‏ Deuteronomy 28

1«و اگر آواز یهُوَهخدایخود را بهدقت بشنویتا هوشیار شده، تمامیاوامر او را كهمنامروز بهتو امر میفرمایمبجا آوری، آنگاهیهُوَهخدایتتو را بر جمیعامتهایجهانبلند خواهد گردانید.

2و تمامیاینبركتها بهتو خواهد رسید و تو را خواهد دریافت، اگر آواز یهُوَهخدایخود را بشنوی.

3در شهر، مباركو در صحرا، مباركخواهیبود.

4میوۀ بطنتو و میوۀ زمینتو و میوۀ بهایمتو بچههایگاو و برههایگلۀ تو مباركخواهند بود.

5سبد و ظرفخمیر تو مباركخواهد بود.

6وقتدرآمدنتمبارك، و وقتبیـرونرفتنتمبـاركخواهـیبود.

7«و خداوند دشمنانترا كهبا تو مقاومتنمایند، از حضور تو منهزمخواهد ساخت؛ از یكراهبر تو خواهند آمد، و از هفتراهپیشتو خواهند گریخت.

8خداوند در انبارهایتو و بههر چهدستخود را بهآندراز میكنیبر تو بركتخواهد فرمود، و تو را در زمینیكهیهُوَهخدایتبهتو میدهد، مباركخواهد ساخت.

9و اگر اوامر یهُوَهخدایخود را نگاهداری، و در طریقهایاو سلوكنمایی، خداوند تو را برایخود قوممقدسخواهد گردانید، چنانكهبرایتـو قَسَمخوردهاست. 10و جمیعامتهایزمیـنخواهنـد دیـد كهنـامخداوند بر تـو خوانـدهشـدهاست، و از تو خواهند ترسید. 11و خداوند تـو را در میـوۀ بطنتو ثمـرۀ بهایمـتو محصـولزمینت، در زمینیكهخداوند برایپدرانتقسمخورد كهبهتو بدهد، بهنیكوییخواهد افزود.

12و خداوند خزینۀ نیكویخود، یعنیآسمانرا برایتو خواهد گشود، تا بارانِ زمیـنتـو را در موسمشببارانـد، و تـو را در جمیعاعمالدستتمباركسازد؛ و بهامتهایبسیار قرضخواهیداد، و تو قرضنخواهیگرفت. 13و خداوند تو را سر خواهد ساختنهدم، و بلند خواهیبود فقطنهپست، اگر اوامر یهُوَهخدایخود را كهمنامروز بهتو امر میفرمایمبشنوی، و آنها را نگاهداشته، بجا آوری. 14و از همۀ سخنانیكهمنامروز بهتو امر میكنمبهطرفراستیا چپمیلنكنی، تا خدایانغیر را پیروینموده، آنهـا را عبادتكنـی.

15«و اما اگر آواز یهُوَهخدایخود را نشنویتا هوشیار شده، همۀ اوامر و فرایضاو را كهمنامروز بهتو امر میفرمایمبجا آوری، آنگاهجمیعاینلعنتها بهتو خواهد رسید، و تو را خواهد دریافت.

16در شهر ملعون، و در صحرا ملعونخواهیبود.

17سبد و ظرفخمیر تو ملعونخواهد بود.

18میوۀ بطنتو و میوۀ زمینتو و بچههایگاو و برههایگلۀ تو ملعونخواهد بود.

19وقتدرآمدنتملعون، و وقتبیرونرفتنتملعونخواهیبود.

20و بههر چهدستخود را برایعملنمودندراز میكنی، خداوند بر تو لعنتو اضطرابو سرزنشخواهد فرستاد تا بهزودیهلاكو نابود شوی، بهسبببدیكارهایتكهبهآنها مرا ترككردهای. 21خداوند وبا را بر تو مُلْصَقخواهد ساخت، تا تو را از زمینیكهبرایتصرفشبهآنداخلمیشوی، هلاكسازد. 22و خداوند تو را با سلو تبو التهابو حرارتو شمشیر و باد سمومو یرقانخواهد زد، و تو را تعاقبخواهند نمود تا هلاكشوی. 23و فلكتو كهبالایسر تو استمسخواهد شد، و زمینیكهزیر تو استآهن. 24و خداوند بارانزمینترا گرد و غبار خواهد ساخت، كهاز آسمانبر تو نازلشود تا هلاكشوی.

