Genesis 13
1و ابرامبا زنخود، و تماماموالخویش،و لوط، از مصر بهجنوبآمدند. 2و ابراماز مواشیو نقرهو طلا، بسیار دولتمند بود. 3پس، از جنوب، طیمنازلكرده، بهبیتئیلآمد، بدانجاییكهخیمهاشدر ابتدا بود، در میانبیتئیلو عای، 4بهمقامآنمذبحیكهاولبنا نهادهبود، و در آنجا ابرامنامیهوهرا خواند. 5و لوط را نیز كههمراهابرامبود، گلهو رمهو خیمهها بود. 6و زمینگنجایشایشانرا نداشتكهدر یكجا ساكنشوند زیرا كهاندوختههایایشانبسیار بود، و نتوانستند در یكجا سكونتكنند. 7و در میانشبانانمواشیابرامو شبانانمواشیلوط نزاعافتاد. و در آنهنگامكنعانیانو فَرِزّیان، ساكنزمینبودند. 8پسابرامبهلوط گفت: «زنهار در میانمنو تو، و در میانشبانانمنو شبانانتو نزاعینباشد، زیرا كهما برادریم. 9مگر تمامزمینپیشرویتو نیست؟ ملتمساینكهاز منجدا شوی. اگر بهجانبچپروی، منبسویراستخواهمرفتو اگر بطرفراستروی، منبهجانبچپخواهمرفت.» 10آنگاهلوطچشمانخود را برافراشت، و تماموادیاردنرا بدید كههمهاشمانند باغخداوند و زمینمصر، بهطرفصوغَر، سیراببود، قبلاز آنكهخداوند سدومو عمورهرا خرابسازد. 11پسلوط تماموادیاردنرا برایخود اختیار كرد، و لوط بطرفشرقیكوچكرد، و از یكدیگر جدا شدند. 12ابرامدر زمینكنعانماند، و لوط در بلاد وادیساكنشد، و خیمهخود را تا سدومنقلكرد. 13لكنمردمانسدومبسیارشریر و بهخداوند خطاكار بودند. 14و بعد از جدا شدنلوطاز وی، خداوند بهابرامگفت: «اكنونتو چشمانخود را برافراز و از مكانیكهدر آنهستی، بسویشمالو جنوب، و مشرقو مغرببنگر 15زیرا تماماینزمینرا كهمیبینیبهتو و ذریتتو تا بهابد خواهمبخشید. 16و ذریتتو را مانند غبار زمینگردانم. چنانكهاگر كسیغبار زمینرا تواند شمرد، ذریتتو نیز شمردهشود. 17برخیز و در طولو عرضزمینگردشكنزیرا كهآنرا بهتو خواهمداد.» 18و ابرامخیمۀ خود را نقلكرده، روانهشد و در بلوطستانمَمْریكهدر حِبروناست، ساكنگردید، و در آنجا مذبحیبراییهوهبنا نهاد.
Copyright information for
PesOV