‏ Ezekiel 16

1و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 2«ایپسر انساناورشلیمرا از رجاساتشآگاهساز! 3و بگو خداوند یهوهبهاورشلیمچنینمیفرماید: اصلو ولادتتو از زمینكنعاناست. پدرتاَموریو مادرتحِتّیبود. 4و امّا ولادتتو. در روزیكهمتولّد شدی، نافترا نبریدند و تو را بهآبغسلندادند و طاهر نساختند و نمكنمالیدند و بهقنداقهنپیچیدند. 5چشمیبر تو شفقتننمود و بر تو مرحمتنفرمود تا یكیاز اینكارها را برایتو بعملآورد. بلكهدر روز ولادتتجانتو را خوار شمرده، تو را بر رویصحرا انداختند.

6و مناز نزد تو گذر نمودمو تو را در خونتغلطاندیدم. پستو را گفتم: ایكهبهخونتآلودههستیزندهشو! بلیگفتم: ایكهبهخونتآلودههستی، زندهشو! 7و تو را مثلنباتاتِ صحرا بسیار افزودمتا نمّو كرده، بزرگشدیو بهزیباییكاملرسیدی. پستانهایتبرخاستهو مویهایتبلند شد، لیكنبرهنهو عریانبودی.

8«و چوناز تو گذر كردمبرتو نگریستمو اینكزمانتو زمانمحبّتبود. پسدامنخود را بر تو پهنكرده، عریانیتو را مستور ساختموخداوند یهوهمیگوید كهبا تو قسمخوردمو با تو عهد بستمو از آنمنشدی.

9و تو را بهآبغسلداده، تو را از خونتطاهر ساختمو تو را بهروغنتدهینكردم. 10و تو را بهلباسقلاّبدوزیملبّسساختمو نعلینپوستخز بهپایتكردمو تو را بهكتاننازكآراستهو بهابریشمپیراستهساختم. 11و تو را بهزیورها زینتداده، دستبندها بر دستتو گردنبندیبر گردنتنهادم. 12و حلقهایدر بینیو گوشوارهها در گوشهایتو تاججمالیبر سرتنهادم. 13پسبا طلا و نقرهآرایشیافتیو لباستاز كتاننازكو ابریشمقلاّبدوزیبود و آرد مَیدهو عسلو روغنخوردیو بینهایتجمیلشده، بهدرجهملوكانهممتاز گشتی. 14و آوازهتو بهسببزیباییتدر میانامّتها شایعشد. زیرا خداوند یهوهمیگوید كهآنزیباییاز جمالمنكهبر تو نهادهبودمكاملشد.

15«امّا بر زیباییخود توكّلنمودیو بهسببآوازهخویشزناكار گردیدیو زنایخویشرا بر هر رهگذریریختیو از آناو شد. 16و از لباسهایخود گرفتیو مكانهایبلند رنگارنگبرایخود ساخته، بر آنها زنا نمودیكهمثلاینكارها واقعنشدهو نخواهد شد. 17و زیورهایزینتخود را از طلا و نقره، منكهبهتو دادهبودم، گرفته، تمثالهایمردانرا ساختهبا آنها زنا نمودی. 18و لباسقلاّبدوزیخود را گرفته، بهآنها پوشانیدیو روغنو بخور مرا پیشآنها گذاشتی. 19و نانمرا كهبهتو دادهبودمو آرد مَیدهو روغنو عسلرا كهرزقتو ساختهبودم، پیشآنها برایهدیهخوشبویینهادیو چنینشد. قولخداوند یهوهایناست.

20و پسرانو دخترانترا كهبرایمنزاییدهبودیگرفته، ایشانرا بهجهتخوراكآنها ذبحنمودی. آیا زنا كاریتو كمبود 21كهپسرانمرا نیز كشتیو ایشانرا تسلیمنمودیكهبرایآنها از آتشگذرانیدهشوند؟ 22و در تمامیرجاساتو زنایخود، ایامجوانیخود را حینیكهعریانو برهنهبودیو در خونخود میغلطیدیبیاد نیاوردی.»