25«و خداوند تو را پیشرویدشمنانتمنهزمخواهد ساخت. از یكراهبر ایشانبیرونخواهیرفت، و از هفتراهاز حضور ایشانخواهیگریخت، و در تمامیممالكجهانبهتلاطمخواهیافتاد. 26و بدنشما برایهمۀ پرندگانهوا و بهایمزمینخوراكخواهد بود، و هیچكسآنها را دور نخواهد كرد. 27خداوند تورا بهدُنبلمصر و خُراجو جَرَبو خارشیكهتو از آنشفا نتوانییافت، مبتلا خواهد ساخت. 28خداوند تو را بهدیوانگیو نابیناییو پریشانیدلمبتلا خواهد ساخت. 29و در وقتظهر مثلكوریكهدر تاریكیلمسنماید كورانهراهخواهیرفت، و در راههایخود كامیابنخواهیشد، بلكهدر تمامیروزهایتمظلومو غارتشدهخواهیبود، و نجاتدهندهاینخواهد بود.

30زنیرا نامزد خواهیكرد و دیگریبا او خواهد خوابید. خانهایبنا خواهیكرد و در آنساكننخواهیشد. تاكستانیغرسخواهینمود و میوهاشرا نخواهیخورد. 31گاوتدر نظرتكشتهشود و از آننخواهیخورد. الاغتپیشرویتو بهغارتبردهشود و باز بهدستتو نخواهد آمد. گوسفند تو بهدشمنتدادهمیشود و برایتو رهانندهاینخواهد بود. 32پسرانو دخترانتبهامتدیگر دادهمیشوند، و چشمانتنگریستهاز آرزویایشانتمامیروز كاهیدهخواهد شد، و در دستتو هیچقوهاینخواهد بود. 33میوۀ زمینتو مشقتتو را امتیكهنشناختهای، خواهند خورد، و همیشهفقطمظلومو كوفتهشدهخواهیبود. 34بهحدیكهاز چیزهاییكهچشمتمیبیند، دیوانهخواهیشد. 35خداوند زانوها و ساقها و از كفپا تا فرقسر تو را بهدنبلبد كهاز آنشفا نتوانییافت، مبتلا خواهد ساخت.

36خداوند تو را و پادشاهیرا كهبر خود نصبمینمایی، بسویامتیكهتو و پدرانتنشناختهاید، خواهد برد، و در آنجا خدایانغیر را از چوبو سنگعبادتخواهیكرد. 37و در میانتمامیامتهاییكهخداوند شما را بهآنجا خواهد برد، عبرتو مثلو سُخریهخواهیشد.

38«تخمبسیار بهمزرعهخواهیبرد، و اندكیجمعخواهیكرد چونكهملخآنرا خواهد خورد. 39تاكستانها غرسنموده، خدمتآنها را خواهیكرد، اما شرابرا نخواهینوشید و انگور را نخواهیچید، زیرا كرمآنرا خواهد خورد. 40تو را در تمامیحدودتدرختانزیتونخواهد بود، لكنخویشتنرا بهزیتتدهیننخواهیكرد، زیرا زیتونتو نارسریختهخواهد شد.

41پسرانو دخترانخواهیآورد، لیكناز آنِ تو نخواهند بود، چونكهبهاسیریخواهند رفت. 42تمامیدرختانتو محصولزمینترا ملخبهتصرفخواهد آورد.

43غریبیكهدر میانتو استبر تو بهنهایترفیعو برافراشتهخواهد شد، و تو بهنهایتپستو متنزّلخواهیگردید. 44او بهتو قرضخواهد داد و تو بهاو قرضنخواهیداد؛ او سر خواهد بود و تو دمخواهیبود.

45«و جمیعاینلعنتها بهتو خواهد رسید، و تو را تعاقبنموده، خواهد دریافتتا هلاكشوی، از اینجهتكهقولیهُوَهخدایترا گوشندادیتا اوامر و فرایضیرا كهبهتو امر فرمودهبود، نگاهداری. 46و تو را و ذریتتو را تا بهابد آیتو شگفتخواهد بود. 47«از اینجهتكهیهُوَهخدایخود را بهشادمانیو خوشیدلبرایفراوانیهمهچیز عبادتننمودی. 48پسدشمنانترا كهخداوند بر تو خواهد فرستاد در گرسنگیو تشنگیو برهنگیو احتیاجهمهچیز خدمتخواهینمود، و یوغآهنینبر گردنتخواهد گذاشتتا تو را هلاكسازد.

