‏ Joshua 10

1و چوناَدُونِیصَدَق، ملكاورشلیمشنید كهیوشععایرا گرفتهو آنرا تباهكرده، و بهطوریكهبهاریحا و ملكشعملنمودهبود بهعایو ملكشنیز عملنمودهاست، و ساكنانجَبَعُونبا اسرائیلصلحكرده، در میانایشانمیباشند، 2ایشانبسیار ترسیدند زیرا جَبَعُون، شهر بزرگ، مثلیكیاز شهرهایپادشاهنشینبود، و مردانششجاعبودند. 3پساَدُونِیصَدَق، ملكاورشلیمنزد هوهام، ملكحَبْرُون، و فِرْآم، ملكیرْموت، و یافیع، ملكلاخیش، و دَبیرْ، ملكعَجْلُون، فرستاده، گفت: 4«نزد منآمده، مرا اعانتكنید، تا جَبَعُونرا بزنیمزیرا كهبا یوشعو بنیاسرائیلصلحكردهاند.»

5پسپنجملكاَموریانیعنیملكاورشلیمو ملكحَبْرُونو ملكیرْمُوتو ملكلاخیشو ملكعَجْلُونجمعشدند، و با تماملشكر خود برآمدند، و در مقابلجَبَعُوناردو زده، با آنجنگكردند.

6پسمردانجَبَعُوننزد یوشعبهاردو در جِلْجالفرستاده، گفتند: «دستخود را از بندگانتبازمدار. بزودینزد ما بیا و ما را نجاتبده، و مدد كنزیرا تمامیملوكاَموریانیكهدر كوهستانساكنند، بر ما جمعشدهاند.»

7پسیوشعبا جمیعمردانجنگیو همۀ مردانشجاعاز جِلْجالآمد. 8و خداوند بهیوشعگفت: «از آنها مترسزیرا ایشانرا بهدستتو دادمو كسیاز ایشانپیشتو نخواهد ایستاد.»

9پسیوشعتمامیشباز جِلْجالكوچكرده، ناگهانبهایشانبرآمد. 10و خداوند ایشانرا پیشاسرائیلمنهزمساخت، و ایشانرا در جَبَعُونبهكشتار عظیمیكشت. و ایشانرا بهراهگردنۀ بیتحورونگریزانید، و تا عَزِیقَهو مَقِّیدَهایشانرا كشت. 11و چوناز پیشاسرائیلفرار میكردند و ایشاندر سرازیریبیتحورونمیبودند، آنگاهخداوند تا عَزِیقَهبر ایشاناز آسمانسنگهایبزرگبارانید و مردند. و آنانیكهاز سنگهایتگرگمردند، بیشتر بودند از كسانیكهبنیاسرائیلبهشمشیر كشتند.

12آنگاهیوشعدر روزیكهخداوند اَموریانرا پیشبنیاسرائیلتسلیمكرد، بهخداوند در حضور بنیاسرائیلتكلمكرده، گفت: «ایآفتاببر جَبَعُونبایستو تو ایماهبر وادیاَیلُون.»

13پسآفتابایستاد و ماهتوقفنمود تا قوماز دشمنانخود انتقامگرفتند. مگر ایندر كتابیاشِر مكتوبنیستكهآفتابدر میانآسمانایستاد و قریببهتمامیروز بهفرو رفتنتعجیلنكرد. 14و قبلاز آنو بعد از آنروزیمثلآنواقعنشدهبود كهخداوند آواز انسانرا بشنود زیرا خداوند برایاسرائیلجنگمیكرد.

15پسیوشعبا تمامیاسرائیلبهاردو بهجِلْجالبرگشتند.

16اما آنپنجملكفرار كرده، خود را در مغارۀ مَقِّیدَهپنهانساختند. 17و بهیوشعخبر داده، گفتند: «كهآنپنجملكپیدا شدهاند و در مغارهمَقِّیدَهپنهانند.» 18یوشعگفت: «سنگهاییبزرگبهدهنۀ مغارهبغلطانید و بر آنمردمانبگمارید تا ایشانرا نگاهبانیكنند. 19و اما شما توقفمنمایید بلكهدشمنانخود را تعاقبكنید و مؤخر ایشانرا بكشید و مگذارید كهبهشهرهایخود داخلشوند، زیرا یهُوَهخدایشما ایشانرا بهدستشما تسلیمنمودهاست.»

20و چونیوشعو بنیاسرائیلاز كشتنایشانبهكشتار بسیار عظیمیتا نابود شدنایشانفارغشدند، و بقیهایكهاز ایشاننجاتیافتند، بهشهرهایحصاردار درآمدند. 21آنگاهتمامیقومنزد یوشعبهاردو در مَقِّیدَهبهسلامتیبرگشتند، و كسیزبانخود را بر احدیاز بنیاسرائیلتیز نساخت.