23و خداوند یهوهمیگوید: «وایبر تو! وایبر تو! زیرا بعد از تمامیشرارتخود، 24خراباتها برایخود بنا نمودیو عماراتبلند در هر كوچهبرایخود ساختی. 25بسر هر راهعمارتهایبلند خود را بنا نموده، زیباییخود را مكروهساختیو برایهر راهگذریپایهایخویشرا گشوده، زناكاریهایخود را افزودی. 26و با همسایگانخود پسرانمصر كهبزرگگوشتمیباشند، زنا نمودیو زناكاریخود را افزوده، خشممرا بههیجانآوردی. 27لهذا اینكمندستخود را بر تو دراز كرده، وظیفهتو را قطعنمودمو تو را بهآرزویدشمنانتیعنیدخترانفلسطینیانكهاز رفتار قبیحتو خجلبودند، تسلیمنمودم. 28و چونكهسیر نشدی، با بنیآشور نیز زنا نمودیو با ایشاننیز زنا نموده، سیر نگشتی. 29و زناكاریهایخود را از زمینكنعانتا زمینكلدانیانزیاد نمودیو از اینهمسیر نشدی.»

30خداوند یهوهمیگوید: «دلتو چهقدر ضعیفاستكهتمامیایناعمالرا كهكارِ زنِ زانیهسلیطهمیباشد، بعملآوردی. 31كهبسر هر راهخراباتخود را بنا نمودیو در هر كوچهعماراتبلند خود را ساختیو مثلفاحشههایدیگر نبودیچونكهاجرترا خوار شمردی.

32ایزنزانیهكهغریبانرا بهجایشوهر خود میگیری! 33بهجمیعفاحشهها اجرتمیدهند.امّا تو بهتمامیعاشقانتاجرتمیدهیو ایشانرا اجیر میسازیكهاز هر طرفبهجهتزناكاریهایتنزد تو بیایند. 34و عادتتو در زناكاریاتبرعكسسایر زناناست. چونكهكسیبهجهتزناكاریاز عقبتو نمیآید و تو اجرتمیدهیو كسیبهتو اجرتنمیدهد. پسعادتتو بر عكسدیگراناست.

35«بنابراینایزانیه! كلامخداوند را بشنو! 36خداوند یهوهچنینمیگوید: چونكهنقد تو ریختهشد و عریانیتو از زناكاریاتبا عاشقانتو با همهبتهایرجاساتتو از خونپسرانتكهبهآنها دادیمكشوفگردید، 37لهذا هانمنجمیععاشقانترا كهبهایشانمُلتَذّ بودیو همهآنانیرا كهدوستداشتی، با همهكسانیكهاز ایشاننفرتداشتیجمعخواهمنمود. و ایشانرا از هر طرفنزد تو فراهمآورده، برهنگیتو را بهایشانمكشوفخواهمساخت، تا تمامیعریانیترا ببینند. 38و بر تو فتوایزنانیرا كهزنا میكنند و خونریز میباشند، خواهمداد. و خونغضبو غیرترا بر تو وارد خواهمآورد. 39و تو را بهدستایشانتسلیمنموده، خراباتهایتو را خرابو عماراتبلند تو را منهدمخواهند ساخت. و لباسترا از تو خواهند كند و زیورهایقشنگتو را خواهند گرفتو تو را عریانو برهنهخواهند گذاشت. 40و گروهیبر تو آورده، تو را بهسنگها سنگسار خواهند كرد و بهشمشیرهایخود تو را پارهپارهخواهند نمود. 41و خانههایتو را بهآتشسوزانیده، در نظر زنانبسیار بر تو عقوبتخواهند رسانید. پسمنتو را از زنا كاریبازخواهمداشتو بار دیگر اجرتنخواهیداد. 42و حدّتخشمخود را بر تو فرو خواهمنشانید و غیرتمناز تو خواهد برگشتو آرامگرفته، باردیگر غضبنخواهمنمود.

43چونكهایامجوانیخود را بهیاد نیاورده، مرا بههمهاینكارها رنجانیدی، از اینجهتخداوند یهوهمیگوید كهاینكنیز رفتار تو را بر سرتوارد خواهمآورد و علاوهبر تمامیرجاساتتدیگر اینعملقبیحرا مرتكبنخواهیشد.

