Isaiah 2
1كلامیكهاشعیا ابنآموصدربارۀ یهودا و اورشلیمدید. 2و در ایامآخر واقعخواهد شد كهكوهخانهخداوند برقلّهكوهها ثابتخواهد شد و فوقتلّها برافراشتهخواهد گردید و جمیعامّتها بسویآنروانخواهند شد. 3و قومهایبسیار عزیمتكرده، خواهند گفت: «بیایید تا بهكوهخداوند و بهخانهخداییعقوببرآییمتا طریقهایخویشرا بهما تعلیمدهد و بهراههایویسلوكنماییم.» زیرا كهشریعتاز صهیونو كلامخداوند از اورشلیمصادر خواهد شد. 4و او امّتها را داوریخواهد نمود و قومهایبسیاریرا تنبیهخواهد كرد و ایشانشمشیرهایخود را برایگاوآهنو نیزههایخویشرا برایارّهها خواهند شكستو امّتیبر امّتیشمشیر نخواهد كشید و بار دیگر جنگرا نخواهند آموخت. 5ایخاندانیعقوببیایید تا در نور خداوند سلوكنماییم. 6زیرا قومخود یعنیخاندانیعقوبرا ترككردهای، چونكهاز رسوممشرقیمملّو و مانندفلسطینیانفالگیر شدهاند و با پسرانغربا دستزدهاند، 7و زمینایشاناز نقرهو طلا پر شدهو خزاینایشانرا انتهایینیست، و زمینایشاناز اسبانپر استو ارابههایایشانرا انتهایینیست؛ 8و زمینایشاناز بتها پر است؛ صنعتدستهایخویشرا كهبهانگشتهایخود ساختهاند سجدهمینمایند. 9و مردمخمشدهو مردانپستمیشوند. لهذا ایشانرا نخواهیآمرزید. 10از ترسخداوند و از كبریایجلالویبهصخرهداخلشده، خویشتنرا در خاكپنهانكن. 11چشمانبلند انسانپستو تكبّر مردانخمخواهد شد و در آنروز خداوند بهتنهاییمتعالخواهد بود. 12زیرا كهبراییهوهصبایوتروزیاستكهبر هرچیزِ بلند و عالیخواهد آمد و بر هرچیز مرتفع، و آنها پستخواهد شد؛ 13و بر همهسروهایآزاد بلند و رفیعلبنانو بر تمامیبلوطهایباشان؛ 14و بر همهكوههایعالیو بر جمیعتلّهایبلند؛ 15و بر هربرجمرتفعو بر هر حصار منیع؛ 16و برهمهكشتیهایترشیشو برهمهمصنوعاتمرغوب؛ 17و كبریایانسانخمشود و تكبّر مردانپستخواهد شد. و در آنروز خداوند بهتنهاییمتعالخواهد بود، 18و بتها بالكلّ تلفخواهند شد. 19و ایشانبهمغارههایصخرهها و حفرههایخاكداخلخواهند شد، بهسببترسخداوند و كبریایجلالویهنگامیكهاو برخیزد تا زمینرا متزلزلسازد. 20در آنروز مردمان، بتهاینقرهو بتهایطلایخود را كهبرایعبادتخویشساختهاند، نزد موشكورانو خفّاشها خواهند انداخت، 21تا بهمغارههایصخرهها و شكافهایسنگخارا داخلشوند، بهسببترسخداوند و كبریایجلالویهنگامیكهاو برخیزد تا زمینرا متزلزلسازد. 22شما از انسانیكهنفساو در بینیاشمیباشد، دستبركشید زیرا كهاو بهچهچیز محسوبمیشود؟
Copyright information for
PesOV