Isaiah 7
1و در ایامآحاز بنیوتامبنعزّیا پادشاهیهودا، واقعشد كهرصین، پادشاهآرامو فقحبنرملیا، پادشاهاسرائیل، بر اورشلیمبرآمدند تا با آنجنگنمایند، امّا نتوانستند آنرا فتحنمایند. 2و بهخاندانداود خبر داده، گفتند كهاَرامدر افرایماردو زدهاند، و دلاو و دلمردمانشبلرزید بهطوریكهدرختانجنگلاز باد میلرزد. 3آنگاهخداوند بهاشعیا گفت: «تو با پسر خود شآریاشوببهانتهایقناتبركهفوقانیبهراهمزرعهگازر بهاستقبالآحاز بیرونشو. 4و ویرا بگو: باحذر و آرامباشمترسو دلتضعیفنشود از ایندو دُمِ مشعلِ دودافشان، یعنیاز شدّتخشمرصینو اَرامو پسر رملیا. 5زیرا كهارامبا افرایمو پسر رملیا برایضرر تو مشورتكرده، میگویند: 6بر یهودا برآییمو آنرا محاصرهكرده، بهجهتخویشتنتسخیر نماییمو پسر طبئیلرا در آنبهپادشاهینصبكنیم.» 7خداوند یهوهچنینمیگوید كه«اینبجا آوردهنمیشود و واقعنخواهد گردید. 8زیرا كهسر اَرام، دمشقو سر دمشق، رصیناستو بعد از شصتو پنجسالافرایمشكستهمیشود بهطوریكهدیگر قومینخواهد بود. 9و سر افرایمسامرهو سر سامرهپسر رملیا استو اگر باور نكنید هرآینهثابتنخواهید ماند.» 10و خداوند بار دیگر آحاز را خطابكرده، گفت: 11«آیتیبهجهتخود از یهوهخدایتبطلب. آنرا یا از عمقها بطلبیا از اعلیعلیینبالا.» 12آحاز گفت: «نمیطلبمو خداوند را امتحاننخواهمنمود.» 13گفت: «ایخاندانداود بشنوید! آیا شما را چیزیسهلاستكهمردمانرا بیزار كنید بلكهمیخواهید خدایمرا نیز بیزار كنید. 14بنابراینخود خداوند بهشما آیتیخواهد داد: اینكباكرهحاملهشده، پسریخواهد زایید و ناماو را عمّانوئیلخواهد خواند. 15كرهو عسلخواهد خورد تا آنكهترككردنبدیو اختیار كردنخوبیرا بداند. 16زیرا قبلاز آنكهپسر، تركنمودنبدیو اختیار كردنخوبیرا بداند، زمینیكهشما از هر دو پادشاهآنمیترسید، متروكخواهد شد. 17خداوند بر تو و بر قومتو بر خاندانپدرتایامیرا خواهد آورد كهاز ایامیكهافرایماز یهودا جدا شد تا حالنیامدهباشد یعنیپادشاهآشور را.» 18و در آنروز واقعخواهد شد كهخداوند برایمگسهاییكهبهكنارههاینهرهایمصرند و زنبورهاییكهدر زمینآشورند صفیر خواهد زد. 19و تمامیآنها برآمده، در وادیهایویرانو شكافهایصخرهو بر همهبوتههایخاردار و بر همهمرتعها فرود خواهند آمد. 20و در آنروز خداوند بهواسطهاسترهایكهاز ماوراینهر اجیر میشود یعنیبهواسطهپادشاهآشور، مویسر و مویپایها را خواهد تراشید و ریشهمستردهخواهد شد. 21و در آنروز واقعخواهد شد كهشخصییكگاو جوانو دو گوسفند زندهنگاهخواهد داشت. 22و از فراوانیشیریكهمیدهند كرهخواهد خورد زیرا هركهدرمیانزمینباقیماند، خوراكشكرهو عسلخواهد بود. 23و در آنروز هر مكانیكههزار مو بهجهتهزار پارهنقرهدادهمیشد، پر از خار و خسخواهد بود. 24با تیرها و كمانها مردمبهآنجا خواهند آمد زیرا كهتمامیزمینپر از خار و خسخواهد شد. 25و جمیعكوههاییكهبا بیلكندهمیشد، از ترسخار و خسبهآنجا نخواهند آمد بلكهگاوانرا بهآنجا خواهند فرستاد و گوسفندانآنرا پایمالخواهند كرد.
Copyright information for
PesOV