‏ Numbers 10

1و خداوند موسیرا خطابكرده، گفت: 2«برایخود دو كَرِنّاینقرهبساز، آنها را از چرخكاریدرستكن، و آنها را بجهتخواندنجماعتو كوچیدناردو بكار ببر. 3و چونآنها را بنوازند تمامیجماعتنزد تو بهدر خیمۀ اجتماعجمعشوند. 4و چونیكیرا بنوازند، سرورانو رؤسایهزارههایاسرائیلنزد تو جمعشوند. 5و چونتیز آهنگبنوازید محلههاییكهبهطرفمشرقجا دارند، كوچبكنند. 6و چونمرتبۀ دومتیز آهنگبنوازید، محلههاییكهبهطرفجنوبجا دارند كوچكنند؛ بجهتكوچدادنایشانتیز آهنگبنوازند. 7و بجهتجمعكردنجماعتبنوازید، لیكنتیز آهنگمنوازید.

8«و بنیهارونكَهَنه، كَرِنّاها را بنوازند. اینبرایشما در نسلهایشما فریضۀ ابدیباشد. 9و چوندر زمینخود برایمقاتلهبا دشمنیكهبر شما تعدیمینماید میروید، كَرِنّاها را تیز آهنگبنوازید، پسبهحضور یهوهخدایخود بیاد آوردهخواهید شد، و از دشمنانخود نجاتخواهید یافت. 10و در روز شادیخود و در عیدها و در اولماههایخود كَرِنّاها را بر قربانیهایسوختنیو ذبایحسلامتیخود بنوازید، تا برایشما بهحضور خدایشما یادگاریباشد. منیهوهخدایشما هستم.»

11و واقعشد در روز بیستمماهدومسالدومكهابر از بالایخیمۀ شهادتبرداشتهشد، 12و بنیاسرائیلبهمراحلخود از صحرایسینا كوچكردند، و ابر در صحرایفارانساكنشد، 13و ایشاناولبهفرمانخداوند بهواسطۀ موسیكوچكردند.

14و عَلَممحلۀ بنییهودا، اولبا افواجایشانروانهشد، و بر فوجاو نَحْشونبنعَمّیناداببود. 15و بر فوجسبطبنییسّاكار، نَتَنائیلبنصوغر. 16و بر فوجسبطبنیزَبولون، اَلیآببنحیلون. 17پسمسكنرا پایینآوردند و بنیجَرشونو بنیمَراریكهحاملانمسكنبودند، كوچكردند.

18و عَلَممحلۀ رؤبینبا افواجایشانروانهشد، و بر فوجاو اَلیصور بنشَدَیئور بود. 19و بر فوجسبطبنیشمعون، شَلومیئیلبنصورِیشَدّای. 20و بر فوجسبطبنیجاد، اَلیاسافبندَعوئیل. 21پسقَهاتیانكهحاملانقدسبودند، كوچكردند و پیشاز رسیدنایشان، آنها مسكنرا برپا داشتند.

22پسعَلَممحلۀ بنیافرایمبا افواجایشانروانهشد، و بر فوجاو اَلیشَمَعبنعَمّیهود بود. 23و بر فوجسبطبنیمَنَسّی، جَمْلیئیلبنفَدَهصور. 24و بر فوجسبطبنیبنیامین، اَبیدانبنجِدعونی.

25پسعلممحلۀ بنیدانكهمؤخر همۀ محلهها بود با افواجایشانروانهشد، و بر فوجاو اَخیعَزَر بنعَمیشَدّایبود. 26و بر فوجسبطبنیاشیر، فَجعیئیلبنعُكران. 27و بر فوجسبطبنینفتالی، اَخیرَعبنعینان. 28اینبود مراحلبنیاسرائیلبا افواجایشان. پسكوچكردند.

29و موسیبهحوباببنرعوئیلمدیانیكهبرادرزنموسیبود، گفت: «ما بهمكانیكهخداوند دربارۀ آنگفتهاستكهآنرا بهشما خواهمبخشید كوچمیكنیم، همراهما بیا و بتو احسانخواهیمنمود، چونكهخداوند دربارۀ اسرائیلنیكو گفتهاست.»

30او ویرا گفت: «نمیآیم، بلكهبهزمینو بهخاندانخود خواهمرفت.»

31گفت: «ما را تركمكنزیرا چونكهتو منازلما را در صحرا میدانی، بجهتما مثلچشمخواهیبود. 32و اگر همراهما بیایی، هر احسانیكهخداوند بر ما بنماید، همانرا بر تو خواهیمنمود.»

33و از كوهخداوند سفر سهروزهكوچكردند، و تابوتعهد خداوند سفر سهروزهپیشرویایشانرفتتا آرامگاهیبرایایشانبطلبد. 34وابر خداوند در روز بالایسر ایشانبود، وقتیكهاز لشكرگاهروانهمیشدند.

35و چونتابوتروانهمیشد، موسیمیگفت: «ایخداوند برخیز و دشمنانتپراكندهشوند و مُبغِضانتاز حضور تو منهزمگردند.» 36و چونفرود میآمد، میگفت: «ایخداوند نزد هزارانهزارِ اسرائیلرجوعنما.»