‏ Deuteronomy 4

1پسالا’نایاسرائیل، فرایضو احكامیرا كهمنبهشما تعلیممیدهمتا آنها را بجا آورید بشنوید، تا زندهبمانید و داخلشده، زمینیرا كهیهُوَه، خدایپدرانشما، بهشما میدهد بهتصرّفآورید. 2بر كلامیكهمنبهشما امر میفرمایمچیزیمیفزایید و چیزیاز آنكممنمایید، تا اوامر یهُوَهخدایخود را كهبهشما امر میفرمایم، نگاهدارید.

3چشمانشما آنچهرا خداوند در بَعلفغور كرد دید، زیرا هركهپیرویبَعلفغور كرد، یهُوَهخدایتو، او را از میانتو هلاكساخت.

4اما جمیعشما كهبهیهُوَهخدایخود مُلصقشدید، امروز زندهماندید.

5اینكچنانكهیهُوَه، خدایم، مرا امر فرمودهاست، فرایضو احكامبهشما تعلیمنمودم، تا در زمینیكهشما داخلآنشده، بهتصرفمیآورید، چنانعملنمایید.

6پسآنها را نگاهداشته، بجا آورید زیرا كهاینحكمتو فطانتشماست، در نظر قومهاییكهچوناینفرایضرا بشنوند، خواهند گفت: «هرآینهاینطایفهایبزرگْ، قومحكیم، و فطانتپیشهاند.»

7زیرا كدامقومبزرگاستكهخدا نزدیكایشانباشد چنانكهیهُوَه، خدایما است، در هروقتكهنزد او دعا میكنیم؟ 8و كدامطایفۀ بزرگاستكهفرایضو احكامعادلهایمثلتماماینشریعتیكهمنامروز پیششما میگذارم، دارند؟

9لیكناحتراز نما و خویشتنرا بسیار متوجهباش، مبادا اینچیزهاییرا كهچشمانتدیدهاستفراموشكنیو مبادا اینها در تمامیایامعمرتاز دلتو محو شود، بلكهآنها را بهپسرانتو پسرانپسرانتتعلیمده. 10در روزیكهدر حضور یهُوَهخدایخود در حوریبایستادهبودیو خداوند بهمنگفت: «قومرا نزد منجمعكنتا كلماتخود را بهایشانبشنوانم، تا بیاموزند كهدر تمامیروزهاییكهبررویزمینزندهباشند از منبترسند، و پسرانخود را تعلیمدهند.»

11و شما نزدیكآمده، زیر كوهایستادید؛ و كوهتا بهوسطآسمانبهآتشو تاریكیو ابرها و ظلمتغلیظمیسوخت. 12و خداوند با شما از میانآتشمتكلّمشد، و شما آواز كلماترا شنیدید، لیكنصورتیندیدید، بلكهفقطآواز را شنیدید. 13و عهد خود را كهشما را بهنگاهداشتنآنمأمور فرمود، برایشما بیانكرد، یعنیدهكلمهرا و آنها را بر دو لوحسنگنوشت. 14و خداوند مرا در آنوقتامر فرمود كهفرایضو احكامرا بهشما تعلیمدهم، تا آنها را در زمینیكهبرایتصرّفشبهآنعبور میكنید، بجا آورید.

15پسخویشتنرا بسیار متوجهباشید، زیرا در روزیكهخداوند با شما در حوریباز میانآتشتكلّممینمود، هیچصورتیندیدید. 16مبادا فاسد شوید و برایخود صورتتراشیده، یا تمثالهر شكلیاز شبیهذكور یا اُناثبسازید، 17یا شبیههر بهیمهایكهبر رویزمیناست، یا شبیههر مرغبالدار كهدر آسمانمیپرد،

18یا شبیههر خزندهایبر زمینیا شبیههر ماهیایكهدر آبهایزیر زمیناست. 19و مبادا چشمانخود را بسویآسمانبلند كنی، و آفتابو ماهو ستارگانو جمیعجنود آسمانرا دیده، فریفتهشویو سجدهكرده، آنها را كهیهُوَهخدایتبرایتمامیقومهاییكهزیر تمامآسمانند، تقسیمكردهاست، عبادتنمایی. 20لیكنخداوند شما را گرفته، از كورهآهناز مصر بیرونآورد تا برایاو قوممیراثباشید، چنانكهامروز هستید.

21و خداوند بخاطر شما بر منغضبناكشده، قسمخورد كهاز اُرْدُنّ عبور نكنمو بهآنزمیننیكو كهیهُوَهخدایتبهتو برایملكیتمیدهد، داخلنشوم. 22بلكهمندر اینزمینخواهممرد و از اُرْدُنعبور نخواهمكرد؛ لیكنشما عبور خواهید كرد، و آنزمیننیكو را بهتصرّفخواهید آورد. 23پساحتیاطنمایید، مبادا عهد یهُوَه، خدایخود را كهبا شما بستهاستفراموشنمایید، و صورتتراشیدهیا شبیههر چیزیكهیهُوَهخدایتبهتو نهیكردهاست، برایخود بسازی. 24زیرا كهیهُوَهخدایتآتشسوزندهو خدایغیور است.

