‏ Psalms 17

Ik zei tegen de Here:
‘U bent mijn God,
er is niets of niemand beter dan U.

1 Als ik kijk naar de andere mensen die U volgen,
wordt mijn hart warm van blijdschap.

2 Mensen die afgoden nalopen,
worden getroffen door veel ellende.
Ik zal nooit aan hun afgoden offeren,
zelfs hun namen zal ik niet noemen.

3 Here, U bent alles wat ik bezit en ooit begeer
U leidt mijn hele leven.

4 U geeft mij meer dan ik nodig heb
en alles wat ik van U ontvang,
geeft mij grote vreugde.’

5 Ik loof de Here,
die mij steeds de weg wees.
Zelfs wanneer ik slaap, leidt Hij mij.

6 Ik heb de Here altijd voor ogen,
Hij leidt mij en houdt mij overeind.

7 Daarom is er vreugde in mijn hart
en ben ik gelukkig.
Zelfs mijn lichaam
is veilig bij Hem.

8 U zult mij niet
in het dodenrijk laten liggen.
U zult het lichaam van uw beminde niet
laten vergaan.

9 U leert mij hoe ik leven moet,
mijn grootste vreugde is dicht bij U te zijn.
Uw liefde is er tot in eeuwigheid.

10

Een gebed van David.

11 Luister toch, Here,
want ik vraag uw oordeel over een eerlijke zaak.
Schenk mij uw aandacht
en luister naar mijn smeekgebed.
Ik kom bij U met een volkomen eerlijk hart
en spreek oprecht tot U.

12 Spreek uw oordeel over mij uit,
want U weet wat goed en rechtvaardig is.

13 Beoordeel mijn geweten,
U kunt dat zelfs ʼs nachts doen.
Test mij maar.
U zult niets verkeerds bij mij vinden,
waar ik ook over spreek.

14 Zoals U mij hebt geleerd,
ben ik ook nooit op pad gegaan met zondaars.
Daarvoor heb ik gewaakt.

15 Integendeel, ik heb alleen uw weg betreden
en daarop liep ik met vaste tred.