samy nania avokoa izy rehetra, Samy tsy mahasoa avokoa izy rehetra; Tsy misy izay manao ny tsara na dia iray akory aza ^e. 13 Fasana misokatra ny tendany; Ny lelany no anaovany fitaka ^f; Ny poizin’ ny menarana no ao ambanin’ ny molony ^g; 14 Feno ozona sy fangidiana ny vavany ^h; 15 Ny tongony mimaona handatsa-drà; 16 Fandravana sy fandringanana no eo amin’ ny alehany; 17 Ary ny lalan’ ny fiadanana dia tsy fantany ⁱ; 18 Tsy misy fahatahorana an’ Andriamanitra eo anoloan’ ny masony ^j. 19 Ary fantatsika fa izay zavatra lazain’ ny lalàna dia lazainy amin’ izay manana ny lalàna, mba ho voatampina avokoa ny vava rehetra, ka hiharan’ ny fitsaran’ Andriamanitra izao tontolo izao, 20 satria tsy misy nofo hohamarinina amin’ ny asan’ ny lalàna eo anatrehany; fa ny lalàna no ahazoana ny fahalalana marina ny amin’ ny ota.

Ny fanamarinan’ Andriamanitra maimaimpoana ny mino an’ i Kristy

21 Fa ankehitriny dia efa naharihary ny fahamarinana avy amin’ Andriamanitra, tsy amin’ ny lalàna anefa, fa ambaran’ ny lalàna sy ny mpaminany, 22 dia ny fahamarinana avy amin’ Andriamanitra amin’ ny finoana an’ i Jesosy Kristy ^{▼▼Ampio hoe: (ho an’ ny olona rehetra sy)} ho an’ izay rehetra mino; fa tsy misy hafa, 23 fa samy efa nanota izy rehetra ka tsy manana ny voninahitra avy amin’ Andriamanitra, 24 nefa hamarinina maimaimpoana amin’ ny fahasoavany izy noho ny fanavotana izay ao amin’ i Kristy Jesosy, 25 Izay nasehon’ Andriamanitra tamin’ ny ràny ho fanavotana ^{▼▼Na: fanatitra fampiononam-pahatezerana.} amin’ ny finoana, hanehoana ny fahamarinany amin’ ny tsy namalian’ Andriamanitra ny fahotana lasa tamin’ ny nandeferany, 26 mba hanehoana ny fahamarinany ankehitriny, mba ho marina Izy sady hanamarina izay manana finoana an’ i Jesosy. 27 Aiza ary ny fireharehana? Efa foana izany. Amin’ ny lalàna manao ahoana? amin’ ny lalàn’ ny asa va? Tsia; fa amin’ ny lalàn’ ny finoana. 28 Koa amin’ izany dia ataontsika fa finoana no anamarinana ny olona, fa tsy ny asan’ ny lalàna. 29 Andriamanitry ny Jiosy ihany va Izy? fa tsy mba an’ ny jentilisa koa? Eny, an’ ny jentilisa koa; 30 fa iray ihany Andriamanitra, Izay hanamarina ny voafora noho ny finoana, ary ny tsy voafora amin’ ny finoana. 31 Koa mahafoana ny lalàna amin’ ny finoana va isika? Sanatria izany! fa mampiorina tsara ny lalàna isika.