Jeremiah 46
1كلامخداوند دربارهامّتها كهبهارمیا نازلشد؛ 2دربارهمصر و لشكر فرعوننِكُو كهنزد نهر فراتدر كركمیشبودند و نبوكدرصّر پادشاهبابلایشانرا در سالچهارمیهویاقیمبنیوشیا پادشاهیهودا شكستداد: 3«مجّنو سپر را حاضر كنید و برایجنگنزدیكآیید. 4ایسواراناسبانرا بیارایید و سوار شوید و با خُودهایخود بایستید. نیزهها را صیقلدهید و زرهها را بپوشید. 5خداوند میگوید: چرا ایشانرا میبینمكههراسانشده، بهعقببرمیگردند و شجاعانایشانخرد شده، بالكلّ منهزممیشوند و بهعقبنمینگرند، زیرا كهخوفاز هر طرفمیباشد. 6تیزروانفرار نكنند و زورآورانرهایینیابند. بطرفشمالبهكنار نهر فراتمیلغزند و میافتند. 7اینكیستكهمانند رود نیلسیلانكردهاستو آبهایاو مثلنهرهایشمتلاطممیگردد؟ 8مصر مانند رود نیلسیلانكردهاستو آبهایشمثلنهرها متلاطمگشته، میگوید: منسیلانكرده، زمینرا خواهمپوشانید و شهر و ساكنانشرا هلاكخواهمساخت. 9ایاسبان، برآیید و ایارابهها تند بروید و شجاعانبیرونبروند. ایاهلحبشو فُوتكهسپردارانهستید و ایلُودیانكهكمانرا میگیرید و آنرا میكشید. 10زیرا كهآنروز روز انتقامخداوند یهوهصبایوتمیباشد كهاز دشمنانخود انتقامبگیرد. پسشمشیر هلاككرده، سیر میشود و از خونایشانمستمیگردد. زیرا خداوند یهوهصبایوتدر زمینشمالنزد نهر فراتذبحیدارد. 11ایباكرهدختر مصر بهجلعاد برآیو بلسانبگیر. درمانهایزیاد را عبثبهكار میبری. برایتو علاجنیست. 12امّتها رسواییتو را میشنوند و جهاناز نالهتو پر شدهاستزیرا كهشجاعبر شجاعمیلغزد و هر دو ایشانبا هممیافتند.» 13كلامیكهخداوند دربارهآمدننبوكدرصّر پادشاهبابلو مغلوبساختنزمینمصر بهارمیا نبیگفت: 14«بهمصر خبر دهید و بهمَجْدَلاعلامنمایید و بهنُوفو تَحْفَنْحِیساطلاعدهید. بگویید برپا شوید و خویشتنرا آمادهسازید زیرا كهشمشیر مجاورانترا هلاككردهاست. 15زورآورانتچرا بهزیر افكندهمیشوند و نمیتوانند ایستاد؟ زیرا خداوند ایشانرا پراكندهساختهاست. 16بسیاریرا لغزانیدهاستو ایشانبر یكدیگر میافتند، و میگویند: برخیزید و از شمشیر برّاننزد قومخود و بهزمینمولد خویشبرگردیم. 17در آنجا فرعون، پادشاهمصر را هالكمینامند و فرصترا از دستدادهاست. 18پادشاهكهناماو یهوهصبایوتمیباشد،میگوید بهحیاتخودمقسمكهاو مثلتابور، در میانكوهها و مانند كَرْمَل، نزد دریا خواهد آمد. 19ایدختر مصر كهدر (امنیت) ساكنهستی، اسبابجلایوطنرا برایخود مهیا ساز زیرا كهنوفویرانو سوختهو غیرمسكونگردیدهاست. 20مصر گوسالهبسیار نیكو منظر استاما هلاكتاز طرفشمالمیآید و میآید. 21سپاهیانبهمزد گرفتهاو در میانشمثلگوسالههایپرواریمیباشند. زیرا كهایشاننیز روتافته، با همفرار میكنند و نمیایستند. چونكهروز هلاكتایشانو وقتعقوبتایشانبر ایشانرسیدهاست. 22آوازهآنمثلمار میرود زیرا كهآنها با قوّتمیخرامند و با تبرها مثلچوببُرانبر او میآیند. 23خداوند میگوید كهجنگلاو را قطعخواهند نمود اگر چهلایحْصیمیباشد. زیرا كهایشاناز ملخها زیادهو از حدّ شمارهافزونند. 24دختر مصر خجلشده، بهدستقومشمالیتسلیمگردیدهاست. 25یهوهصبایوتخدایاسرائیلمیگوید: اینكمنبر آموننُو و فرعونو مصر و خدایانشو پادشاهانشیعنیبر فرعونو آنانیكهبر ویتوكّلدارند، عقوبتخواهمرسانید. 26و خداوند میگوید كهایشانرا بهدستآنانیكهقصد جانایشاندارند، یعنیبهدستنبوكدرصّر پادشاهبابلو بهدستبندگانشتسلیمخواهمكرد و بعد از آن، مثلایامسابقمسكونخواهد شد. 27اما تو ایبندهمنیعقوبمترسو ایاسرائیلهراسانمشو زیرا اینكمنتو را از جایدور و ذریتتو را از زمیناسیریایشاننجاتخواهمداد و یعقوببرگشته، در امنیتو استراحتخواهد بود و كسیاو رانخواهد ترسانید. 28و خداوند میگوید: ایبندهمنیعقوبمترسزیرا كهمنبا تو هستمو اگر چهتمامامّتها را كهتو را در میانآنها پراكندهساختهامبالكلهلاكسازملیكنتو را بالكلهلاكنخواهمساخت. بلكهتو را بهانصافتأدیبخواهمنمود و تو را هرگز بیسزا نخواهمگذاشت.»
Copyright information for
PesOV