Ecclesiastes 5
1چونبهخانهخدا بروی، پایخود را نگاه دار، زیرا تقّربجستنبهجهتاستماع، از گذرانیدنقربانیهایاحمقانبهتر است، چونكهایشاننمیدانند كهعملبد میكنند. 2با دهانخود تعجیلمنما و دلتبرایگفتنسخنیبهحضور خدا نشتابد زیرا خدا در آسماناستو توبر زمینهستی؛ پسسخنانتكمباشد. 3زیرا خواباز كثرتمشقّتپیدا میشود و آواز احمقاز كثرتسخنان. 4چونبرایخدا نذر نماییدر وفایآنتأخیر منما زیرا كهاو از احمقانخشنود نیست؛ پسبهآنچهنذر كردیوفا نما. 5بهتر استكهنذر ننماییاز اینكهنذر نموده، وفا نكنی. 6مگذار كهدهانتجسد تو را خطاكار سازد؛ و در حضور فرشتهمگو كهاینسهواً شدهاست. چرا خدا بهسببقولتو غضبناكشده، عملدستهایترا باطلسازد؟ 7زیرا كهایناز كثرتخوابها و اباطیلو كثرتسخناناست؛ لیكنتو از خدا بترس. 8اگر ظلمرا بر فقیرانو بركندنانصافو عدالترا در كشوریبینی، از اینامر مشوّشمباش، زیرا آنكهبالاتر از بالا است، ملاحظهمیكند، و حضرتاعلیفوقایشاناست. 9و منفعتزمینبرایهمهاستبلكهمزرعه، پادشاهرا نیز خدمتمیكند. 10آنكهنقرهرا دوستدارد از نقرهسیر نمیشود، و هر كهتوانگریرا دوستدارد از دخلسیر نمیشود.ایننیز بطالتاست. 11چوننعمتزیادهشود، خورندگانشزیاد میشوند؛ و بهجهتمالكشچهمنفعتاستغیر از آنكهآنرا بهچشمخود میبیند؟ 12خوابعملهشیریناستخواهكمو خواهزیاد بخورد؛ اما سیریمرد دولتمند او را نمیگذارد كهبخوابد. 13بلاییسختبود كهآنرا زیر آفتابدیدمیعنیدولتیكهصاحبشآنرا برایضرر خودنگاهداشتهبود. 14و آندولتاز حادثهبد ضایعشد و پسریآورد اما چیزیدر دستخود نداشت. 15چنانكهاز رحممادرشبیرونآمد، همچنانبرهنهبهحالتیكهآمد خواهد برگشتو از مشقّتخود چیزینخواهد یافتكهبهدستخود ببرد. 16و ایننیز بلایسختاستكهاز هر جهتچنانكهآمد همچنینخواهد رفت؛ و او را چهمنفعتخواهد بود از اینكهدر پیباد زحمتكشیدهاست؟ 17و تمامیایامخود را در تاریكیمیخورَد و با بیماریو خشم، بسیار محزونمیشود. 18اینكآنچهمندیدمكهخوبو نیكو میباشد، ایناستكهانساندر تمامیایامعمر خود كهخدا آنرا بهاو میبخشد بخورد و بنوشد و از تمامیمشقّتیكهزیر آسمانمیكشد، بهنیكوییتمتّعببرد زیرا كهنصیبشهمیناست. 19و نیز هر انسانیكهخدا دولتو اموالبهاو ببخشد و او را قوّتعطا فرماید كهاز آنبخورد و نصیبخود را برداشته، از محنتخود مسرور شود، اینبخششخدا است. 20زیرا روزهایعمر خود را بسیار بهیاد نمیآورد چونكهخدا او را از شادیدلشاجابتفرمودهاست.
Copyright information for
PesOV