Judg 7 | PesOV | STEP | و یرُبَّعْلكهجِدْعُونباشد با تمامیقومكهبا ویبودند، صبحزود برخاسته، نزد چشمۀ حرود اردو زدند، و اردویمدیانبهشمالایشاننزد كوهمورهدر وادیبود.

‏ Judges 7

1 و یرُبَّعْلكهجِدْعُونباشد با تمامیقومكهبا ویبودند، صبحزود برخاسته، نزد چشمۀ حرود اردو زدند، و اردویمدیانبهشمالایشاننزد كوهمورهدر وادیبود. 2 و خداوند بهجِدْعُونگفت: «قومیكهبا تو هستند، زیادهاز آنند كهمدیانرا بهدستایشانتسلیمنمایم، مبادا اسرائیلبر منفخر نموده، بگویند كهدستما، ما را نجاتداد. 3 پسالا’نبهگوشقومندا كرده، بگو: هر كسكهترسانو هراسانباشد از كوهجِلْعاد برگشته، روانهشود.» و بیستو دو هزار نفر از قومبرگشتند و دههزار باقیماندند.

4 و خداوند بهجِدْعُونگفت: «باز همقومزیادهاند؛ ایشانرا نزد آببیاور تا ایشانرا آنجا برایتو بیازمایم، و هر كهرا بهتو گویماینبا تو برود، او همراهتو خواهد رفت، و هر كهرا بهتوگویماینبا تو نرود، او نخواهد رفت.» 5 و چونقومرا نزد آبآوردهبود، خداوند بهجِدْعُونگفت: «هر كهآبرا بهزبانخود بنوشد، چنانكهسگمینوشد، او را تنها بگذار، و همچنینهر كهبر زانویخود خمشده، بنوشد.» 6 و عدد آنانیكهدستبهدهانآورده، نوشیدند، سیصد نفر بود؛ و جمیعبقیۀ قومبر زانویخود خمشده، آبنوشیدند. 7 و خداوند بهجِدْعُونگفت: «بهاینسیصد نفر كهبهكفنوشیدند، شما را نجاتمیدهم، و مدیانرا بهدستتو تسلیمخواهمنمود. پسسایر قومهر كسبهجایخود بروند.» 8 پسآنگروهتوشهو كَرِنّاهایخود را بهدستگرفتند و هر كسرا از سایر مرداناسرائیلبهخیمۀ خود فرستاد؛ ولیآنسیصد نفر را نگاهداشت. و اردویمدیاندر وادی پایینْ دستاو بود. 9 و در همانشبخداوند ویرا گفت: «برخیز و بهاردو فرود بیا زیرا كهآنرا بهدستتو تسلیمنمودهام. 10 لیكناگر از رفتنمیترسی، با خادمخود فُورَهْ بهاردو برو. 11 و چونآنچهایشانبگویند بشنوی، بعد از آندستتو قویخواهد شد، و بهاردو فرود خواهیآمد.» پساو و خادمش، فُورَهبهكنارۀ سلاحدارانیكهدر اردو بودند، فرود آمدند. 12 و اهلمِدْیانو عَمالیقو جمیعبنیمشرقمثلملخ، بیشمار در وادیریختهبودند؛ و شترانایشانرا مثلریگكهبر كنارۀ دریا بیحساباست، شمارهاینبود.

13 پسچونجِدْعُونرسید، دید كهمردیبهرفیقشخوابیبیانكرده، میگفتكه«اینكخوابیدیدم، و هانگِردهاینانجویندر میاناردویمدیانغلطانیدهشده، بهخیمهایبرخورد و آنرا چنانزد كهافتاد و آنرا واژگونساخت، چنانكهخیمهبر زمینپهنشد.»

14 رفیقشدر جوابویگفتكه«ایننیستجز شمشیر جِدْعُونبنیوآش، مرد اسرائیلی، زیرا خدا مدیانو تماماردو را بهدستاو تسلیمكردهاست.»

15 و چونجِدْعُوننقلخوابو تعبیرشرا شنید، سجدهنمود، و بهلشكرگاهاسرائیلبرگشته، گفت: «برخیزید زیرا كهخداوند اردویمدیانرا بهدستشما تسلیمكردهاست.» 16 و آنسیصد نفر را بهسهفرقهمنقسمساخت، و بهدستهر یكیاز ایشانكَرِنّاها و سبوهایخالیداد و مشعلها در سبوها گذاشت.

17 و بهایشانگفت: «بر مننگاهكرده، چنانبكنید. پسچونبهكنار اردو برسم، هر چهمنمیكنم، شما همچنانبكنید. 18 و چونمنو آنانیكهبا منهستند كَرِنّاها را بنوازیم، شما نیز از همۀ اطرافاردو كَرِنّاها را بنوازید و بگویید (شمشیر) خداوند و جِدْعُون.»

19 پسجِدْعُونو صد نفر كهبا ویبودند، در ابتدایپاسدومشببهكنار اردو رسیدند و در همانحینكشیكچیایتازهگذاردهبودند، پسكَرِنّاها را نواختند و سبوها را كهدر دستایشانبود، شكستند. 20 و هر سهفرقهكَرِنّاها را نواختند و سبوها را شكستند و مشعلها را بهدستچپو كَرِنّاها را بهدستراستخود گرفته، نواختند، و صدا زدند: «شمشیر خداوند و جِدْعُون.» 21 و هر كسبهجایخود بهاطرافاردو ایستادند و تمامیلشكر فرار كردند و ایشاننعرهزده، آنها را منهزمساختند.

22 و چونآنسیصد نفر كَرِنّاها رانواختند، خداوند شمشیر هر كسرا بر رفیقشو بر تمامیلشكر گردانید، و لشكر ایشانتا بیتشِطَّهبهسویصَرِیرتو تا سر حد آبَلمَحُولَهكهنزد طَباتاست، فرار كردند. 23 و مرداناسرائیلاز نفتالیو اشیر و تمامیمنسیجمعشده، مدیانرا تعاقبنمودند. 24 و جِدْعُونبهتمامیكوهستانافرایم، رسولانفرستاده، گفت: «بهجهتمقابلۀ با مدیانبهزیر آیید و آبها را تا بیتبارهو اُرْدُنّ پیشایشانبگیرید.» پستمامیمردانافرایمجمعشده، آبها را تا بیتبارَهو اُرْدُنّ گرفتند. 25 و غُرابو ذِئب، دو سردار مدیانرا گرفته، غُرابرا بر صخرۀ غرابو ذِئبرا در چرخشتذِئبكشتند، و مدیانرا تعاقبنمودند، و سرهایغُرابو ذِئبرا بهآنطرفاُرْدُنّ، نزد جِدْعُونآوردند.