49و خداوند از دور، یعنیاز اقصایزمین، امتیرا كهمثلعقابمیپرد بر تو خواهد آورد، امتیكهزبانشرا نخواهیفهمید. 50امتیمهیبصورتكهطرفپیرانرا نگاهندارد و بر جوانانترحمننماید. 51و نتایجبهایمو محصولزمینترا بخورد تا هلاكشوی. و برایتو نیز غلهو شیرهو روغنو بچههایگاو و برههایگوسفند را باقینگذارد تا تو را هلاكسازد. 52و تو را در تمامیدروازههایتمحاصرهكند تا دیوارههایبلند و حصینكهبر آنها توكلداری، در تمامیزمینتمنهدمشود؛ و تو را در تمامیدروازههایت، در تمامیزمینیكهیهُوَهخدایتبهتو میدهد، محاصرهخواهد نمود.

53و میوۀ بطنخود، یعنیگوشتپسرانو دخترانترا كهیهُوَهخدایتبهتو میدهد در محاصرهو تنگیكهدشمنانتتو را بهآنزبونخواهند ساخت، خواهیخورد. 54مردیكهدر میانشما نرمو بسیار متنعماست، چشمشبر برادر خود و زنهمآغوشخویشو بقیۀ فرزندانشكهباقیمیمانند بد خواهد بود. 55بهحدیكهبهاحدیاز ایشاناز گوشتپسرانخود كهمیخورد نخواهد داد زیرا كهدر محاصرهو تنگیكهدشمنانتتو را در تمامیدروازههایتبهآنزبونسازند، چیزیبرایاو باقینخواهد ماند. 56و زنیكهدر میانشما نازكو متنعماستكهبهسببتنعمو نازكیخود جرأتنمیكرد كهكفپایخود را بهزمینبگذارد، چشماو بر شوهر همآغوشخود و پسر و دخترخویشبد خواهد بود. 57و بر مَشیمِهایكهاز میانپایهایاو درآید و بر اولادیكهبزاید زیرا كهآنها را بهسبباحتیاجهمهچیز در محاصرهو تنگیكهدشمنانتدر دروازههایتبهآنتو را زبونسازند، بهپنهانیخواهد خورد.»

58اگر بهعملنمودنتمامیكلماتاینشریعتكهدر اینكتابمكتوباست، هوشیار نشویو از اینناممجید و مهیب، یعنییهُوَه، خدایت، نترسی، 59آنگاهخداوند بلایایتو و بلایایاولاد تو را عجیبخواهد ساخت، یعنیبلایایعظیمو مزمنو مرضهایسختو مزمن. 60و تمامیبیماریهایمصر را كهاز آنها میترسیدیبر تو باز خواهد آورد و بهتو خواهد چسبید.

61و نیز همۀ مرضها و همۀ بلایاییكهدر طومار اینشریعتمكتوبنیست، آنها را خداوند بر تو مستولیخواهد گردانید تا هلاكشوی.

62و گروهقلیلخواهید ماند، برعكسآنكهمثلستارگانآسمانكثیر بودید، زیرا كهآواز یهُوَهخدایخود را نشنیدید. 63و واقعمیشود چنانكهخداوند بر شما شادینمود تا بهشما احسانكرده، شما را بیفزاید همچنینخداوند بر شما شادیخواهد نمود تا شما را هلاكو نابود گرداند، و ریشهشما از زمینیكهبرایتصرفشدر آنداخلمیشوید كندهخواهد شد.

64و خداوند تو را در میانجمیعامتها از كرانزمینتا كراندیگرشپراكندهسازد و در آنجا خدایانغیر را از چوبو سنگكهتو و پدرانتنشناختهاید، عبادتخواهیكرد. 65و در میاناینامتها استراحتنخواهییافتو برایكفپایتآرامینخواهد بود، و در آنجا یهُوَهتو را دللرزانو كاهیدگیچشمو پژمردگیجانخواهد داد. 66و جانتو پیشرویتمعلقخواهد بود، و شبو روز ترسناكشده، بهجانخود اطمیناننخواهیداشت. 67بامدادانخواهیگفت: كاشكهشاممیبود، و شامگاهانخواهیگفت: كاشكهصبحمیبود، بهسببترسدلتكهبهآنخواهیترسید، و بهسببرؤیتچشمتكهخواهیدید. 68و خداوند تو را در كشتیها از راهیكهبهتو گفتمآنرا دیگر نخواهیدید بهمصر باز خواهد آورد، و خود را در آنجا بهدشمنانخویشبرایغلامیو كنیزیخواهید فروختو مشترینخواهد بود.»