Proverbs 20
1شراباستهزا میكند و مسكرات عربدهمیآورد، و هر كهبهآنفریفتهشود حكیمنیست. 2هیبتپادشاهمثلغرّششیر است، و هر كهخشماو را بههیجانآورد، بهجانخود خطا میورزد. 3از نزاعدور شدنبرایانسانعزّتاست، اما هر مرد احمقمجادلهمیكند. 4مرد كاهلبهسببزمستانشیار نمیكند، لهذا در موسمحصاد گداییمیكند و نمییابد. 5مشورتدر دلانسانآبعمیقاست، اما مرد فهیمآنرا میكشد. 6بسا كسانند كههر یكاحسانخویشرا اعلاممیكنند، اما مرد امینرا كیستكهپیدا كند. 7مرد عادلكهبهكاملّیتخود سلوكنماید، پسرانشبعد از او خجستهخواهند شد. 8پادشاهیكهبر كرسیداورینشیند، تمامیبدیرا از چشمانخود پراكندهمیسازد. 9كیستكهتواند گوید: «دلخود را طاهر ساختم، و از گناهخویشپاكشدم؟» 10سنگهایمختلفو پیمانههایمختلف، هر دو آنها نزد خداوند مكروهاست. 11طفلنیز از افعالششناختهمیشود، كهآیا اعمالشپاكو راستاستیا نه. 12گوششنوا و چشمبینا، خداوند هر دو آنها را آفریدهاست. 13خوابرا دوستمدار مبادا فقیر شوی. چشمانخود را باز كنتا از نانسیر گردی. 14مشتریمیگوید بد است، بد است، اما چونرفتآنگاهفخر میكند. 15طلا هستو لعلها بسیار، اما لبهایمعرفتجواهر گرانبها است. 16جامهآنكسرا بگیر كهبهجهتغریبضامناست، و او را بهرهنبگیر كهضامنبیگانگاناست. 17نانفریببرایانسانلذیذ است، اما بعددهانشاز سنگریزهها پر خواهد شد. 18فكرها بهمشورتمحكممیشود، و با حسنتدبیر جنگنما. 19كسیكهبهنمّامیگردشكند، اسرار را فاشمینماید؛ لهذا با كسیكهلبهایخود را میگشاید معاشرتمنما. 20هر كهپدر و مادر خود را لعنتكند چراغشدر ظلمتغلیظخاموشخواهد شد. 21اموالیكهاوّلاً بهتعجیلحاصلمیشود، عاقبتشمباركنخواهد شد. 22مگو كهاز بدیانتقامخواهمكشید، بلكهبر خداوند توكّلنما و تو را نجاتخواهد داد. 23سنگهایمختلفنزد خداوند مكروهاست، و ترازوهایمتقلّبنیكو نیست. 24قدمهایانساناز خداوند است، پسمرد راهخود را چگونهبفهمد؟ 25شخصیكهچیزیرا بهتعجیلمقدّسمیگوید، و بعد از نذر كردناستفسار میكند، در داممیافتد. 26پادشاهحكیمشریرانرا پراكندهمیسازد و چومرا بر ایشانمیگرداند. 27روحِ انسان، چراغخداوند استكهتمامیعمقهایدلرا تفتیشمینماید. 28رحمتو راستیپادشاهرا محافظتمیكند، و كرسیاو بهرحمتپایدار خواهد ماند. 29جلالجوانانقوّتایشاناست، و عزّتپیرانمویسفید. 30ضربهایسختاز بدیطاهر میكند و تازیانهها بهعمقدلفرو میرود.
Copyright information for
PesOV