25چونپسرانو پسرانِ پسرانرا تولید نموده، و در زمینمدتیساكنباشید، اگر فاسد شده، صورتتراشیده، و شبیههرچیزیرا بسازید و آنچهدر نظر یهُوَهخدایشما بد استبجا آورده، او را غضبناكسازید، 26آسمانو زمینرا امروز بر شما شاهد میآورمكهاز آنزمینیكهبرایتصرّفآناز اُرْدُنّ بسویآنعبور میكنید، البتههلاكخواهید شد و روزهایخود را در آنطویلنخواهید ساخت، بلكهبالكلهلاكخواهید شد. 27و خداوند شما را در میانقومها پراكندهخواهد نمود، و شما در میانطوایفیكهخداوند شما را بهآنجا میبرد، قلیلالعدد خواهید ماند. 28و در آنجا خدایانساختهشدهدستانساناز چوبو سنگرا عبادتخواهید كرد، كهنمیبینند و نمیشنوند و نمیخورند و نمیبویند. 29لیكناگر از آنجا یهُوَهخدایخود را بطلبی، او را خواهییافت، بشرطیكهاو را بهتمامیدلو بهتمامیجانخود تفحصنمایی. 30چوندر تنگیگرفتار شوی، و جمیعاینوقایعبرتو عارضشود، در ایامآخر بسوییهُوَهخدایخود برگشته، آواز او را خواهیشنید.

31زیرا كهیهُوَهخدایتو خدایرحیماست؛ تو را تركنخواهد كرد و تو را هلاكنخواهد نمود، و عهد پدرانترا كهبرایایشانقسمخوردهبود، فراموشنخواهد كرد.

32زیرا كهاز ایامپیشینكهقبلاز تو بودهاست، از روزیكهخدا آدمرا برزمینآفرید، و از یككنارهآسمانتا بهكنارهدیگر بپرسكهآیا مثلاینامر عظیمواقعشدهیا مثلاینشنیدهشدهاست؟ 33آیا قومیهرگز آواز خدا را كهاز میانآتشمتكلمشود، شنیدهباشند و زندهبمانند، چنانكهتو شنیدی؟ 34و آیا خدا عزیمتكرد كهبرود و قومیبرایخود از میانقومدیگر بگیرد با تجربهها و آیاتو معجزاتو جنگو دستقویو بازویدراز شدهو ترسهایعظیم، موافقهرآنچهیهُوَهخدایشما برایشما در مصر در نظر شما بعملآورد؟

35اینبرتو ظاهر شد تا بدانیكهیهُوَهخداستو غیر از او دیگرینیست. 36از آسمانآواز خود را بهتو شنوانید تا تو را تأدیبنماید، و برزمینآتشعظیمخود را بهتو نشانداد و كلاماو را از میانآتششنیدی. 37و از اینجهتكهپدرانتو را دوستداشته، ذریتایشانرا بعد از ایشانبرگزیدهبود، تو را بهحضرتخود با قوّتعظیماز مصر بیرونآورد. 38تا امتهایبزرگتر و عظیمتر از تو را پیشرویتو بیروننماید و تو را درآورده، زمینایشانرا برایملكیتبهتو دهد، چنانكهامروز شدهاست.

39لهذا امروز بدانو در دلخود نگاهدار كهیهُوَهخداست، بالا در آسمانو پایینبررویزمینو دیگرینیست. 40و فرایضو اوامر او را كهمنامروز بهتو امر میفرمایمنگاهدار، تا تو را و بعد از تو فرزندانتو را نیكو باشد و تا روزهایخود را بر زمینیكهیهُوَهخدایتبهتو میدهد تا بهابد طویلنمایی.

41آنگاهموسیسهشهر بهآنطرفاُرْدُنّ بسویمشرقآفتابجدا كرد. 42تا قاتلیكههمسایهخود را نادانستهكشتهباشد و پیشتر با ویبغضنداشتهبهآنها فرار كند، و بهیكیاز اینشهرها فرار كرده، زندهماند. 43یعنیباصَر در بیابان، در زمینهمواریبهجهترؤبینیان، و راموتدر جلعاد بهجهتجادیان، و جُولاندر باشانبهجهتمَنَسّیان.

44و ایناستشریعتیكهموسیپیشرویبنیاسرائیلنهاد. 45ایناستشهاداتو فرایضو احكامیكهموسیبهبنیاسرائیلگفت، وقتیكهایشاناز مصر بیرونآمدند، 46بهآنطرفاُرْدُنّ در درّهمقابلبیتفغور در زمینسیحون، ملكاموریانكهدر حشبونساكنبود، و موسیو بنیاسرائیلچوناز مصر بیرونآمدهبودند او را مغلوبساختند، 47و زمیناو را و زمینعوجملكباشانرا، دو ملكاموریانیكهبهآنطرفاُرْدُنّ بسویمشرقآفتاببودند، بهتصرفآوردند، 48از عَروعیر كهبر كنارهوادیاَرْنوناستتا جبلسیئونكهحرمونباشد، 49و تمامیعَرَبَهبهآنطرفاُرْدُنّ بسویمشرقتا دریایعربهزیر دامنههایفِسْجَه.