Joshua 9
1و واقعشد كهتمامیملوكحِتّیانو اَموریانو كنعانیانو فَرِزّیانو حِوّیانیبوسیان، كهبهآنطرفاُرْدُندر كوهو هامونو در تمامیكنارۀ دریایبزرگتا مقابللبنانبودند، چوناینرا شنیدند، 2با همجمعشدند، تا با یوشعو اسرائیلمتفقاً جنگكنند. 3و اما ساكنانجَبَعُونچونآنچهرا كهیوشعبهاریحا و عایكردهبود شنیدند، 4ایشاننیز بهحیلهرفتار نمودند و روانهشده، خویشتنرا مثلایلچیانظاهر كرده، جوالهایكُهنهبر الاغهایخود و مشكهایشرابكهكهنهو پارهو بستهشدهبود، گرفتند. 5و بر پایهایخود كفشهایمندرسو پینهزدهو بر بدنخود رختكهنهو تمامینانتوشۀ ایشانخشكو كفهزدهبود. 6و نزد یوشعبهاردو در جِلْجالآمده، بهاو و بهمرداناسرائیلگفتند كه«از زمیندور آمدهایمپسالا’نبا ما عهد ببندید.» 7و مرداناسرائیلبهحِوّیانگفتند: «شاید در میانما ساكنباشید. پسچگونهبا شما عهد ببندیم؟» 8ایشانبهیوشعگفتند: «ما بندگانتو هستیم.» یوشعبهایشانگفتكه«شما كیانید و از كجا میآیید؟» 9بهویگفتند: «بندگانتبهسبباسمیهُوَهخدایتو از زمینبسیار دور آمدهایمزیرا كهآوازۀ او و هر چهرا كهدر مصر كرد، شنیدیم. 10و نیز آنچهرا بهدو ملكاَموریانكهبهآنطرفاُرْدُنبودند یعنیبهسَیحُون، ملكحَشْبُون، و عوج، ملكباشان، كهدر عَشْتارُوتبود، كرد. 11پسمشایخما و تمامیساكنانزمینما بهما گفتند كهتوشهایبهجهتراهبهدستخود بگیرید و بهاستقبالایشانرفته، ایشانرا بگویید كهما بندگانشما هستیم. پسالا’نبا ما عهد ببندید. 12ایننانما در روزیكهروانهشدیمتا نزد شما بیاییمازخانههایخود آنرا برایتوشۀ راهگرمگرفتیم، و الا’ناینكخشكو كفهزدهشدهاست. 13و اینمشكهایشرابكهپر كردیمتازهبود واینكپارهشده، و اینرختو كفشهایما از كثرتطولراهكهنهشدهاست.» 14آنگاهآنمردماناز توشۀ ایشانگرفتند و از دهانخداوند مشورتنكردند. 15و یوشعبا ایشانصلحكرده، عهد بستكهایشانرا زندهنگهدارد و رؤسایجماعتبا ایشانقسمخوردند. 16اما بعد از انقضایسهروز كهبا ایشانعهد بستهبودند، شنیدند كهآنها نزدیكایشانند و در میانایشانساكنند. 17پسبنیاسرائیلكوچكرده، در روز سومبهشهرهایایشانرسیدند و شهرهایایشان، جَبَعُونو كفیرهو بئیروتو قریۀ یعاریمبود. 18و بنیاسرائیلایشانرا نكشتند زیرا رؤسایجماعتبرایایشانبهیهُوَه، خدایاسرائیل، قسمخوردهبودند، و تمامیجماعتبر رؤسا همهمهكردند. 19و جمیعرؤسا بهتمامیجماعتگفتند كهبرایایشانبهیهوه، خدایاسرائیل، قسمخوردیمپسالا’ننمیتوانیمبهایشانضرر برسانیم. 20اینرا بهایشانخواهیمكرد و ایشانرا زندهنگاهخواهیمداشتمبادا بهسببقسمیكهبرایایشانخوردیم، غضببر ما بشود. 21و رؤسا بهایشانگفتند: «بگذارید كهزندهبمانند.» پسبرایتمامیجماعتهیزمشكنانو سقایانآبشدند، چنانكهرؤسا بهایشانگفتهبودند. 22و یوشعایشانرا خواند و بدیشانخطابكرده، گفت: «چرا ما را فریبدادید و گفتید كهما از شما بسیار دور هستیمو حالآنكهدر میانماساكنید. 23پسحالشما ملعونید و از شما غلامانو هیزمشكنانو سقایانآبهمیشهبرایخانۀ خدایما خواهند بود.» 24ایشاندر جوابیوشعگفتند: «زیرا كهبندگانتو را یقیناً خبر دادند كهیهُوَه، خدایتو، بندۀ خود موسیرا امر كردهبود كهتمامیاینزمینرا بهشما بدهد، و همۀ ساكنانزمینرا از پیشرویشما هلاككند، و برایجانهایخود بهسببشما بسیار ترسیدیم، پساینكار را كردیم. 25و الا’ن، اینكما در دستتو هستیم؛ بههر طوریكهدر نظر تو نیكو و صواباستكهبهما رفتار نمایی، عملنما.» 26پساو با ایشانبههمینطور عملنموده، ایشانرا از دستبنیاسرائیلرهاییداد كهایشانرا نكشتند. 27و یوشعدر آنروز ایشانرا مقرر كرد تا هیزمشكنانو سقایانآببرایجماعتو برایمذبحخداوند باشند، در مقامیكهاو اختیار كند و تا بهامروز چنینهستند.
Copyright information for
PesOV