Isaiah 66
1خداوند چنینمیگوید: آسمانها كرسیمنو زمینپایانداز مناست، پسخانهایكهبرایمنبنا میكنید كجا است؟ و مكانآراممنكجا؟ 2خداوند میگوید: دستمنهمهاینچیزها را ساختپسجمیعاینها بوجود آمد؛ امّا بهاینشخصكهمسكینو شكستهدلو از كلاممنلرزانباشد، نظر خواهمكرد. 3كسیكهگاویذبحنماید مثلقاتلانساناستو كسیكهگوسفندیذبحكند مثلشخصیاستكهگردنسگرا بشكند. و آنكههدیهایبگذراند مثلكسیاستكهخونخنزیریرا بریزد و آنكهبخور سوزاند مثلشخصیاستكهبتیرا تبریكنماید و ایشانراههایخود را اختیار كردهاند و جانایشاناز رجاساتخودشانمسرور است. 4پسمننیز مصیبتهایایشانرا اختیار خواهمكرد و ترسهایایشانرا بر ایشانعارضخواهمگردانید، زیرا چونخواندمكسیجوابنداد و چونتكلّمنمودمایشاننشنیدند بلكهآنچهرا كهدر نظر منناپسند بود بعملآوردند و آنچهرا كهنخواستماختیار كردند. 5ایآنانیكهاز كلامخداوند میلرزید سخناو را بشنوید. برادرانشما كهاز شما نفرتدارند و شما را بخاطر اسممناز خود میرانند میگویند: خداوند تمجید كردهشود تا شادیشما را ببینم، لیكنایشانخجلخواهند شد. 6آواز غوغا از شهر، صداییاز هیكل، آواز خداوند استكهبهدشمنانخود مكافاتمیرسانـد. 7قبـلاز آنكهدرد زهبكشـد، زاییـد. پیـشاز آنكهدرد او را فـرو گیـرد اولاد نرینـهایآورد. 8كیستكهمثلاینرا شنیدهو كیستكهمثـلایـنرا دیـدهباشـد؟ آیـا ولایتـیدر یكروز مولـود گـردد و قومـییكدفعـهزاییـدهشود؟ زیرا صهیونبهمجـرّد درد زهكشیـدنپسـرانخـود را زاییـد. 9خداوند میگـویـد: آیـا مـنبفــمرحمبرسانمو نزایانم؟ و خدایتو میگویـد: «آیا منكهزایانندههستم، رحمرا ببندم؟ 10ایهمهآنانیكهاورشلیمرا دوستمیدارید، با او شادیكنید و برایشوجد نمایید. و ایهمهآنانیكهبرایاو ماتممیگیرید، با او شادیبسیار نمایید. 11تا از پستانهایتسلیاتاو بمكید و سیر شوید و بدوشید و از فراوانیجلالاو محظوظگردید. 12زیرا خداوند چنینمیگوید: اینكمنسلامتیرا مثلنهر و جلالامّتها را مانند نهر سرشار بهاو خواهمرسانید. و شما خواهید مكید و در آغوشاو برداشتهشده، بر زانوهایشبناز پروردهخواهید شد. 13و مثلكسیكهمادرشاو را تسلّیدهد، همچنینمنشما را تسلّیخواهمداد و در اورشلیمتسلّیخواهید یافت. 14پسچوناینرا بینید دلشما شادمانخواهد شد و استخوانهایشما مثلگیاهسبز و خرّمخواهد گردید و دستخداوند بر بندگانشمعروفخواهد شد امّا بر دشمنانخود غضبخواهد نمود. 15زیرا اینكخداوند باآتشخواهـد آمـد و ارابههـایاو مثـلگردبـاد تا غضبخود را با حدّتو عتابخویشرا با شعلـهآتشبهانجامرساند. 16زیرا خداوند با آتشو شمشیر خود بر تمامیبشر داوریخواهد نمود و مقتولانخداوند بسیار خواهند بود. 17و خداوند میگویـد: آنانیكهاز عقبیكنفر كهدر وسطباشد خویشتنرا در باغاتتقدیسو تطهیر مینمایند و گوشتخِنزیر و رجاساتو گوشتموشمیخورند با همتلفخواهند شد. 18و مناعمالو خیالاتایشانرا جزا خواهمداد و آمده، جمیعامّتها و زبانها را جمعخواهمكرد و ایشانآمده، جلالمرا خواهند دید. 19و آیتیدر میانایشانبرپا خواهمداشتو آنانیرا كهاز ایشاننجاتیابند نزد امّتها بهترشیشو فُولو تیراندازانِ لُود و توبالو یونانو جزایر بعیدهكهآوازهمرا نشنیدهاند و جلالمرا ندیدهاند خواهمفرستاد تا جلالمرا در میانامّتها شایعسازند. 20و خداوند میگوید كهایشانجمیعبرادرانشما را از تمامیاُمّتها بر اسبانو ارابهها و تختروانها و قاطرانو شترانبهكوهمقدّسمناورشلیمبهجهتخداوند هدیهخواهند آورد. چنانكهبنیاسرائیلهدیهخود را در ظرفپاكبهخانهخداوند میآورند. 21و خداوند میگوید كهاز ایشاننیز كاهنانو لاویانخواهند گرفت. 22زیرا خداوند میگوید: چنانكهآسمانهایجدید و زمینجدیدیكهمنآنها را خواهمساختدر حضور منپایدار خواهد ماند، همچنانذریتشما و اسمشما پایدار خواهد ماند. 23و خداوند میگویـد كهاز غُرّهمـاهتا غُـرّهدیگر و از سَبَّتتا سَبَّتدیگر تمامیبشر خواهند آمد تا بهحضور منسجدهنمایند. 24و ایشانبیرونرفته، لاشهایمردمانیرا كهبر منعاصیشدهاند ملاحظهخواهند كرد زیرا كِرْمِ ایشاننخواهد مُرد و آتشایشانخاموشنخواهد شد و ایشاننزد تمامیبشر مكروهخواهند بود.
Copyright information for
PesOV