‏ Matthew 15

1Toen kwamen schriftgeleerden en farizeën van Jerusalem op Hem af, en zeiden: 2Waarom overtreden uw leerlingen de overlevering der ouden? Zij wassen hun handen niet eens, als ze brood eten. 3Hij gaf hun ten antwoord: Waarom overtreedt gijzelf Gods gebod ter wille van uw overlevering? Want God heeft gezegd: 4Eert uw vader en moeder; en: Wie vader of moeder vloekt, moet sterven. 5Maar gij verklaart: Wie tot vader of moeder zegt: "Alles, waarmee ik u van dienst zou kunnen zijn, is tot offergave bestemd," 6behoeft vader of moeder niet te eren. En om uw overlevering ziet gij Gods gebod over het hoofd. 7Huichelaars, terecht heeft Isaias van u geprofeteerd: 8Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. 9Ze eren Mij tevergeefs, daar ze leerstellingen voordragen, die menselijke geboden zijn. 10En nadat Hij het volk tot Zich had geroepen, sprak Hij tot hen: Hoort en verstaat. 11Niet wat de mond ingaat, bezoedelt den mens; maar wat de mond uitkomt, dat bezoedelt den mens. 12Nu naderden zijn leerlingen, en zeiden tot Hem: Weet Gij wel, dat de farizeën bij het horen van dit woord zich hebben geërgerd? 13Hij antwoordde: Iedere plant, die mijn hemelse Vader niet heeft geplant, zal worden uitgerukt. 14Laat hen begaan; ze zijn blinde leiders van blinden; maar als de ene blinde den anderen leidt, vallen ze allebei in de kuil. 15Toen nam Petrus het woord, en zeide: Verklaar ons deze gelijkenis. 16Hij sprak: Zijt ook gij nog zonder inzicht? 17Begrijpt gij niet, dat alles wat de mond ingaat, in de buik terecht komt, en op zekere plaats wordt uitgeworpen? 18Maar wat de mond uitgaat, komt voort uit het hart, en dat verontreinigt den mens. 19Want uit het hart komen slechte gedachten voort, moord, overspel, ontucht, diefstal, valse getuigenissen, godslasteringen. 20Dit is het, wat den mens bezoedelt. Maar met ongewassen handen eten, bezoedelt den mens niet. 21Toen vertrok Jesus van daar, en begaf zich naar de streek van Tyrus en Sidon. 22En zie, een kanaänietische vrouw, afkomstig uit die streek, riep Hem toe: Heb medelijden met mij, Heer, Zoon van David; mijn dochter wordt vreselijk door den duivel gekweld. 23Hij gaf haar geen antwoord. En zijn leerlingen kwamen, en verzochten Hem: Stel haar tevreden; want ze roept ons achterna. 24Hij antwoordde: Alleen tot de verloren schapen van het huis van Israël ben Ik gezonden. 25Maar ze kwam naar Hem toe, wierp zich voor Hem neer, en zeide: Heer, help mij. 26Hij gaf haar ten antwoord: Het is niet goed, het brood der kinderen te nemen, en het voor de hondjes te werpen. 27Maar ze zeide: Ja wel, Heer; ook de hondjes eten toch van de kruimels, die van de tafel hunner meesters vallen. 28Toen antwoordde Jesus: O vrouw, groot is uw geloof; u geschiede, zoals ge verlangt. Van dat ogenblik af was haar dochter genezen. 29Toen Jesus van daar was vertrokken, kwam Hij aan het meer van Galilea, ging de berg op, en zette Zich daar neer. 30Daar kwamen grote scharen naar Hem toe, die kreupelen, lammen, blinden, stommen en vele anderen bij zich hadden; men legde ze aan zijn voeten neer, en Hij genas ze. 31De menigte stond verbaasd bij het zien, hoe stommen spraken, lammen genazen, kreupelen liepen, blinden zagen; en ze verheerlijkten den God van Israël. 32Nu riep Jesus zijn leerlingen bijeen, en sprak: Ik heb medelijden met de schare; want reeds drie dagen zijn ze bij Mij, en ze hebben niets te eten. Ik wil ze dus niet ongespijsd laten gaan, opdat ze onderweg niet bezwijken. 33Maar de leerlingen zeiden tot Hem: Hoe zullen we ons in een woestijn genoeg brood verschaffen, om zulk een grote menigte te verzadigen? 34Jesus zei hun: Hoeveel broden hebt gij? Ze antwoordden: Zeven, en enkele visjes. 35Toen beval Hij het volk, op de grond te gaan zitten. 36Hij nam de zeven broden en de vissen, sprak een dankzegging uit, brak ze, en gaf ze aan zijn leerlingen; en de leerlingen gaven ze aan het volk. 37Allen aten, en werden verzadigd. En ze verzamelden de overgeschoten brokken: zeven korven vol. 38Het waren ongeveer vier duizend mannen, die hadden gegeten, behalve nog de vrouwen en kinderen. 39En nadat Hij de menigte had heengezonden, ging Hij de boot in, en vertrok naar het gebied van Magadán.