Ezekiel 33
1و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 2«ایپسر انسانپسرانقومخود را خطابكرده، بهایشانبگو: اگر منشمشیریبر زمینیآورمو اهلآنزمینكسیرا از میانخود گرفته، او را بهجهتخود بهدیدهبانیتعیینكنند، 3و او شمشیر را بیند كهبر آنزمینمیآید وكَرِنّا را نواخته، آنقومرا متنبّهسازد، 4و اگر كسیصدایكَرِنّا را شنیده، متنبّهنشود، آنگاهشمشیر آمده، او را گرفتار خواهد ساختو خونشبر گردنشخواهد بود. 5چونكهصدایكَرِنّا را شنید و متنبّهنگردید، خوناو بر خودشخواهد بود و اگر متنبّهمیشد جانخود را میرهانید. 6و اگر دیدهبانشمشیر را بیند كهمیآید و كَرِنّا را ننواختهقومرا متنبّهنسازد و شمشیر آمده، كسیرا از میانایشانگرفتار سازد، آنشخصدر گناهخود گرفتار شدهاست، امّا خوناو را از دستدیدهبانخواهمطلبید. 7و منتو را ایپسر انسانبرایخانداناسرائیلبهدیدهبانیتعییننمودهامتا كلامرا از دهانمشنیده، ایشانرا از جانبمنمتنبّهسازی. 8حینیكهمنبهمرد شریر گویم: ایمرد شریر البتّهخواهیمرد! اگر تو سخننگوییتا آنمرد شریر را از طریقشمتنبّهسازی، آنگاهآنمرد شریر در گناهخود خواهد مُرد، امّا خوناو را از دستتو خواهمطلبید. 9امّا اگر تو آنمرد شریر را از طریقشمتنبّهسازیتا از آنبازگشتنماید و او از طریقخود بازگشتنكند، آنگاهاو در گناهخود خواهد مُرد، امّا تو جانخود را رستگار ساختهای. 10پستو ایپسر انسانبهخانداناسرائیلبگو: شما بدینمضمونمیگویید: چونكهعصیانو گناهانما بر گردنما استو بهسببآنها كاهیدهشدهایم، پسچگونهزندهخواهیمماند؟ 11«بهایشانبگو: خداوند یهوهمیفرماید: بهحیاتخودمقسمكهمناز مردنمرد شریر خوشنیستمبلكه(خوشهستم) كهشریر از طریقخود بازگشتنموده، زندهماند. ایخانداناسرائیلبازگشتنمایید! از طریقهایبد خویشبازگشتنمایید زیرا چرا بمیرید؟ 12و تو ایپسر انسانبهپسرانقومخود بگو: عدالتمرد عادلدر روزیكهمرتكبگناهشود، او را نخواهد رهانید. و شرارتمرد شریر در روزیكهاو از شرارتخود بازگشتنماید، باعثهلاكتوینخواهد شد. و مرد عادلدر روزیكهگناهورزد، بهعدالتخود زندهنتواند ماند. 13حینیكهبهمرد عادلگویمكهالبتّهزندهخواهیماند، اگر او بهعدالتخود اعتماد نموده، عصیانورزد، آنگاهعدالتشهرگز بهیاد آوردهنخواهد شد بلكهدر عصیانیكهورزیدهاستخواهد مُرد. 14و هنگامیكهبهمرد شریر گویم: البتّهخواهیمُرد! اگر او از گناهخود بازگشتنموده، انصافوعدالترا بجا آورد، 15و اگر آنمرد شریر رهنرا پسدهد و آنچهدزدیدهبود ردّ نماید و بهفرایضحیاتسلوكنموده، مرتكببیانصافینشود، او البتّهزندهخواهد ماند و نخواهد مُرد. 16تمامگناهیكهورزیدهبود بر او بهیاد آوردهنخواهد شد. چونكهانصافو عدالترا بجا آوردهاست، البتّهزندهخواهد ماند. 17امّا پسرانقومتو میگویند كهطریقخداوند موزوننیست، بلكهطریقخود ایشاناستكهموزوننیست. 18هنگامیكهمرد عادلاز عدالتخود برگشته، عصیانورزد، بهسببآنخواهد مرد. 19و چونمرد شریر از شرارتخود بازگشتنموده، انصافو عدالترا بجا آورد بهسببآنزندهخواهد ماند. 20امّا شما میگویید كهطریقخداوند موزوننیست. ایخانداناسرائیلمنبر هر یكیاز شما موافقطریقهایشداوریخواهمنمود.» 21و در روز پنجمماهدهماز سالدوازدهماسیریما واقعشد كهكسیكهاز اورشلیمفرار كردهبود نزد منآمده، خبر داد كهشهر تسخیر شدهاست. 22و در وقتشامقبلاز رسیدنآنفراریدستخداوند بر منآمده، دهانمرا گشود. پسچوناو در وقتصبحنزد منرسید، دهانمگشودهشد و دیگر گنگنبودم. 23و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 24«ایپسر انسانساكناناینخرابههایزمیناسرائیلمیگویند: ابراهیمیكنفر بود حینیكهوارثاینزمینشد و ما بسیار هستیمكهزمینبهارثبهما دادهشدهاست. 25بنابراینبهایشانبگو: خداوند یهوهچنینمیفرماید: (گوشترا) با خونشمیخورید و چشمانخود را بسویبتهایخویشبرمیافرازید و خونمیریزید. پسآیا شما وارثزمینخواهید شد؟ 26«بر شمشیرهایخود تكیهمیكنید و مرتكبرجاساتشده، هر كداماز شما زنهمسایهخود را نجسمیسازید. پسآیا وارثاینزمینخواهید شد؟ 27بدینطور بهایشانبگو كهخداوند یهوهچنینمیفرماید: بهحیاتخودمقسمالبتّهآنانیكهدر خرابهها هستند بهشمشیر خواهند افتاد. و آنانیكهبر رویصحرااند برایخوراكبهحیواناتخواهمداد. و آنانیكهدر قلعهها و مغارهایند از وبا خواهند مرد. 28و اینزمینرا ویرانو محلّ دهشتخواهمساختو غرور قوّتشنابود خواهد شد. و كوههایاسرائیلبهحدّیویرانخواهد شد كهرهگذرینباشد. 29و چوناینزمینرا بهسببهمهرجاساتیكهایشانبعملآوردهاند ویرانو محلّ دهشتساختهباشم، آنگاهخواهند دانستكهمنیهوههستم. 30امّا تو ایپسر انسانپسرانقومتبهپهلویدیوارها و نزد درهایخانهها دربارۀ تو سخنمیگویند. و هر یكبهدیگریو هر كسبهبرادرشخطابكرده، میگوید بیایید و بشنوید! چهكلاماستكهاز جانبخداوند صادر میشود؟ 31ونزد تو میآیند بطوریكهقوم(من) میآیند. و مانند قوممنپیشتو نشسته، سخنانتو را میشنوند، امّا آنها را بجا نمیآورند. زیرا كهایشانبهدهانخود سخنانشیرینمیگویند. لیكندلایشاندر پیحرصایشانمیرود. 32و اینكتو برایایشانمثلسرود شیرینمطربخوشنوا و نیكنواز هستی. زیرا كهسخنانتو را میشنوند، امّا آنها را بجا نمیآورند. 33و چوناینواقعمیشود و البتّهواقعخواهد شد، آنگاهخواهند دانستكهنبیدر میانایشانبودهاست.»
Copyright information for
PesOV