Deuteronomy 5
1و موسیتمامیبنیاسرائیلرا خوانده، به ایشانگفت: ایاسرائیلفرایضو احكامیرا كهمنامروز بهگوششما میگویمبشنوید، تا آنها را یاد گرفته، متوجهباشید كهآنها را بجا آورید. 2یهُوَهخدایما با ما در حوریبعهد بست. 3خداوند اینعهد را با پدرانما نبست، بلكهبا ما كهجمیعاً امروز در اینجا زندههستیم. 4خداوند در كوهاز میانآتشبا شما روبرو متكلمشد. 5(مندر آنوقتمیانخداوند و شما ایستادهبودم، تا كلامخداوند را برایشما بیانكنم، زیرا كهشما بهسببآتشمیترسیدید و بهفراز كوهبرنیامدید) و گفت: 6«منهستمیهُوَه، خدایتو، كهتو را از زمینمصر از خانهبندگیبیرونآوردم. 7تو را بهحضور منخدایاندیگر نباشند. 8«بهجهتخود صورتتراشیدهیا هیچتمثالیاز آنچهبالا در آسمان، یا از آنچهپاییندر زمین، یا از آنچهدر آبهایزیر زمیناستمساز. 9آنها را سجدهو عبادتمنما. زیرا منكهیهُوَهخدایتو هستم، خدایغیورم، و گناهپدرانرا بر پسرانتا پشتسومو چهارماز آنانیكهمرا دشمندارند، میرسانم. 10و رحمتمیكنمتا هزار پشتبرآنانیكهمرا دوستدارند و احكاممرا نگاهدارند. 11«نامیهُوَهخدایخود را بهباطلمبر، زیرا خداوند كسیرا كهناماو را بهباطلبَرَد، بیگناهنخواهد شمرد. 12«روز سَبَّترا نگاهدار و آنرا تقدیسنما، چنانكهیهُوَهخدایتبهتو امر فرمودهاست. 13ششروز مشغولباشو هركار خود را بكن. 14اما روز هفتمینسَبَّتیهُوَهخدایتوست. در آنهیچكاریمكن، تو و پسرتو دخترتو غلامتو كنیزتو گاوتو الاغتو همهبهایمتو مهمانتكهدر اندروندروازههایتو باشد، تا غلامتو كنیزتمثلتو آرامگیرند. 15و بیاد آور كهدر زمینمصر غلامبودی، و یهُوَهخدایتتو را بهدستقویو بازویدراز از آنجا بیرونآورد. بنابراینیهُوَه، خدایت، تو را امر فرمودهاستكهروز سَبَّترا نگاهداری. 16«پدر و مادر خود را حرمتدار، چنانكهیهُوَهخدایتتو را امر فرمودهاست، تا روزهایتدراز شود و تو را در زمینیكهیهُوَهخدایتبهتو میبخشد، نیكوییباشد. 17«قتلمكن. 18و زنا مكن. 19و دزدیمكن. 20و بر همسایهخود شهادتدروغمده. 21و بر زنهمسایهاتطمعمورز، و بهخانههمسایهاتو بهمزرعهاو و بهغلامشو كنیزشو گاوشو الاغشو بههرچهاز آنِ همسایهتو باشد، طمعمكن.» 22اینسخنانرا خداوند بهتمامیجماعتشما در كوهاز میانآتشو ابر و ظلمتغلیظبهآواز بلند گفت، و بر آنها چیزینیفزود و آنها را بر دو لوحسنگنوشته، بهمنداد. 23و چونشما آنآواز را از میانتاریكیشنیدید، و كوهبهآتشمیسوخت، شما با جمیعرؤسایاسباطو مشایخخود نزد منآمده، 24گفتید: اینكیهُوَه، خدایما، جلالو عظمتخود را بر ما ظاهر كردهاست، و آواز او را از میانآتششنیدیم؛ پسامروز دیدیمكهخدا با انسانسخنمیگوید و زندهاست. 25و اما الا’نچرا بمیریمزیرا كهاینآتشِ عظیمْ ما را خواهد سوخت؛ اگر آواز یهُوَهخدایخود را دیگر بشنویم، خواهیممُرد. 26زیرا از تمامیبشر كیستكهمثلما آواز خدایحی را كهاز میانآتشسخنگوید، بشنود و زندهماند؟ 27تو نزدیكبرو و هرآنچهیهُوَهخدایما بگوید، بشنو و هرآنچهیهُوَهخدایما بهتو بگوید برایما بیانكن، پسخواهیمشنید و بهعملخواهیمآورد. 28و خداوند آواز سخنانشما را كهبهمنگفتید شنید، و خداوند مرا گفت: «آواز سخناناینقومرا كهبهتو گفتند، شنیدم؛ هرچهگفتند نیكو گفتند. 29كاشكهدلیرا مثلاینداشتند تا از منمیترسیدند، و تمامیاوامر مرا در هر وقتبجا میآوردند، تا ایشانرا و فرزندانایشانرا تا بهابد نیكو باشد. 30برو و ایشانرا بگو بهخیمههایخود برگردید. 31و اما تو در اینجا پیشمنبایست، تا جمیعاوامر و فرایضو احكامیرا كهمیباید بهایشانتعلیمدهیبهتو بگویم، و آنها را در زمینیكهمنبهایشانمیدهمتا در آنتصرّفنمایند، بجا آورند.» 32پستوجهنمایید تا آنچهیهُوَه، خدایشما، بهشما امر فرمودهاست، بهعملآورید، و بهراستو چپانحرافمنمایید. 33در تمامیآنطریقیكهیهُوَه، خدایشما، بهشما امر فرمودهاست، سلوكنمایید، تا برایشما نیكو باشد و ایامخود را در زمینیكهبهتصرفخواهید آورد، طویلنمایید.
Copyright information for
PesOV