44«اینكهر كهمَثَلمیآورد اینمَثَلرا بر تو آورده، خواهد گفتكهمَثَلمادر، مَثَلدخترشمیباشد. 45تو دختر مادر خود هستیكهاز شوهر و پسرانخود نفرتمیداشت. و خواهر خواهرانخود هستیكهاز شوهرانو پسرانخویشنفرتمیدارند. مادر شما حِتّیبود و پدر شما اَموری. 46و خواهر بزرگتو سامرهاستكهبا دخترانخود بطرفچپتو ساكنمیباشد. و خواهر كوچكتو سدوماستكهبا دخترانخود بطرفراستتو ساكنمیباشد. 47امّا تو در طریقهایایشانسلوكنكردیو مثلرجاساتایشانعملننمودی. بلكهگویا اینسهلبود كهتو در همهرفتار خود از ایشانزیادهفاسد شدی.» 48پسخداوند یهوهمیگوید: «بهحیاتخودمقسمكهخواهر تو سدومو دخترانشموافقاعمالتو و دخترانتعملننمودند.

49اینكگناهخواهرتسَدُوماینبود كهتكبّر و فراوانینانو سعادتمندیرفاهیتبرایاو و دخترانشبود و فقیرانو مسكینانرا دستگیریننمودند، 50و مغرور شده، در حضور منمرتكبرجاساتگردیدند. لهذا چنانكهصلاحدیدمایشانرا از میانبرداشتم. 51و سامرهنصفگناهانترا مرتكبنشد، بلكهتو رجاساتخود را از آنها زیادهنمودیو خواهرانخود را بهتمامیرجاساتخویشكهبعملآوردیمبرّیساختی. 52پستو نیز كهبر خواهرانخود حكمدادیخجالتخود را متحمّلبشو. زیرا بهگناهانتكهدر آنها بیشتر از ایشانرجاساتنمودیایشاناز تو عادلتر گردیدند. لهذا تو نیز خجلشو و رسواییخود را متحمّلباشچونكهخواهرانخود را مبرّیساختی.

53و مناسیریایشانیعنیاسیریسَدُومو دخترانشو اسیریسامرهو دخترانشو اسیریاسیرانتو را در میانایشانخواهمبرگردانید. 54تا خجالتخود را متحمّلشده، از هر چهكردهایشرمندهشویچونكهایشانرا تسلّیدادهای. 55و خواهرانتیعنیسدّومو دخترانشبهحالتنخستینخود خواهند برگشت. و سامرهو دخترانشبهحالتنخستینخود خواهند برگشت. و تو و دخترانتبهحالتنخستینخود خواهید برگشت. 56امّا خواهر تو سدومدر روز تكبّر تو بهزبانتآوردهنشد. 57قبلاز آنكهشرارتتو مكشوفبشود. مثلآنزمانیكهدختراناَراممذمتمیكردند و جمیعمجاورانشیعنیدخترانفلسطینیانكهتو را از هر طرفخوار میشمردند.» 58پسخداوند میفرماید كه«تو قباحتو رجاساتخود را متحمّلخواهیشد.

59زیرا خداوند یهوهچنینمیگوید: بهنهجیكهتو عملنمودیمنبا تو عملخواهمنمود، زیرا كهقَسَمرا خوار شمرده، عهد را شكستی. 60لیكنمنعهد خود را كهدر ایامجوانیاتبا تو بستمبهیاد خواهمآورد و عهد جاودانیبا تو استوار خواهمداشت. 61و هنگامیكهخواهرانبزرگو كوچكخود را پذیرفتهباشی، آنگاهراههایخود را بهیاد آورده، خجلخواهیشد. و منایشانرا بهجایدخترانبهتو خواهمداد، لیكننهاز عهد تو. 62و منعهد خود را با تو استوار خواهمساختو خواهیدانستكهمنیهوههستم. 63تا آنكهبهیاد آورده، خجلشوی. و خداوند یهوهمیفرماید كهچونمنهمهكارهایتو را آمرزیدهباشم، بار دیگر بهسببرسواییخویشدهانخود را نخواهیگشود.»