‏ Jeremiah 7

1كلامیكهاز جانبخداوند بهارمیا نازلشده، گفت: 2«بهدروازهخانهخداوند بایستو اینكلامرا در آنجا ندا كرده، بگو: ایتمامییهودا كهبهایندروازهها داخلشده، خداوند را سجدهمینمایید كلامخداوند را بشنوید. 3یهوهصبایوتخدایاسرائیلچنینمیگوید: طریقها و اعمالخود را اصلاحكنید و منشما را در اینمكانساكنخواهمگردانید. 4بهسخناندروغتوكّلمنمایید و مگویید كههیكلیهوه، هیكلیهوه، هیكلیهوهایناست. 5زیرا اگر بهتحقیقطریقها و اعمالخود را اصلاحكنید و انصافرا در میانیكدیگر بعملآورید، 6و بر غریبانو یتیمانو بیوهزنانظلمننمایید و خونبیگناهانرا در اینمكاننریزید و خدایانغیر را بهجهتضرر خویشپیرویننمایید، 7آنگاهشما را در اینمكاندر زمینیكهبهپدرانشما از ازلتا بهابد دادهامساكنخواهمگردانید. 8اینكشما بهسخناندروغیكهمنفعتندارد توكّلمینمایید.

9آیا مرتكبدزدیو زنا و قتلنمیشوید و بهدروغقسمنمیخورید و برایبَعلبخور نمیسوزانید؟ و آیا خدایانغیر را كهنمیشناسید پیروینمینمایید؟ 10و داخلشده، بهحضور مندر اینخانهایكهبهاسممنمسمّیاستمیایستید و میگویید كهبهگردنتماماینرجاساتسپردهشدهایم. 11آیا اینخانهایكهبهاسممنمسمّیاستدر نظر شما مغارهدزدانشدهاست؟ و خداوند میگوید: اینكمننیز اینرا دیدهام.

12لكنبهمكانمنكهدر شیلو بود و نامخود را اولدر آنجا قرار دادهبودمبروید و آنچهرا كهبهسببشرارتقومخود اسرائیلبهآنجا كردهامملاحظهنمایید. 13پسحالخداوند میگوید: از آنرو كهتمامایناعمالرا بجا آوردید با آنكهمنصبحزود برخاسته، بهشما تكّلمنموده، سخنراندماما نشنیدید و شما را خواندماما جوابندادید. 14از اینجهتبهاینخانهایكهبهاسممنمسمّیاستو شما بهآنتوكّلدارید و بهمكانیكهبهشما و بهپدرانشما دادمبهنوعیكهبهشیلو عملنمودمعملخواهمكرد. 15و شما را از حضور خود خواهمراند بهنوعیكهجمیعبرادرانشمایعنیتمامذریتافرایمرا راندم.

16پستو برایاینقومدعا مكنو بهجهتایشانآواز تضرّعو استغاثهبلند منما و نزد منشفاعتمكنزیرا كهمنتو را اجابتنخواهمنمود. 17آیا آنچهرا كهایشاندر شهرهاییهودا و كوچههایاورشلیممیكنند نمیبینی؟ 18پسران، هیزمجمعمیكنند و پدران، آتشمیافروزند و زنان، خمیر میسرشند تا قرصها برایملكهآسمانبسازند و هدایایریختنیبرایخدایانغیر ریختهمرا متغّیر سازند. 19اما خداوند میگوید آیا مرا متغّیر میسازند؟ نیبلكهخویشتنرا تا رویهایخود را رُسوا سازند.

20بنابراینخداوند یهوهچنینمیگوید: اینكخشمو غضبمنبر اینمكانبرانسانو بر بهایمو بر درختانصحرا و بر محصولزمینریختهخواهد شد و افروختهشده، خاموشنخواهد گردید.»

21یهوهصبایوتخدایاسرائیلچنینمیگوید: «قربانیهایسوختنی خود را بر ذبایحخویشمزید كنید و گوشتبخورید. 22زیرا كهبهپدرانشما سخننگفتمو در روزیكهایشانرا از زمینمصر بیرونآوردمآنها را دربارهقربانیهایسوختنیو ذبایحامر نفرمودم. 23بلكهایشانرا بهاینچیز امر فرموده، گفتمكهقولمرا بشنوید ومنخدایشما خواهمبود و شما قوممنخواهید بود و بهر طریقیكهبهشما حكمنمایمسلوكنمایید تا برایشما نیكو باشد. 24اما ایشاننشنیدند و گوشخود را فرا نداشتند بلكهبرحسبمشورتها و سركشیدلشریر خود رفتار نمودند و بهعقبافتادند و پیشنیامدند. 25از روزیكهپدرانشما از زمینمصر بیرونآمدند تاامروز جمیعبندگانخود انبیا را نزد شما فرستادمبلكههر روز صبحزود برخاسته، ایشانرا ارسالنمودم. 26اما ایشاننشنیدند و گوشخود را فرا نداشتند بلكهگردنخویشرا سختنموده، از پدرانخود بدتر عملنمودند.

27پستو تمامیاینسخنانرا بهایشانبگو اما تو را نخواهند شنید و ایشانرا بخواناما ایشانتو را جوابنخواهند داد. 28و بهایشانبگو: اینانقومیمیباشند كهقولیهوهخدایخویشرا نمیشنوند و تأدیبنمیپذیرند زیرا راستینابود گردیدهو از دهانایشانقطعشدهاست. 29(ایاورشلیم) مویخود را تراشیده، دور بینداز و بر بلندیها آواز نوحهبرافراز زیرا خداوند طبقهمغضوبخود را ردّ و تركنمودهاست.

30«چونكهخداوند میگوید بنییهودا آنچهرا كهدر نظر منناپسند استبعملآوردند و رجاساتخویشرا در خانهایكهبهاسممنمسمّیاستبرپانموده، آنرا نجسساختند. 31و مكانهایبلند خود را در توفتكهدر وادیابنحنّوماستبنا نمودند تا پسرانو دخترانخویشرا در آتشبسوزانند كهمناینكار را امر نفرمودهبودمو بخاطر خویشنیاورده. 32بنابراینخداوند میگوید: اینكروزها میآید كهآنبار دیگر بهتوفتو وادیابنحنّوممسمّینخواهد شد بلكهبهوادیقتلو در توفتدفنخواهند كرد تا جاییباقینماند. 33و لاشهایاینقومخوراكمرغانهوا و جانورانزمینخواهد بود وكسیآنها را نخواهد ترسانید. 34و از شهرهاییهودا و كوچههایاورشلیمآواز شادمانیو آواز خوشیو صدایداماد و صدایعروسرا نابود خواهمساختزیرا كهآنزمینویرانخواهد شد.»