22پسیوشعگفت: «دهنۀ مغارهرا بگشایید و آنپنجملكرا از مغاره، نزد منبیرونآورید.» 23پسچنینكردند، و آنپنجملك، یعنیملكاورشلیمو ملكحَبْرُونو ملكیرْمُوتو ملكلاخیشو ملكعَجْلونرا از مغارهنزد ویبیرونآوردند. 24و چونملوكرا نزد یوشعبیرونآوردند، یوشعتمامیمرداناسرائیلرا خواند و بهسردارانمردانجنگیكههمراهویمیرفتند، گفت: «نزدیكبیایید و پایهایخود را بر گردناینملوكبگذارید.» پسنزدیكآمده، پایهایخود را بر گردنایشانگذاردند.

25و یوشعبهایشانگفت: «مترسید و هراسانمباشید. قویو دلیر باشید زیرا خداوند با همۀ دشمنانشما كهبا ایشانجنگمیكنید، چنینخواهد كرد.» 26و بعد از آنیوشعایشانرا زد و كشتو بر پنجدار كشید كهتا شامبر دارها آویختهبودند.

27و در وقتغروبآفتاب، یوشعفرمود تا ایشانرا از دارها پایینآوردند، و ایشانرا بهمغارهایكهدر آنپنهانبودند انداختند، و بهدهنۀ مغارهسنگهایبزرگكهتا امروز باقیاست، گذاشتند.

28و در آنروز یوشعمَقِّیدَهرا گرفت، و آنو ملكشرا بهدمشمشیر زده، ایشانو همۀ نفوسیرا كهدر آنبودند، هلاككرد، و كسیرا باقینگذاشت؛ و بهطوریكهبا ملكاریحا رفتار نمودهبود، با ملكمَقِّیدَهنیز رفتار كرد.

29و یوشعبا تمامیاسرائیلاز مَقِّیدَهبهلِبْنَهگذشتو با لِبْنَهجنگكرد. 30و خداوند آنرا نیز با ملكشبهدستاسرائیلتسلیمنمود، پسآنو همۀ كسانیرا كهدر آنبودند بهدمشمشیر كشتو كسیرا باقینگذاشت، و بهطوریكهبا ملكاریحا رفتار نمودهبود با ملكآننیز رفتار كرد.

31و یوشعبا تمامیاسرائیلاز لِبْنَهبهلاخیشگذشتو بهمقابلشاردو زده، با آنجنگكرد. 32و خداوند لاخیشرا بهدستاسرائیلتسلیمنمود كهآنرا در روز دومتسخیر نمود. و آنو همۀ كسانیرا كهدر آنبودند بهدمشمشیر كشتچنانكهبهلِبْنَهكردهبود. 33آنگاههورامملكجازر برایاعانتلاخیشآمد، و یوشعاو و قومشرا شكستداد، بهحدیكهكسیرا برایاو باقینگذاشت.

34و یوشعبا تمامیاسرائیلاز لاخیشبهعَجْلونگذشتند و بهمقابلشاردو زده، با آنجنگكردند. 35و در همانروز آنرا گرفته، بهدمشمشیر زدند و همۀ كسانیرا كهدر آنبودند در آنروز هلاككرد چنانكهبهلاخیشكردهبود.

36و یوشعبا تمامیاسرائیلاز عَجْلونبهحَبْرُونبرآمده، با آنجنگكردند. 37و آنرا گرفته، آنرا با ملكشو همۀ شهرهایشو همۀ كسانیكهدر آنبودند بهدمششیر زدند، و موافقهر آنچهكهبهعَجْلونكردهبود كسیرا باقینگذاشت، بلكهآنرا با همۀ كسانیكهدر آنبودند، هلاكساخت.

38و یوشعبا تمامیاسرائیلبهدَبیرْ برگشتو با آنجنگكرد. 39و آنرا با ملكشو همۀ شهرهایشگرفتو ایشانرا بهدمشمشیر زدند، و همۀ كسانیرا كهدر آنبودند، هلاكساختند و او كسیرا باقینگذاشت؛ و بهطوریكهبهحبرونرفتار نمودهبود بهدَبیرْ و ملكشنیز رفتار كرد، چنانكهبهلِبْنَهو ملكشنیز رفتار نمودهبود.

40پسیوشعتمامیآنزمینیعنیكوهستانو جنوبو هامونو وادیها و جمیعملوكآنها را زده، كسیرا باقینگذاشتو هر ذینفسرا هلاككرده، چنانكهیهُوَه، خدایاسرائیل، امر فرمودهبود. 41و یوشعایشانرا از قادشبَرْنیعتا غَزّهو تمامیزمینجوشَنرا تا جَبَعُونزد. 42ویوشعجمیعاینملوكو زمینایشانرا در یكوقتگرفت، زیرا كهیهُوَه، خدایاسرائیل، برایاسرائیلجنگمیكرد. 43و یوشعبا تمامیاسرائیلبهاردو در جِلْجالمراجعتكردند.