Ezekiel 34
1و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 2«ایپسر انسانبهضدّ شباناناسرائیلنبوّتنما و نبوّتكرده، بهایشانیعنیبهشبانانبگو: خداوند یهوهچنینمیفرماید: وایبر شباناناسرائیلكهخویشتنرا میچرانند. آیا نمیباید شبانانگلهرا بچرانند؟ 3شما پیهرا میخورید و پشمرا میپوشید و پرواریها را میكُشید، امّا گلهرا نمیچرانید. 4ضعیفانرا تقویتنمیدهید و بیمارانرا معالجهنمینمایید و شكستهها را شكستهبندینمیكنید و راندهشدگانرا پسنمیآورید و گمشدگانرا نمیطلبید، بلكهبر آنها با جور و ستمحكمرانیمینمایید. 5پسبدونشبانپراكندهمیشوند و خوراكهمهحیواناتصحرا گردیده، آوارهمیگردند. 6گوسفندانمنبر جمیعكوهها و بر همهتلّهایبلند آوارهشدهاند. و گلهمنبر رویتمامیزمینپراكندهگشته، كسیایشانرا نمیطلبد و برایایشانتفحّصنمینماید. 7پسایشبانانكلامخداوند را بشنوید! 8خداوند یهوهمیفرماید: بهحیاتخودمقسمهر آینهچونكهگلهمنبهتاراجرفتهو گوسفندانمخوراكهمهحیواناتصحرا گردیده، شبانیندارند. و شبانانمنگوسفندانمرا نطلبیدند. بلكهشبانانْ خویشتنرا چرانیدند و گلهمرا رعایتننمودند. 9«بنابراینایشبانان، كلامخداوند را بشنوید! 10خداوند یهوهچنینمیفرماید: اینكمنبهضدّ شبانانهستم. و گوسفندانخود را از دستایشانخواهمطلبید. و ایشانرا از چرانیدنگلهمعزولخواهمساختتا شبانانْ خویشتنرا دیگر نچرانند. و گوسفندانخود را از دهانایشانخواهمرهانید تا خوراكایشاننباشند. 11زیرا خداوند یهوهچنینمیگوید: هانمنخودمگوسفندانخویشرا طلبیده، آنها را تفقّد خواهمنمود. 12چنانكهشبانحینیكهدر میانگوسفندانپراكندهخود میباشد، گلهخویشرا تفقّد مینماید، همچنانمنگوسفندانخویشرا تفقّد نموده، ایشانرا از هر جاییكهدر روز ابرها و تاریكیغلیظپراكندهشدهبودند خواهمرهانید. 13و ایشانرا از میانقومها بیرونآورده، از كشورها جمعخواهمنمود. و بهزمینخودشاندرآورده، بر كوههایاسرائیلو در وادیها و جمیعمعموراتزمینایشانرا خواهمچرانید. 14ایشانرا بر مرتعنیكو خواهمچرانید و آرامگاهایشانبر كوههایبلند اسرائیلخواهد بود. و آنجا در آرامگاهنیكو و مرتعپرگیاهخواهند خوابید و بر كوههایاسرائیلخواهند چرید. 15خداوند یهوهمیگوید كهمنگوسفندانخود را خواهمچرانید و منایشانرا خواهمخوابانید. 16گمشدگانرا خواهمطلبید و راندهشدگانرا باز خواهمآورد و شكستهها را شكستهبندینموده، بیمارانرا قوّتخواهمداد. لیكنفربهانو زورآورانرا هلاكساخته، بر ایشانبهانصافرعایتخواهمنمود. 17و امّا بهشما ایگوسفندانمن، خداوند یهوهچنینمیفرماید:هانمندر میانگوسفند و گوسفند و در میانقوچهایو بزهاینر داوریخواهمنمود. 18«آیا برایشما كمبود كهمرتعنیكو را چرانیدید، بلكهبقیهمرتعخود را نیز بهپایهایخویشپایمالساختید؟ و آبزلالرا نوشیدید بلكهباقیماندهرا بهپایهایخویشگلآلود ساختید؟ 19و گوسفندانمنآنچهرا كهاز پایشما پایمالشدهاست، میچرند و آنچهرا كهبهپایشما گلآلود گشتهاست، مینوشند.» 20بنابراینخداوند یهوهبهایشانچنینمیگوید: «هانمنخودمدر میانگوسفندانفربهو گوسفندانلاغر داوریخواهمنمود. 21چونكهشما بهپهلو و كتفخود تنهمیزنید و همهضعیفانرا بهشاخهایخود میزنید، حتّیاینكهایشانرا بیرونپراكندهساختهاید، 22پسمنگلهخود را نجاتخواهمداد كهدیگر بهتاراجبردهنشوند و در میانگوسفند و گوسفند داوریخواهمنمود. 23و یكشبانبر ایشانخواهمگماشتكهایشانرا بچراند یعنیبندهخود داود را كهایشانرا رعایتبنماید و او شبانایشانخواهد بود. 24و منیهوهخدایایشانخواهمبود و بندهمنداود در میانایشانرئیسخواهد بود. منكهیهوههستمگفتهام. 25و عهد سلامتیرا با ایشانخواهمبست. و حیواناتموذیرا از زمیننابود خواهمساختو ایشاندر بیابانبهامنیتساكنشده، در جنگلها خواهند خوابید. 26و ایشانرا و اطرافكوهخود را بركتخواهمساخت. و بارانرا در موسمشخواهمبارانید و بارشهایبركتخواهد بود. 27و درختانصحرا میوهخود را خواهند آورد و زمینحاصلخویشرا خواهد داد. و ایشاندر زمینخود بهامنیتساكنخواهند شد. و حینیكهچوبهاییوغایشانرا شكستهو ایشانرا از دستآنانیكهایشانرا مملوكخود ساختهبودند رهانیدهباشم، آنگاهخواهند دانستكهمنیهوههستم. 28و دیگر در میانامّتها بهتاراجنخواهد رفتو حیواناتصحرا ایشانرا نخواهند خورد بلكهبهامنیت، بدونترسانندهایساكنخواهند شد. 29و برایایشاندرختستانناموریبر پا خواهمداشت. و دیگر از قحطدر زمینتلفنخواهند شد. و بار دیگر متحملسرزنشامّتها نخواهند گردید. 30و خداوند یهوهمیگوید: خانداناسرائیلخواهند دانستكهمنیهوهخدایایشانبا ایشانهستمو ایشانقوممنمیباشند. 31و خداوند یهوهمیگوید: شما ایگلهمنو ایگوسفندانمرتعمن، انسانهستید و منخدایشما میباشم.»
Copyright information for
PesOV