2 Samuel 7
1و واقعشد چونپادشاهدر خانۀ خود نشسته، و خداوند او را از جمیعدشمنانشاز هر طرفآرامیدادهبود، 2كهپادشاهبهناتاننبیگفت: «الا’نمرا میبینیكهدر خانۀ سرو آزاد ساكنمیباشم، و تابوتخدا در میانپردهها ساكناست.» 3ناتانبهپادشاهگفت: «بیا و هر آنچهدر دلتباشد معمولدار زیرا خداوند با توست.» 4و در آنشبواقعشد كهكلامخداوند بهناتاننازلشده، گفت: 5«برو و بهبندۀ منداود بگو، خداوند چنینمیگوید: آیا تو خانهایبرایسكونتمنبنا میكنی؟ 6زیرا از روزیكهبنیاسرائیلرا از مصر بیرونآوردمتا امروز، در خانهایساكننشدهامبلكهدر خیمهو مسكنگردشكردهام. 7و بههر جاییكهبا جمیعبنیاسرائیلگردشكردم، آیا بهاحدیاز داوراناسرائیلكهبرایرعایتقومخود، اسرائیل، مأمور داشتم، سخنیگفتمكهچرا خانهایاز سرو آزاد برایمنبنا نكردید؟ 8و حالبهبندۀ من، داود چنینبگو كهیهُوَهصبایوتچنینمیگوید: منتو را از چراگاهاز عقبگوسفندانگرفتمتا پیشوایقوممن، اسرائیل، باشی. 9و هر جاییكهمیرفتیمنبا تو میبودمو جمیعدشمنانترا از حضور تو منقطعساختم، و برایتو اسمبزرگمثلاسمبزرگانیكهبر زمینند، پیدا كردم. 10و بهجهتقومخود، اسرائیل، مكانیتعیینكردمو ایشانرا غرسنمودمتا در مكانخویشساكنشده، باز متحركنشوند، و شریران، دیگر ایشانرا مثلسابقذلیلنسازند. 11و مثلروزهاییكهداورانرا بر قومخود، اسرائیل، تعییننمودهبودم. و تو را از جمیعدشمنانتآرامیدادم؛ و خداوند تو را خبر میدهد كهخداوند برایتو خانهایبنا خواهد نمود. 12زیرا روزهایتو تمامخواهد شد و با پدرانخود خواهیخوابید و ذریتتو را كهاز صُلبتو بیرونآید، بعد از تو استوار خواهمساخت، و سلطنتاو را پایدار خواهمنمود. 13او برایاسممنخانهایبنا خواهد نمود و كرسیسلطنتاو را تا بهابد پایدارخواهمساخت. 14مناو را پدر خواهمبود و او مرا پسر خواهد بود، و اگر او گناهورزد، او را با عصایمردمانو بهتازیانههایبنیآدمتأدیبخواهمنمود. 15ولیكنرحمتمناز او دور نخواهد شد، بهطوریكهآنرا از شاؤلدور كردمكهاو را از حضور تو رد ساختم. 16و خانهو سلطنتتو، بهحضورتتا بهابد پایدار خواهد شد، و كرسیتو تا بهابد استوار خواهد ماند.» 17بر حسبتمامیاینكلماتو مطابقتمامیاینرؤیا ناتانبهداود تكلمنمود. 1818 و داود پادشاهداخلشده، بهحضور خداوند نشستو گفت: «ایخداوند یهُوَه، منكیستمو خاندانمنچیستكهمرا بهاینمقامرسانیدی؟ 19و ایننیز در نظر تو ایخداوند یهُوَهامر قلیلنمود زیرا كهدربارۀ خانۀ بندهاتنیز برایزمانطویلتكلمفرمودی. و آیا اینایخداوند یهُوَهعادتبنیآدماست؟ 20و داود دیگر بهتو چهتواند گفتزیرا كهتو ایخداوند یهُوَه، بندۀ خود را میشناسی، 21و بر حسبكلامخود و موافقدلخود تمامیاینكارهایعظیمرا بجا آوردیتا بندۀ خود را تعلیمدهی. 22بنابریناییهُوَهخدا، تو بزرگهستیزیرا چنانكهبهگوشهایخود شنیدهایم، مثلتو كسینیستو غیر از تو خدایینیست. 23و مثلقومتو اسرائیلكدامیكاُمّتبر رویزمیناستكهخدا بیاید تا ایشانرا فدیهداده، برایخویشقومبسازد، و اسمیبرایخود پیدا نماید، و چیزهایعظیمو مهیببرایشما و برایزمینخود بجا آورد بهحضور قومخویشكهبرایخود از مصر و از امتها و خدایانایشانفدیهدادی. 24و قومخود اسرائیلرا برایخود استوار ساختی، تا ایشانتا بهابد قومتو باشند، و تو اییهُوَه، خدایایشانشدی. 25و الا’ناییهُوَهخدا، كلامیرا كهدربارۀ بندۀ خود و خانهاشگفتیتا بهابد استوار كن، و بر حسبآنچهگفتی، عملنما. 26و اسمتو تا بهابد معظّمبماند، تا گفتهشود كهیهُوَهصبایوت، خدایاسرائیلاست، و خاندانبندهاتداود بهحضور تو پایدار بماند. 27زیرا تو اییهُوَهصبایوت، خدایاسرائیل، بهبندۀ خود اعلاننموده، گفتیكهبرایتو خانهایبنا خواهمنمود. بنابرینبندۀ تو جرأتكردهاستكهایندعا را نزد تو بگوید. 28و الا’نایخداوند یهُوَه، تو خدا هستیو كلامتو صدقاستو ایننیكوییرا بهبندۀ خود وعدهدادهای. 29و الا’ناحسانفرموده، خاندانبندۀ خود را بركتبدهتا آنكهدر حضورتتا بهابد بماند، زیرا كهتو ایخداوند یهُوَهگفتهایو خاندانبندهاتاز بركتتو تا بهابد مباركخواهد بود.»
Copyright information for
PesOV