Psa 70 | NlCanisius1939 | STEP | Tot U neem ik mijn toevlucht, o Jahweh; Laat mij toch nooit beschaamd komen staan.

‏ Psalms 70

1 Tot U neem ik mijn toevlucht, o Jahweh; Laat mij toch nooit beschaamd komen staan. 2 Bevrijd en verlos mij door uw genade, Hoor mij aan, en kom mij te hulp. 3 Wees mij een veilige, altijd toegankelijke rots; Gewaardig U, mij te helpen, want Gij zijt mijn toevlucht en schuts! 4 Mijn God, red mij uit de hand van den boze, Uit de vuist van tyran en verdrukker. 5 Want Gij, o Heer, zijt mijn hoop, Van kindsbeen af mijn vertrouwen, o Jahweh; 6 Ik steunde op U van de moederschoot af, Reeds vóór mijn geboorte waart Gij mijn beschermer. In U heb ik altijd gejubeld, 7 Zodat ik velen een voorbeeld kon zijn. Gij zijt mijn machtige toevlucht geweest, 8 Mijn mond bleef vervuld van uw lof; Zo heb ik uw glorie bezongen, Uw heerlijkheid iedere dag! 9 Verstoot mij niet, nu ik oud ben; Verlaat mij niet, nu de kracht mij ontzinkt. 10 Want mijn vijanden houden al beraad over mij, En die mijn leven belagen, smeden samen hun plannen. 11 Ze zeggen: "God heeft hem verlaten; vervolgt en grijpt hem; Want er is niemand, die hem kan redden!" 12 O God, blijf niet ver van mij af; Mijn God, kom mij spoedig te hulp! 13 Laat schaamte en schande hen treffen, Die mijn leven belagen; Hoon en smaad hen bedekken, Die mijn ongeluk zoeken. 14 Maar ìk wil standvastig vertrouwen, En al uw glorie blijven verkonden: 15 Mijn mond zal uw gerechtigheid melden, En altijd uw heil, want ik ken er geen maat van; 16 Ik zal de machtige daden des Heren verhalen, Jahweh, uw gerechtigheid roemen, de uwe alleen! 17 Gij hebt mij van jongsaf geleid, o mijn God, En tot nu toe heb ik uw wonderen verkondigd; 18 Wil mij ook thans, nu ik oud ben en grijs, Toch nimmer verlaten, o God; Dan zal ik dit geslacht uw arm doen kennen, Heel het komend geslacht uw kracht. 19 Uw rechtvaardigheid reikt tot de hemel, o God; Want Gij hebt grote dingen gedaan: wie is U gelijk, o mijn God! 20 Wel liet Gij mij veel smarten en rampen verduren, Maar Gij zult mij nu doen herleven, 21 Mij optrekken uit de diepten der aarde, Nog meer mij verhogen, en troosten. 22 Dan zal ik op harpen U danken voor uw trouw, o mijn God; U, Israëls Heilige, op de citer bezingen. 23 Mijn lippen zullen bij mijn lofzangen jubelen, Met mijn ziel, die Gij hebt verlost; 24 Ook mijn tong zal iedere dag uw rechtvaardigheid melden, Als schaamte en schande hen treffen, die mijn ongeluk zochten!